ರಾಷ್ಟ್ರ, ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಖ್ಯಾತಿಯ ಸಾಧಕರನ್ನು ಕಂಡಾಗೆಲ್ಲಾ ಅವರ ಹಿಂದೆ ಅದೇ ಹಿನ್ನೆಲೆಯ ಕುಟುಂಬ, ಆ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಪ್ರಭಾವಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಪರಿಚಯ ಒಡನಾಟ, ತರತರಹದ ತರಬೇತಿ, ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ಹೀಗೆ ಅವರ ಸುತ್ತ ಅದರದೇ ವಾತಾವರಣ ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಎಷ್ಟೋ ಸಾರಿ ಅಂತಹ ಪರಿಸರ ನಮಗೆ ಲಭಿಸಿದ್ದರೆ ನಾವು ಆ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಏರುತ್ತಿದ್ದೆವೇನೋ ಎನಿಸುವುದಿದೆ.
ಅದಕ್ಕೆ ಹೊರತಾಗಿ ಪ್ರತಿಭೆ ಎಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಎಂತಹ ಪರಸರದಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಜಿಗಿದು ಜಗತ್ತನ್ನು ಜಯಿಸಬಲ್ಲದು. ಯಾರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಯಾವ ತರಬೇತಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ತಾನೇರುವ ಎತ್ತರವನ್ನು ತಲುಪಬಲ್ಲದು ಎಂಬುದನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿದ ಸಾಧಕಿಯೊಬ್ಬರು ನಮ್ಮೊಡನಿದ್ದಾರೆ. ಕ್ರೀಡಾ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿರುವ ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆ, ಹೊಸನಗರ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಕಿರುಗುಳಿಗೆ ಎಂಬ ಪುಟ್ಟ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿರುವ ಸ್ವಾತಿ ರವಿ ಅವರ ಯಶೋಗಾಥೆ ಇದು.
1973ರ ಫೆಬ್ರವರಿ 11 ರಂದು ಹೊಸನಗರ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಎಂಬ ಪುಟ್ಟ ಗ್ರಾಮದ ಹೊಳೆಮನೆ ಎಂಬಲ್ಲಿ ಸರೋಜಮ್ಮ ಮತ್ತು ನರಸಿಂಹ ಜೋಯ್ಸ್ ದಂಪತಿಗಳ ಮಗಳಾಗಿ ಸ್ವಾತಿ ಜನಿಸಿದರು. ನಾಡಿಗೆಲ್ಲಾ ಬೆಳಕಾದ ಲಿಂಗನಮಕ್ಕಿ ಅಣೆಕಟ್ಟು ನಿರ್ಮಾಣದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹುಂಚ ಸಮೀಪದ ಹೊನ್ನೆಬೈಲು ಎಂಬಲ್ಲಿಗೆ ಈ ಕುಟುಂಬದ ವಲಸೆ. ಅಮ್ಮ, ಅಪ್ಪ, ಅಕ್ಕ. ತಮ್ಮನ ಜೊತೆ ಹುಟ್ಟೂರಿನಿಂದ ಹೊನ್ನೆಬೈಲಿಗೆ ಬಂದ ಸ್ವಾತಿಯನ್ನು ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕಾಗಿ ಸರ್ಕಾರಿ ಹಿರಿಯ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆ, ಬಿಲ್ವೇಶ್ವರಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು. ಅಲ್ಲಿ 1 ರಿಂದ 4ನೇ ತರಗತಿವರೆಗೆ ನಂತರ ಹುಂಚ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ 5 ರಿಂದ 7ನೇ ತರಗತಿವರೆಗೆ ಓದಿ ಅಲ್ಲಿನ ಪದ್ಮಾಂಭ ಪ್ರೌಢಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರೌಢಶಿಕ್ಷಣ ಮುಗಿಸಿದರು. ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಲಾ ಕ್ರೀಡಾಕೂಟದ ಡಿಸ್ಕಸ್, ಜಾವೆಲಿನ್ ಥ್ರೋಗಳಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯ ಮಟ್ಟದವರೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಿ ಜಯ ಗಳಿಸಿದ್ದು ಈ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರತಿಭೆಯ ಬಾಲ್ಯದ ಸಾಧನೆ.
ಉನ್ನತ ವ್ಯಾಸಂಗ ಕನಸಿನ ಮಾತಾಗಿದ್ದ ಅಂದಿನ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಕುಟುಂಬದ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳು ಪ್ರೌಢಶಿಕ್ಷಣ ಮುಗಿದೊಡನೆ ಕೌಟುಂಬಿಕ ವಾತಾವರಣದೊಳಗೆ ಬಂಧಿಯಾದರು. ಆದರೂ ಗ್ರಾಮೀಣ ಕ್ರೀಡಾಕೂಟ, ದಸರಾ ಕ್ರೀಡಾಕೂಟಗಳಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯ ಮಟ್ಟದವರೆಗೆ ಭಾಗವಹಿಸಿ ಬಹುಮಾನ ಗಳಿಸಿ ತಮ್ಮೊಡಲಿನ ತುಡಿತಕ್ಕೆ ಕೊಂಚ ಸಾಂತ್ವನ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ಇವರಿಗೆ ಯಾರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ, ತರಬೇತಿಯೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವಯಂ ಅಭ್ಯಾಸವೇ ಇವರ ಗುರು. ಹೀಗಿದ್ದ ಸ್ವಾತಿ 1995, ಜೂನ್ 23 ರಂದು ತಮ್ಮದೇ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಬ್ರಾಹ್ಮಣತರುವೆ ಗ್ರಾಮದ ಕಿರುಗುಳಿಗೆ ಎಂಬ ಪುಟ್ಟ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ರವಿ ಕೆ.ಎಸ್, ಎಂಬುವರೊಂದಿಗೆ ವಿವಾಹವಾದರು. ಅತ್ತೆ, ಮಾವ, ನಾದಿನಿ, ಮೈದುನರೊಂದಿಗೆ ತುಂಬು ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಸ್ವಾತಿಗೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೆಗಲೇರಿತು. ಜೊತೆಗೆ 6 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹಾ, ಸೌಮ್ಯಾ, ಸಂಜಯ ಎಂಬ 3 ಮುದ್ದಾದ ಮಕ್ಕಳು ಮಡಿಲು ತುಂಬಿದರು. ಮಕ್ಕಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿ, ಹಿರಿಯರ ಆರೈಕೆ, ದನಕರು, ತೋಟಗದ್ದೆ, ಆಳುಕಾಳು, ಅಡುಗೆ ಊಟ ಎಂದು ಮೈತುಂಬಾ ಕೆಲಸ. ಕ್ಷಣ ಬಿಡುವಿಲ್ಲದ ಬದುಕು. ಅಪ್ಪಟ ಗೃಹಿಣಿಯಾಗಿ ಮನೆಯ 4 ಗೋಡೆಯೊಳಗೆ ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ. ಇಂತಹ ಬದುಕಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಸುಮಾರು 12 ವರ್ಷ ಸಂತಸದಿಂದ ಸಾಂಸಾರಿಕ ಜೀವನ ಸವೆಸಿದರೂ ಆಂತರ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಟದ ಹಂಬಲ ಜೀವಂತವಾಗಿತ್ತು. ಅದನ್ನರಿತ ಅಪಾರ ಕ್ರೀಡಾಭಿಮಾನಿಯೂ, ವಿಶಾಲ ಮನೋಭಾವದವರೂ ಆದ ಪತಿ ರವಿ 2007ರಲ್ಲಿ ಪುನಃ ಹೊರ ಜಗತ್ತಿಗೆ ತಮ್ಮ ಮಡದಿ ಅಡಿ ಇಡಲು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹದ ನೀರೆರೆದರು. `ಇಳಿಗ್ಯಾಕಪ್ಪಾ ಈ ವಯಸ್ಸಿಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಹುಚ್ಚು?' ಎಂಬ ಕುಹಕದ ಮಾತುಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಕಿವಿಗೊಡದೇ, ಸ್ವಾತಿ ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆಯಿಂದ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ತಮ್ಮ ಗುರಿಯತ್ತ ದೃಷ್ಟಿ ನೆಟ್ಟರು.