ಕಥೆ - ಜಿ. ಮಧುಮಿತಾ
ಮಹೇಶನ ಇತ್ತೀಚಿನ ವರ್ತನೆ ಕಂಡು ತನುಜಾ ದಂಗಾಗಿದ್ದಳು. ಯಾವಾಗ ನೋಡಿದರೂ ಒಂದೇ ಮಾತು. `ತನು, ನನಗೆ ವಿಚ್ಛೇದನ ಬೇಕು, ಪರಸ್ಪರ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಿಂದ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳೋಣ,' ವಿಚ್ಛೇದನಕ್ಕಾಗಿ ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡಲು ಏನು ಕಾರಣ ಎನ್ನುವುದೇ ತನುಜಾಳಿಗೆ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಆ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಲು ಅವಳಿಂದಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅವರು ತಾವಾಗಿಯೇ ಹೇಳಲಿ ಎಂದುಕೊಂಡು ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದಳು.
``ಮಹೇಶ್‌, ತಿಂಡಿ ರೆಡಿಯಾಗಿದೆ ಬನ್ನಿ,'' ಎನ್ನುತ್ತಾ ತನುಜಾ ಡೈನಿಂಗ್‌ ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ತಿಂಡಿಯ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನು ತಂದಿಟ್ಟಳು. ಆಫೀಸ್‌ಗೆ ಸಿದ್ಧವಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಮಹೇಶ್‌ ಪತ್ನಿಯ ಕರೆ ಕೇಳಿದ ಕೂಡಲೇ ಬಂದು ಕುಳಿತ. ತನುಜಾ ಅವನ ತಟ್ಟೆಗೆ ತಿಂಡಿ ಬಡಿಸಿ ಅವನತ್ತ ನೋಡಿದಳು. ಬಹಳ ಆಸಕ್ತಿಯಿಂದ ಪತಿಯ ನೆಚ್ಚಿನ ಪೂರಿ ಪಲ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದಳು. ಮಹೇಶ್‌ ಏನೂ ಮಾತನಾಡದೆ ಯಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ತಿಂಡಿ ತಿಂದು ಮುಗಿಸಿದ. ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಏನೋ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಕಳವಳ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.
``ನಾನು ಹೇಳಿದ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡು.... ಮತ್ತೆ ಈ ದಿನ ನವೀನ್‌ನ ಸ್ಕೂಲ್‌ ವ್ಯಾನ್‌ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ನಾನು ಕಾರ್‌ ಕಳುಹಿಸಿಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ನೀನು ಸ್ಕೂಲ್‌ಗೆ ಹೋಗಿ ಅವನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಾ,'' ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮಹೇಶ್‌ ಹೊರನಡೆದ.
`ಇವರಿಗೇನಾಗಿದೆ..... ಒಂದು ಕಡೆ ವಿಚ್ಛೇದನದ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಮನೆ ಸಂಸಾರದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ,' ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ತನುಜಾ ಉಳಿದ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಲು ಒಳಗೆ ಹೋದಳು. ಆದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕೆಲಸದ ಕಡೆ ಗಮನವಿರಲಿಲ್ಲ.
`ವಿಚ್ಛೇದನಕ್ಕಾಗಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಕಾತುರರಾಗಿದ್ದಾರಲ್ಲ. ಈಗ ಅವರಿಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಇಲ್ಲವೇ? ಕಳೆದ 12 ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನಾವು ಎಷ್ಟು ಸಂತೋಷವಾಗಿ ಬಾಳಿದೆವು. ಅವರಿಗೆ ಎಂದೂ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಬೇಸರ ಅಥವಾ ದೂರು ಇರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಆರೋಗ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಅದೆಷ್ಟು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರು....'
ವಿವಾಹವಾದ 3 ವರ್ಷಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಗರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ಜೀವ ಮಿಸುಕುವ ಅನುಭವವಾದಾಗ ತನುಜಾ ನಾಚುತ್ತಾ ಪತಿಗೆ ಸಿಹಿ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ತಿಳಿಸಿದಳು. ಅದನ್ನು ಕೇಳಿದ ಕೂಡಲೇ ಮಹೇಶ್‌ ಅವಳನ್ನೆತ್ತಿ ಎರಡು ಸುತ್ತು ತಿರುಗಿಸಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಸೋಫಾದಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿದ.
ಮಗು ಹುಟ್ಟಿದಾಗ ಮಹೇಶನ ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಪಾರವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಪುಟ್ಟ ಮಗುವನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಿ ಅದು ನಕ್ಕಾಗ ಆನಂದಿಸುತ್ತಿದ್ದರು, ``ತನು, ನನ್ನ ಮಗು ಅಳದಂತೆ ನೀನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಅದು ಅತ್ತರೆ ನಾನು ಸಹಿಸಲಾರೆ,'' ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದಾಗ ತನುಜಾ ನಕ್ಕಳು, `ಮಗು ಅಳದೆ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಇದೆಂತಹ ಮೋಹ,' ಎಂದುಕೊಂಡಳು. ಆದರೂ ಮಗುವಿನ ಕಡೆಗೆ ಅವರ ಕಾಳಜಿ ಕಂಡು ಅವಳಿಗೆ ಸಂತೋಷ ಆಯಿತು.
`ಮಹೇಶ್‌ಗೆ ಈಗ ನನ್ನ ಸಹವಾಸ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲವೇ? ಅದಕ್ಕಾಗಿ ದೂರವಾಗಲು ಬಯಸುತ್ತಿರುವರೇ? ನಮ್ಮ ವಿವಾಹವಾಗಿ 12 ವರ್ಷಗಳು ಮಾತ್ರ ಕಳೆದಿವೆ. ಇನ್ನೂ ಬಹುಕಾಲ ನಾವು ಜೊತೆ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಮತ್ತೆ ಅವರೇಕೆ ಮ್ಯೂಚುವಲ್ ಡೈವೋರ್ಸ್‌ ಬಯಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ? ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೊರತೆ ಇದೆಯೇ.....? ನಾನಂತೂ ಹಿಂದಿನಂತೆಯೇ ಅವರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ. ನನ್ನ ಒಂದೊಂದು ಮಾತಿಗೆ, ಮುಗುಳ್ನಗೆಗೆ ಸೋಲುತ್ತಿದ್ದರು. ನನ್ನ ದಟ್ಟವಾದ ಗುಂಗುರು ಕೂದಲು, ಕಾಡಿಗೆಯ ಕಣ್ಣುಗಳು, ಬಳುಕುವ ಶರೀರ, ಮಾದಕ ಪರಿಮಳ.... ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅವರು ಮನಸಾರೆ ಮೆಚ್ಚಿದ್ದರು....
