4 ದಿನಗಳ ಹಿಂದಿನವರೆಗೂ ಅಭಿಷೇಕ್‌ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು. ಒಬ್ಬ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೆಂಡತಿ, ಮುದ್ದಾದ ಮಕ್ಕಳ ಸಂಸಾರ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಕಿಚ್ಚು ಹಚ್ಚು ಎಂಬಂತಿತ್ತು. ಮಕ್ಕಳ ಕಿಲಕಿಲ ನಗು, ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಂದ ಮನೆ ನಂದಗೋಕುಲವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ 4 ದಿನಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಬದಲಾಗಿ ಹೋಯ್ತು. ವಿಧಿ ಕ್ರೂರ ಅಟ್ಟಹಾಸ ಬೀರಿತ್ತು. ಅವವ ಪತ್ನಿಗೆ ಕೊರೋನಾ ತಗುಲಿ ಅವಳು 23 ದಿನಗಳಲ್ಲೇ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಸೇರಿ, ಸಾವನ್ನು ಅಪ್ಪಿದಳು!
ಸಾಲದ್ದಕ್ಕೆ ಅಭಿ ಸಹ ಸ್ವಯಂ ಕೊರೋನಾ ಪಾಸಿಟಿವ್ ಆಗಿದ್ದ. ಕೊರೋನಾ ಸಾವಿನ ಕಾರಣ, ಇವನ ಪತ್ನಿಯ ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಗೆ ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯಷ್ಟು ಜನರಿದ್ದರು. ಕೊರೋನಾ ಮಹಾಮಾರಿಯ ಕಾಟದಿಂದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಹಳ ಕೆಟ್ಟಿತ್ತು. ಕೇವಲ ಅವನ ತಾಯಿ, ತಂಗಿ, ಅತ್ತೆ ಮಾವ ಒಂದಿಬ್ಬರು ಬಂಧುಗಳಷ್ಟೇ ಅಂತಿಮ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿದ್ದರು. ಉಳಿದವರೆಲ್ಲ ದೂರದಿಂದಲೇ ಸಂತಾಪ ಸೂಚಿಸಿದ್ದರಷ್ಟೆ.
ಮಕ್ಕಳ ಸಲುವಾಗಿ ಊರಿನಿಂದ ಬಂದಿದ್ದ ಅವನ ತಾಯಿ, ತಂಗಿ ಉಳಿದಿದ್ದರು. ಅಭಿ ತಾನೇ ಐಸೋಲೇಟ್‌ಆಗಿದ್ದ. 2 ದಿನಗಳ ನಂತರ ತಂಗಿ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ಹೊರಡಬೇಕಾಯ್ತು. ಊರಲ್ಲಿ ಅವಳ ಪತಿ ಪಾಸಿಟಿವ್ ಆಗಿದ್ದ. ಇವನ ತಾಯಿ ಒಬ್ಬರೇ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ದಿಕ್ಕಾದರು.
2 ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮ ಸಹ ಅಳಿಯ ತೀರಿಕೊಂಡನೆಂದು ಮಗಳ ಸಂಸಾರ ಸಂಭಾಳಿಸಲು ಊರಿಗೆ ಹೊರಡಬೇಕಾಯಿತು. ಅತ್ತ ಅವನ ತಂದೆ ಸಹ ಊರಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸಾಯ ಸುಧಾರಿಸುತ್ತಾ ಒಬ್ಬರೇ ಆಗಿಹೋಗಿದ್ದರು. ಹೀಗಾಗಿ ತಾಯಿ ಮಗಳ ಜೊತೆ ಕೆಲವು ದಿನ ಇದ್ದು ವಯಸ್ಸಾದ ಪತಿ ಬಳಿ ಹಿಂದಿರುಗಬೇಕಾಯಿತು. ಅಜ್ಜಿ ಹೊರಟ ನಂತರ ಅಭಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಆ ಅನಾಥ ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಗಮನಿಸುವವರು ಯಾರು? ನೆರೆಹೊರೆಯವರು ಒಂದು ಹಂತದವರೆಗೂ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದಷ್ಟೆ.
ಅವನು ವರ್ಕ್‌ ಫ್ರಂ ಹೋಮ್ ಮಾಡುತ್ತಾ, ಐಸೋಲೇಶನ್‌ ಮಧ್ಯೆ ಹೇಗೋ ಅಫೀಸು, ಮಕ್ಕಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನಿಭಾಯಿಸಬೇಕಿತ್ತು. ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೊರಡಬೇಕೆನ್ನುವ ಟೆನ್ಶನ್‌ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅಂತೂ ಐಸೋಲೇಶನ್‌ ವನವಾಸ ಮುಗಿಸಿ, ಆಫೀಸ್‌ ಕೆಲಸ ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತಲೇ, ಮಕ್ಕಳ ಆನ್‌ ಲೈನ್‌ ಕ್ಲಾಸ್‌, ಮನೆಯ ಸಮಸ್ತ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ವಹಿಸಬೇಕಾಯಿತು. ಆದರೆ ಆಫೀಸ್‌ ಕರ್ತವ್ಯಕ್ಕೂ ಲೋಪ ಮಾಡುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದರ ಮಧ್ಯೆ ಆ ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿ, ಖಂಡಿತಾ ಸುಲಭವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೊರೋನಾ ಕೃಪೆಯಿಂದಾಗಿ ಮನೆ ಕೆಲಸದವಳು ಬರುವ ಹಾಗೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ತಾಯಿ ಹೊರಡುವಾಗ ಅವನಿಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಲಹೆ ಇತ್ತರು. ಆದರೆ ಅವನಿಗೆ ಆ ವಿಚಾರ ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವನಿಗೆ ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳು ಮಲತಾಯಿಯ ಕಾಟಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕುವುದು ಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೇಗಾದರೂ ಸರಿ, ಮಕ್ಕಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ತನಗೇ ಇರಲಿ ಎಂದು ದೃಢ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದ.
ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಅವನು ಕೆಲವು ವಿಶೇಷ ತಯಾರಿಗಳನ್ನು ಶುರು ಮಾಡಬೇಕಾಯಿತು. ಹೀಗಾಗಿ ಒಂದು ಸ್ಪೆಷಲ್ ಟೈಂಟೇಬಲ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡ. ಯಾವ ವಸ್ತುಗಳು ಯಾವಾಗ ಬೇಕಾಗುತ್ತವೆ, ಅಂಗಡಿಯಿಂದ ಯಾವ ಯಾವ ಸಾಮಗ್ರಿ ಯಾವಾಗ ತರಿಸಿಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಪಟ್ಟಿ ತಯಾರಿಸಿದ. ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆ ಕುಳಿತು ತನ್ನ ಅನಿವಾರ್ಯ ಕಷ್ಟ, ಹೆಚ್ಚಿದ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆ ಬಗ್ಗೆ ವಿವರವಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸಿದ. ಅವರೂ ಸಹ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಹಕಾರ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ವಿವರಿಸಿದ. ಯೂಟ್ಯೂಬ್‌ ನೋಡುತ್ತಲೇ, ಅಮ್ಮ ತಂಗಿಯರ ವಿಡಿಯೋ ಚ್ಯಾಟ್‌ ನೆರವಿನಿಂದ ಅಡುಗೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಸುಧಾರಣೆ ಕಲಿತುಕೊಂಡ. ಹೀಗೆ 4-5 ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಅಭಿಯ ಸಂಸಾರ ಒಂದು ಹಂತಕ್ಕೆ ಸುಧಾರಿಸುವಂತಾಯಿತು. ಆದರೆ ಆ ಕಾಲಚಕ್ರದ ವಿಷಘಳಿಗೆಯನ್ನು ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಅವನು ಹಲ್ಲು ಕಚ್ಚಿ ಸಹಿಸಬೇಕಾಯಿತು. ಈಗ ಅವನು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ತಂದೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಮುದ್ದು ಮಾಡುವ ತಾಯಿಯೂ ಆಗಿದ್ದ! ಮಕ್ಕಳ ಹೋಂವರ್ಕ್‌ ತಿದ್ದುವ, ಪಾಠ ಕಲಿಸುವ ಗುರು ಆಗಿದ್ದ. ಮನೆಗೆ ಆದಾಯ ತರುವ ಏಕಮಾತ್ರ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಮನೆಯ ಗೃಹಿಣಿಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಹೊಣೆಯೂ ಸೇರಿತ್ತು.
