ಅರೇ ಇದೇನಿದು ಇಂತಹ ಶೀರ್ಷಿಕೆ? ಎಂದು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡುವ ಮುನ್ನಾ ಈ ಲೇಖನವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಓದಿದರಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ತಲಮಾರಿನವರಿಗೆ ಇಂದಿನಷ್ಟು ಸುಖ ಸಂಪತ್ತು ಇಲ್ಲದೇ ಇದ್ದರೂ, ಸರಿಯಾಗಿ ಮೂರು ಹೊತ್ತು ತಿನ್ನಲು ಇಲ್ಲದೇ ಇದ್ದರೂ, ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಅನಾರೋಗ್ಯವಿಲ್ಲದೇ, 80-100 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಆರಾಮಾಗಿ ಜೀವಿಸಿದ್ದದ್ದನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ಕೇಳಿದ್ದೇವೆ. ಆದರೆ ಇಂದು ಹೊಟ್ಟೆ ಬಟ್ಟೆಗೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಇಲ್ಲದೇ ಹೋದರೂ, 20-30 ವರ್ಷ ಆಗುವಷ್ಟರಲ್ಲೇ, ಅಧಿಕ ರಕ್ತದೊತ್ತಡ (ಬಿಪಿ) ಮಧುಮೇಹ (ಷುಗರ್) ಖಾಯಿಲೆಗಳಿಗೆ ತುತ್ತಾಗಿ 35-50 ವರ್ಷಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಹೃದಯಾಘಾತವೋ ಇಲ್ಲವೇ ಕಿಡ್ನಿ ಫೇಲ್ ಆಗಿ ಅಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಮರಣ ಹೊಂದುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಆಘಾತಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದು ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲವೂ ನಾವು ಇಂದು ಸೇವಿಸುತ್ತಿರುವ ಆಹಾರ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಜೀವನ ಶೈಲಿ ಎನ್ನುವುದು ಎಂದರೆ ಅಚ್ಚರಿಯ ಕಠುಸತ್ಯವಾಗಿದೆ.
ನಮ್ಮ ದೇಶ ಕೃಷಿಯಾಧಾರಿತವಾದ ದೇಶವಾಗಿದ್ದು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಹಳ್ಳಿಗಳ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೈತರುಗಳೇ ದೇಶದ ಬೆನ್ನೆಲುಬಾಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಬಳಿ ಇದ್ದಷ್ಟು ಜಮೀನುಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಮಳೆಯಾಧಾರಿತವಾಗಿ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆದು ಆ ಬೆಳೆಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮದೇ ಮನೆಯ ದನಕರುಗಳ್ಲು ಮತ್ತು ಆಡು ಕುರಿಗಳ ತಿಪ್ಪೇ ಗೊಬ್ಬರವನ್ನೇ ಬಳಸುತ್ತಾ ವರ್ಷಕ್ಕೊಂದೋ ಇಲ್ಲವೇ ಎರಡು ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆದು ತಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಅವಶ್ಯಕವಿದ್ದಷ್ಟನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಉಳಿದದ್ದನ್ನು ಪರಸ್ಪರ ವಿನಿಮಯದ ಮೂಲಕವೂ ಇಲ್ಲವೇ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿ ಬಂದ ಹಣದಲ್ಲಿ ಸುಖಃವಾಗಿ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು.
ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ದನಕರುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರೇ ಭಾರೀ ಶ್ರೀಮಂತರು ಎಂದೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಟ್ಟು ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಮನೆ ತುಂಬಾ ಜನ, ದೊಡ್ಡಿಯಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ದನಕರುಗಳು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಕೈಗೊಬ್ಬ ಕಾಲ್ಗೊಬ್ಬ ಆಳು ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಅವರೇ ಶ್ರೀಮಂತರರು. ಹೀಗೆ ದನಕರು ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುವವರ ಮನೆಯವರಿಗೆ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಆಸ್ತಿ-ಪಾಸ್ತಿ, ಹೊಲ ಗದ್ದೆಯೂ ಹೆಚ್ಚಾಗೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು, ಹಾಗಾಗಿ ಮದುವೆಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹುಡುಕುವಾಗ ಹೆಣ್ಣಿನ ಕಡೆಯವರು ಗಂಡಿನ ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಅಥವಾ ಗಂಡಿನ ಮನೆಯವರು ಹೆಣ್ಣಿನ ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಅವರೆಲ್ಲರ ಕಣ್ಣೂ ಆ ಮೆನಯವರ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದ ಸಗಣಿಯ ರಾಶಿ ತಿಪ್ಪೆಯ ಮೇಲೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ತಿಪ್ಪೆ ದೊಡ್ಡದಿದ್ದರೆ, ಆ ಮನೆಯವರು ಶ್ರೀಮಂತರಾಗಿದ್ದು ಅಂತಹ ಮನೆಗೆ ನಮ್ಮ ಮಗ/ಮಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಲ್ಲಿ/ತಂದಲ್ಲಿ ಸುಖವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿಯೇ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ
ಇನ್ನು ಹಳ್ಳಿಯ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ಮನೆಯನ್ನು ಶುಚಿಗೊಳಿಸಿ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಚಂದನೆಯ ರಂಗೋಲಿ ಇಟ್ಟು ಊರಿನ ಹೊರಗಿನ ಸಿಹಿ ನೀರಿನ ಭಾವಿಯಿಂದ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಎರಡು ಬಿಂದಿಗೆ, ಕಂಕಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮತ್ತು ಕೈಯ್ಯಲ್ಲೊಂದು ಸಣ್ಣನೆಯ ಬಿಂದಿಗೆಯ ನೀರನ್ನು ತಂದು ಅಡುಗೆಮನೆಯನ್ನು ಶುಭ್ರಗೊಳಿಸಿ, ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ದೇವರ ಪೂಜೆ ಮುಗಿಸಿ, ಅಡುಗೆಗೆ ಅಗತ್ಯವಿದ್ದ ಮಸಾಲೆಗಳನ್ನು ಸ್ವತಃ ಕೈಯ್ಯಾರೆ ಕುಟ್ಟಿಯೂ, ಬೀಸಿಯೋ, ಇಲ್ಲವೋ ರುಬ್ಬಿಯೋ ಶುಚಿ ರುಚಿಯಾದ ಅಡುಗೆಯನ್ನು ಮಾಡಿ, ಅಡುಗೆಯ ಸಮಯಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕಿ, ತರಕಾರಿ ತೊಳೆದ ನೀರನ್ನು ಸುಮ್ಮನೆ ಹೊರಗೆ ಚೆಲ್ಲದೇ, ಕಲಗಚ್ಚು ಮಡಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ ಅದನ್ನು ಮನೆಯ ಹಸುಗಳಿಗೆ ಕುಡಿಯಲು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಇನ್ನು ಮನೆಯ ಹಿತ್ತಲಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರೆ ತೊಳೆದ ನೀರು ಮತ್ತು ಕೈ ತೊಳೆದ ನೀರೂ ಸಹಾ ಪೋಲಾಗದೇ ಸೀದಾ ಅದು ಹಿತ್ತಲಿನ ಕೈತೋಟದ ತರಕಾರಿ, ಹೂಗಿಡಗಳು, ಬಾಳೆ ಗಿಡ, ಕರಿಬೇವಿನ ಸೊಪ್ಪಿನ ಮರಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಕಾರಣ ಕೊಂಚವೂ ನೀರು ಪೋಲಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಇಂತಹ ಶುದ್ದ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ತರಕಾರಿಗಳು ಸಹಾ ಸತ್ವ ಭರಿತವಾಗಿರುತ್ತಿದ್ದವು. ಸಹಜವಾಗಿ ಈರೀತಿಯಾಗಿ ಸಾವಯವವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಆಹಾರ ಮತ್ತು ನೀರನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಹಿಂದಿನವರು ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ರೋಗ ರುಜಿನಗಳಲ್ಲಿಲ್ಲದೇ ಸುದೀರ್ಘಕಾಲ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು.
