ವ್ಯಂಗ್ಯ – ಎಂ. ಜ್ಯೋತಿ
ಸುಂದರಳಾದ ಪತ್ನಿ ಹಾಗೂ ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ಕಣ್ಣುಗಳುಳ್ಳ ಕುಕ್‌ ಇಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಸೀನಿಯರ್‌ ಎಕ್ಸಿಕ್ಯೂಟಿವ್ ಆದ ನಾನು ಹೇಗೆ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡೆ ಎಂದರೆ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬರಲೂ ಕಷ್ಟವಾಗತೊಡಗಿತು. ಆಗ ನಾನು ಹೇಗೆ ಪಾರಾಗಬೇಕೆಂದು ನೀವೇ ಹೇಳಿ………
ಓದು ಪೂರ್ತಿಯಾಯಿತು. ಕ್ಯಾಂಪಸ್‌ ಸೆಲೆಕ್ಷನ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಉದ್ಯೋಗ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಒಳ್ಳೆಯ ಏರಿಯಾದಲ್ಲಿ ಡಬಲ್ ಬೆಡ್‌ರೂಂನ ಫ್ಲ್ಯಾಟ್‌ನ್ನು ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಪಡೆದೆ. ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ನನಗೊಂದು ಕನ್ಯೆಯನ್ನು ನೋಡಿದ್ದರು. ಮದುವೆಗೆ ಒಪ್ಪಿಗೆ ನೀಡಲು ನನ್ನನ್ನು ಒಂದು ಕಡೆ ಕರೆದಿದ್ದರು. ನಾನು ಒಂದು ಕಾಂಪ್ಲೆಕ್ಸ್ ನಲ್ಲಿದ್ದ ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್‌ನಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾಳನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದೆ. ನಾವು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಪನೀರ್‌ ಕಟ್ಲೆಟ್‌, ಪನೀರ್‌ ಚಿಲಿ ಸವಿದೆವು. ವಿದ್ಯಾ ಮೈಸೂರಿನವಳು. ಅವಳಿಗೆ ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್‌ನ ವಾತಾವರಣ, ತಿಂಡಿ ಎಲ್ಲ ಬಹಳ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು. ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಹರಟಿದೆವು.
“ನನಗೆ ರೊಟ್ಟಿ, ಚಪಾತಿ, ಸ್ಪೈಸಿ ಫುಡ್‌ ಬಹಳ ಇಷ್ಟ,” ನಾನು ವಿದ್ಯಾಗೆ ಹೇಳಿದೆ.
“ನಾನೂ ನಿಮಗೆ ಏನೋ ಹೇಳಬೇಕಿತ್ತು,” ಮಿತಭಾಷಿಯಾದ ವಿದ್ಯಾ ಹೇಳಿದಳು.
“ಹಿಂಜರಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಹೇಳಿ. ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಇಷ್ಟಪಡ್ತಿದ್ದೀರಾ? ಏನಾದರೂ ಅಫೇರ್‌ ಇದೆಯಾ? ಏನಾದರೂ ಸಮಸ್ಯೆ ಇದೆಯಾ?” ನಾನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಹಾಕಿದೆ. ನನಗೆ ಚಿಂತೆಯಾಗಿತ್ತು. ತೆಳ್ಳಗೆ, ಬೆಳ್ಳಗೆ, ಉದ್ದವಾಗಿ, ನಸುನಾಚುತ್ತಿದ್ದ ವಿದ್ಯಾಳನ್ನು ನಾನು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿದ್ದೆ.
“ನನಗೆ ಅಡುಗೆ ಬರಲ್ಲ. ಇದುವರೆಗೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ದೊಡ್ಡ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಅಡುಗೆಯವರು ಇದ್ದಾರೆ. ಊಟ, ತಿಂಡಿ ತಿನ್ನೋಕೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರುತ್ತೆ,” ವಿದ್ಯಾ ತಲೆತಗ್ಗಿಸಿ ಹೇಳಿದಳು. ಅವಳು ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತಲೂ ಇದ್ದಳು. ಅವಳಿಗೆ ನನ್ನ ತೊಂದರೆ ಅರ್ಥವಾಗಿತ್ತು.
“ನೋ ಪ್ರಾಬ್ಲಂ. ನಾವು ಅಡುಗೆಯವಳನ್ನು ಇಟ್ಕೊಳೋಣ. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಅಡುಗೆ ಮಾಡೋದೇ ದೊಡ್ಡ ಕಷ್ಟ. ಆಮೇಲೆ ವಿದ್ಯಾ ಕಪ್ಪಗಾಗಿಬಿಡ್ತಾರೆ,” ಸಧ್ಯ, ಅವಳಿಗೆ ಯಾವ ಅಫೇರ್‌ ಇಲ್ಲವೆಂದು ತಿಳಿದು ನಿರಾಳನಾದೆ. ನಾನು ಎಂಥದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲೂ ವಿದ್ಯಾಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಇಚ್ಛಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ನಂತರ ಮದುವೆಯ ಸಿದ್ಧತೆಗಳು ಶುರುವಾದವು.
ಒಂದು ತಿಂಗಳೊಳಗೇ ವಿದ್ಯಾ, ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರಳೂ, ಮನದನ್ನೆಯೂ, ಪ್ರೇಯಸಿ ಮತ್ತು ಮನೆಯಾಕೆಯೂ ಆದಳು. ನಾವು ಮುಂಬೈ, ಗೋವಾ, ಮಹಾಬಲೇಶ್ವರಕ್ಕೆ ಹನಿಮೂನ್‌ಗೆಂದು ಹೋದೆವು. ಮುಂಬೈನ ಥಿಯೇಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ `ದಿಲ್ ವಾಲೆ ದುಲ್ಹನಿಯಾ ಲೇ ಜಾಯೇಂಗೆ’ ನೋಡಿದೆವು. ಗೋವಾದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾಳನ್ನು ಬಿಕಿನಿಯಲ್ಲಿ ಸೆರೆಹಿಡಿದೆ. ಮಹಾಬಲೇಶ್ವರದಲ್ಲಿ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಸ್ಟ್ರಾಬೆರಿ ಸವಿದೆವು. ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ಕುದುರೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡಿದೆವು, ಮುಳುಗುವ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ನೋಡಿ ಆನಂದಿಸಿದೆವು.
`ಅಡುಗೆಯವಳು ಬಂದರೆ ನಾನು ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬರ್ತೀನಿ,’ ಎಂದು ವಿದ್ಯಾ ಕಂಡೀಷನ್‌ ಹಾಕಿದ್ದರಿಂದ ನಾನು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಆಫೀಸಿನ ಗೆಳೆಯರಿಗೆಲ್ಲಾ ಈ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಿದೆ. ನನ್ನ ಒಂದಿಬ್ಬರು ಗೆಳೆಯರು ಕಾಂಪ್ಲೆಕ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಫ್ಲ್ಯಾಟ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ನಾನು ಸೆಕ್ಯೂರಿಟಿ ಆಫೀಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಅಡುಗೆಯಾಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ವಿಚಾರಿಸಿದೆ.
ಮರುದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಅಡುಗೆಯವಳು ಬಂದಳು. ಅಂದು ರಜೆ ಇತ್ತು. ನಾನು ನ್ಯೂಸ್‌ಪೇಪರ್‌ನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದೆ. ನಾನು ಆಕೆಯನ್ನು ಗಮನವಿಟ್ಟು ನೋಡಿದೆ. ತೆಳ್ಳಗೆ, ಕರ್ರಗೆ, ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಕಣ್ಣುಗಳು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸುಂದರಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ಸುಕ್ಕು ಸುಕ್ಕಾಗಿದ್ದರೂ ಸ್ವಚ್ಛವಾಗಿದ್ದ ಚೂಡೀದಾರ್‌ ಧರಿಸಿದ್ದಳು.
ನಾನು ಅಡುಗೆಯವಳನ್ನು ಇಂಟರ್‌ವ್ಯೂ ಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧತೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ, “ಅಡುಗೆ ಮಾಡ್ತೀಯಾ?” ಎಂದು ಅಸಂಬದ್ಧವಾಗಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದೆ.
“ನನಗೆ ಅಡುಗೆ ಮಾಡೋಕೆ ಬರಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಆ 2 ಫ್ಲ್ಯಾಟ್‌ನವರು ಸುಮ್ಮನೆ ಸಂಬಳ ಕೊಟ್ಕೊಂಡು ಇಟ್ಕೊಂಡುಬಿಡ್ತಾರಾ ?” ಶ್ಯಾಮಲವರ್ಣದ ಅಡುಗೆಯವಳು ನನಗೆ ಮರುಪ್ರಶ್ನೆ ಹಾಕಿದಳು.
“ಆಲೂ ಪರೋಟಾ, ರೊಟ್ಟಿ ಮಾಡೋಕೆ ಬರುತ್ತಾ?” ಟಿಫಿನ್‌ನಲ್ಲಿ ಆಲೂ ಪರೋಟಾ, ದೋಸೆ, ಬೆಣ್ಣೆ, ಮೊಸರು, ಮಾವಿನಕಾಯಿ ಗೊಜ್ಜು, ಪುದೀನಾ ಚಟ್ನಿ ಚಪ್ಪರಿಸಿಕೊಂಡು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದೆವು.
“ಟಿಫಿನ್‌ಗೆ 6 ಆಲೂ ಪರೋಟಾ ಅಥವಾ 12 ಪೂರಿ, ಸಾಗು, ಲಂಚ್‌ಗೆ 10 ರೊಟ್ಟಿ, ಇಷ್ಟವಾದ ಪಲ್ಯ. ರಾತ್ರಿ ಊಟಕ್ಕೆ 6 ರೊಟ್ಟಿ, ಕೊಂಚ ಅನ್ನ, ಹಸಿ ತರಕಾರಿ, ಪಲ್ಯ, ಭಾನುವಾರ ರೈಸ್‌ ಚಿಕನ್‌, ಸಲಾಡ್‌. ಚಿಕನ್‌ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಮನೆಗೆ ತಗೊಂಡು ಹೋಗ್ತೀನಿ. ಟಿಫಿನ್‌ಗೆ 600 ರೂ, ಲಂಚ್‌ಗೆ 1500 ರೂ, ಡಿನ್ನರ್‌ಗೆ 1500 ರೂ. ಕೊಡಬೇಕು. ತಿಂಗಳಿಗೆ 2 ದಿನ ರಜೆ ಬೇಕು. ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾದರೆ ಹೇಳಿ. ಇಲ್ಲದಿದ್ರೆ ನಾನು ಹೊರಟೆ,” ಶ್ಯಾಮಲ ವರ್ಣದ ಆಕೆ ಒಂದೇ ಉಸಿರಿನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮಾತನ್ನು ಮುಗಿಸಿ ಲಿಫ್ಟ್ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ನಿಂತಳು.
“ಎಲ್ಲ ಕಂಡೀಷನ್‌ಗಳಿಗೂ ಒಪ್ಪಿಗೆ…. ಫಸ್ಟ್ ನಿಂದ ಬರ್ತೀಯಾ?” ಎಂದೆ. ನನಗೆ ಶಾರ್ಟ್‌ ಟೆಂಪರ್ಡ್‌ ಶ್ಯಾಮಲ ವರ್ಣದವಳು ಇಷ್ಟವಾದಳು. ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಪುಟಿದೆದ್ದ ಚಿನ್ನದಂತಿದ್ದಳು.
ನಾನು ವಿದ್ಯಾಳಿಗೆ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯವನ್ನೂ ಹೇಳಿದೆ. ಹೇಳಲು ಬಹಳ ಮಜವಾಗಿತ್ತು.
“ಸುಂದರವಾಗಿದ್ದಾಳಾ? ಏನಂತೆ ಹೆಸರು?” ವಿದ್ಯಾ ಕೇಳಿದಳು.
“ಫೋಟೋಜೆನಿಕ್‌ ಆಗಿದ್ದಾಳೆ…. ನಿನ್ನಷ್ಟು ಬೆಳ್ಳಗೆ, ನುಣುಪಾಗಿ ಇಲ್ಲ. ಹೆಸರು ಕೇಳಲೇ ಇಲ್ಲ,” ನನಗೆ ನನ್ನ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಯಿತು.
“ಓಹೋ, ಶ್ಯಾಮಲ ವರ್ಣದವಳಲ್ಲಿ ಅನುರಕ್ತರಾಗಿದ್ದೀರಿ. ಹೆಂಡತಿ ಹಳಬಳಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಳು. ಇನ್ನು ಮೇಲೆ ಅಡುಗೆಯವಳೇ ನಿಮ್ಮ ಮನದನ್ನೆ,” ವಿದ್ಯಾ ನನ್ನನ್ನು ರೇಗಿಸಿದಳು.
“ಅಡುಗೆ ಕಲಿಯದೇ ಇದ್ದುದಕ್ಕೆ ಶಿಕ್ಷೆ ಅನುಭವಿಸಲೇಬೇಕು.”
“ನಾನು ಗಮನಿಸ್ತಾ ಇರ್ತೀನಿ. ರಿಟೈರ್ಡ್‌ ಕರ್ನಲ್ ಮಗಳು ಗೊತ್ತಾ? ಚಟ್‌ಪಟ್‌ ಅಂತ ಅಡುಗೆ ಕಲಿತು ಶ್ಯಾಮಲೀಗೆ ಗೇಟ್‌ಪಾಸ್‌ ಕೊಡ್ತೀನಿ,” ವಿದ್ಯಾ ಈಗ ನಾಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಕ ಗೊಂಬೆಯಿಂದ ವಾಚಾಳಿ ಗೃಹಿಣಿಯಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಇನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಕಾಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ತಿಂಗಳ ಕೊನೆಯ ದಿನ ವಿದ್ಯಾ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬರಲಿದ್ದಳು. ನಾನು ಇಡೀ ವಾರ ರಜೆ ಹಾಕಿದ್ದೆ. ಏರ್‌ಪೋರ್ಟ್‌ನಿಂದ ಬರುವಾಗ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಅಡುಗೆಮನೆಯ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಖರೀದಿ ಮಾಡಿದೆವು. ವಿದ್ಯಾ ತನಗೂ ಶಾಪಿಂಗ್‌ ಮಾಡಿದಳು. ಹೋಟೆಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಊಟ ಮಾಡಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದೆವು. ಅಡುಗೆಮನೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಎಲ್ಲ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನೂ ಜೋಡಿಸಿದೆವು.
ಬೆಳಗ್ಗೆ 6.30ಕ್ಕೆ ಶ್ಯಾಮಲಿ ಅಂದರೆ ಅಡುಗೆಯಾಕೆ ಬಂದಳು. ವಿದ್ಯಾಳನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಳು. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಮಾತುಕಥೆಯ ನಂತರ ಅವಳು ತಿಂಡಿ ತಯಾರಿಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದಳು. ಒಂದು ಗಂಟೊಳಗೆ ತಿಂಡಿ ರೆಡಿಯಾಗಿ ಡೈನಿಂಗ್‌ ಟೇಬಲ್ ಮೇಲಿತ್ತು.
ನಾವಿಬ್ಬರೂ ತಿಂಡಿ ತಿನ್ನಲು ಕುಳಿತೆವು. ಶ್ಯಾಮಲಿ ಚಪಾತಿ ಮಾಡಿದ್ದಳು. ಬೆಂಡೆಕಾಯಿ ಪಲ್ಯ, ಬೆಣ್ಣೆ, ಮಿಕ್ಸೆಡ್‌ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಇದ್ದವು.
“ಬಿಸಿಬಿಸಿ ಚಪಾತಿ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ,” ನಾನು ಚಪ್ಪರಿಸುತ್ತಾ ಹೇಳಿದೆ.
“ಬೆಂಡೆಕಾಯಿ ಪಲ್ಯನೂ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ. ನನಗೆ 3 ಚಪಾತಿ ಸಾಕು,” ಎನ್ನುತ್ತಾ ವಿದ್ಯಾ 1 ಚಪಾತಿಯನ್ನು ನನ್ನ ತಟ್ಟೆಗೆ ಹಾಕಿದಳು. ಬಿಸಿಬಿಸಿ ಚಪಾತಿ, ಅದಕ್ಕೆ ಬೆಣ್ಣೆಯ ಲೇಪ ಬಹಳ ರುಚಿಯಾಗಿತ್ತು. ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಅವಳ ಕೆಲಸ ಹಿಡಿಸಿತ್ತು. ಶ್ಯಾಮಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಕುಕ್‌ ಎಂದು ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಪರಿಗಣಿಸಿದೆವು.
ಶ್ಯಾಮಲಿ ಅಡುಗೆ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಾನ್‌ವೆಜ್‌ನಲ್ಲಿ ಚಿಕನ್‌ ರೈಸ್‌ ಮತ್ತು ಚಿಕನ್‌ ಬಿರಿಯಾನಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಬಹಳ ಚೂಟಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ಕಣ್ಣುಗಳು ತೀಕ್ಷ್ಣವಾಗಿದ್ದವು. ಮುಖದಲ್ಲಿ ಹೊಳಪು ಮತ್ತು ಆಕರ್ಷಣೆ ಇದ್ದವು. ನಿಜಕ್ಕೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಳು.
ವಿದ್ಯಾ ಕೂಡ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅಲಂಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಬಣ್ಣ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಶರೀರ ಬೆಣ್ಣೆಯಂತೆ ಮೃದುವಾಗಿತ್ತು. ಆಗಾಗ್ಗೆ ಪಾರ್ಲರ್‌ಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ದುಬಾರಿ ಉಡುಪುಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ವಿದೇಶಿ ಸೆಂಟ್‌ಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಾನು ಮಂತ್ರಮುಗ್ಧನಾಗಿ ಅವಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅವಳ ಶರೀರದ ಸುಗಂಧದಲ್ಲಿ ಭಾವವಿಸ್ಮಿತನಾಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆಫೀಸ್‌ಗೆ ಹೋಗಲು ಹಿಂದೇಟು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆ. ವಿದ್ಯಾ ಬಲವಂತ ಮಾಡಿ ಕಳಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಏನೋ ನೆಪ ಹೇಳಿ ಲೀವ್‌ ಹಾಕಿದರೆ ಕೋಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹತ್ತಿರ ಸೇರಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ವಿದ್ಯಾ ಅಡುಗೆಯಾಕೆಗೂ ಸಮಯ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅಡುಗೆ ಕಲಿಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ಶ್ಯಾಮಲಿ ರಜೆ ಹಾಕಿದರೆ ತಾನೇ ತಿಂಡಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಚಪಾತಿ, ಚಟ್ನಿ ಮಾಡಲು ಕಲಿತಿದ್ದಳು. ವಿದ್ಯಾ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಪತ್ತೇದಾರಿಕೆ ನಡೆಸಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ವಿಧಾನ ಬೇರೆಯಾಗಿತ್ತು. ಅವಳು ಗಂಡನ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತನ್ನತ್ತ ಸೆಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ನನ್ನನ್ನು ಕಟ್ಟಿಹಾಕಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಮನೆಯಾಕೆಯಾಗಿದ್ದಳು, ಸುಂದರಿಯಾಗಿದ್ದಳು, ಕನಸಿನ ರಾಣಿಯಾಗಿದ್ದಳು, ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರಳಾಗಿದ್ದಳು, ಆಕಾಶದಿಂದ ಧರೆಗಿಳಿದು ಬಂದಿದ್ದಳು, ಸ್ವರ್ಗಲೋಕದ ಅಪ್ಸರೆಯಾಗಿದ್ದಳು.
ಅಡುಗೆಯಾಕೆಯೂ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದಳು. ಅವಳಲ್ಲಿ ಏನೋ ಒಂದು ಆಕರ್ಷಣೆ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ವಿದ್ಯಾ, ಎಂ.ಎನ್‌.ಸಿ.ಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಸೀನಿಯರ್‌ ಎಕ್ಸಿಕ್ಯೂಟಿವ್ ನನ್ನು ಹುಚ್ಚ, ಮಜನೂ, ರಾಂಜ, ರೋಮಿಯೋ ಎಲ್ಲ ಮಾಡಿದ್ದಳು. ರಿಟೈರ್ಡ್‌ ಕರ್ನಲ್ ರ ಮಗಳು ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಧರ್ಮಪತ್ನಿ ಅಂದರೆ ಮನೆಯಾಕೆ ಅಡುಗೆಯಾಕೆಯನ್ನು ಕೋರ್ಟ್‌ ಮಾರ್ಶಲ್ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಳು.
“ನೋಡೋಕೆ ಕುಕ್‌ ತರಹಾನೇ ಇದ್ದೀಯ. ಆದರೆ ಅಡುಗೆಯವಳನ್ನು ಯಾಕೆ ಕಳುಹಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ?”
“ಅಡುಗೆಯವಳಂದ್ರೆ ಇಷ್ಟ ಅಲ್ವಾ?”
“ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ನೀನು ಅಡುಗೆ ಮನೇಲಿ ಕಪ್ಪಾಗಿಬಿಡ್ತೀಯ. ಬಿಸೀಲಿ ಬೆವರಿನಿಂದ ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಅಂಟಂಟಾಗಿರುತ್ತೆ.”
“ಅಡುಗೆ ಮನೇಲಿ ಎ.ಸಿ. ಹಾಕಿಸಿಬಿಡಿ.”
“ನಿನ್ನ ಮೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಮಸಾಲೆಗಳ ವಾಸನೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೆ.”
“ಸೆಂಟ್‌ ಹಾಕಿಬಿಡಿ.”
ಈ ಪಿಸುಮಾತುಗಳೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಆದ ಪ್ರೈವೇಟ್‌ ಸಂಗತಿಗಳು. ಆಫ್‌ ದಿ ರೆಕಾರ್ಡ್‌… ನೋ ಘೋಷಣೆ, ನೋ ಡೆಮಾನ್‌ಸ್ಟ್ರೇಷನ್‌, ನೋ ಡಿಮ್ಯಾಂಡ್‌ ಪ್ಲೀಸ್‌…….!
