ಕನ್ನಡನಾಡಿನ ಅಪೂರ್ವ ನೃತ್ಯ ಪ್ರತಿಭೆ ನಿರ್ಮಲಾ ಮಾಧವ್

ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಕೆನಡಾ, ಅಮೆರಿಕಾ, ದುಬೈ ಸೇರಿದಂತೆ ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಕಂಪನ್ನು ಹರಡುತ್ತಿರುವವರು ಪಂಪಾ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಅಕಾಡೆಮಿಯ ಸಹಯೋಗಿ, ಕೊರಿಯೋ ಗ್ರಾಫರ್‌ ನಿರ್ಮಲಾ ಮಾಧವ್ ಕಳೆದ 25 ರ್ಷಗಳಿಂದಲೂ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದವರೊಡನೆ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾರೆ.

ಇವರು ಪಂಪಾ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಅಕಾಡೆಮಿ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮುಖೇನ ಇದುವರೆಗೂ ನೂರಾರು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಭಾರತೀಯ ಸಂಗೀತ ಹಾಗೂ ನೃತ್ಯ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿರುವರು. ಅಲ್ಲದೆ, ತಾವು ಸಹ `ಅಕ್ಕ’ ಸಮ್ಮೇಳನ ಸೇರಿದಂತೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಂಖ್ಯೆಯ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನೃತ್ಯ ಸಮ್ಮೇಳನಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ.

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನಡೆದ `ಬನ್ನಂಜೆ 80ರ ಸಂಭ್ರಮ’ ವಿಶೇಷ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಆಗಮಿಸಿದ್ದ ನಿರ್ಮಲಾರನ್ನು ಗೃಹಶೋಭಾ ಮಾತಿಗೆ ಆಹ್ವಾನಿಸಿದಾಗ ತಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯ, ವೃತ್ತಿ ಬದುಕು ಸೇರಿದಂತೆ ಜೀವನದ ಅನುಭವಗಳ ಕುರಿತಂತೆ ಸಾಕಷ್ಟು ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡರು. ಆ ಸಂದರ್ಶನದ ಮುಖ್ಯಾಂಶಗಳು :

ಪಂಪಾ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಅಕಾಡೆಮಿ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿ….

ಪಂಪಾ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಅಕಾಡೆಮಿ 1992ರ ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾದ ಸ್ಯಾಲುಸೆ ಎನ್ನುನಲ್ಲಿ ಡಾ.ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಸಾದ್‌ (ನಿರ್ಮಲಾರ ಪತಿಯ ಸಹೋದರ) ಅವರಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ನಾನೂ ಕೂಡ ಅದರಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡು ನೃತ್ಯ ತರಬೇತಿ ನೀಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ. ಇನ್ನು ಸಂಗೀತ, ಮೃದಂಗ ಮೊದಲಾದವನ್ನು ಕಲಿಸಲು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ನುರಿತ ತರಬೇತುದಾರರಿದ್ದಾರೆ. ಸ್ವತಃ ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಸಾದ್‌ ಮೃದಂಗವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ನನ್ನ ಪತಿ ಬಿಂದು ಮಾಧವ್ ಆಡಿಯೋ, ವಿಡಿಯೋ ವಿಶುವಲ್ ‌ಎಫೆಕ್ಟ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಎಕ್ಸ್ ಪರ್ಟ್‌. ಹೀಗೆ ನಾವು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ಈ ಸಂಸ್ಥೆ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ 25 ವರ್ಷಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತಿದೆ. ನಾನು 1991ರಲ್ಲಿ ಕೆನಡಾದಲ್ಲಿ ನೃತ್ಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ತೆರಳಿದ್ದೆ. ಅದೇ ನಂತರದ ವರ್ಷ ಪಂಪಾ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಕೆನಡಾದಿಂದ ಅಮೆರಿಕಾಗೆ ಬಂದು ಈ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಟೀಚರ್‌ ಕಂ ಪರ್ಫಾರ್ಮರ್‌ ಆಗಿದ್ದೇನೆ. ಈ ಎರಡೂ ಕೆಲಸ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಷ್ಟವಾದರೂ ನಾನದನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಸ್ಕೂಲಿನಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 150 ಜನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿದ್ದಾರೆ, ಜೊತೆಗೆ ಅಸಿಸ್ಟೆಂಟ್‌ಗಳೂ. ನಾವು ಥಿಯರಿ ಹಾಗೂ ಪ್ರ್ಯಾಕ್ಟಿಕಲ್ ಎರಡೂ ಬಗೆಯಲ್ಲಿ ನೃತ್ಯವನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತೇವೆ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಎಗ್ಸಾಮ್ಸ್ ಕಂಡಕ್ಟ್ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ. ಹಿಂದೂ ಮೈಥಾಲಜಿ, ಇಂಡಿಯನ್‌ ಕಲ್ಚರ್‌, ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಕುರಿತಂತೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಕಥೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮನದಟ್ಟು ಮಾಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಕುರಿತಂತೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ನಾವು ನಮ್ಮ ಪಠ್ಯದಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ನೀಡಿದ್ದೇವೆ. ಈಗಾಗಲೇ ನಮ್ಮ 37 ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಸೋಲೋ ಅರಂಗೇಟ್ರಂ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಕೂಡಾ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತೇವೆ, ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಎರಡು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ (ಬಿಗ್‌ ಈವೆಂಟ್ಸ್) ನಡೆಸುತ್ತೇವೆ.

ವಿಜಯದಶಮಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ `ನೃತ್ಯ ವೈಭವ’ ಎನ್ನುವ ವಾರ್ಷಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಆಯೋಜಿಸಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಪೋಷಕರಿಗೂ ಆಹ್ವಾನ ನೀಡುತ್ತೇವೆ. ಇದರಿಂದ ಅವರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅಭ್ಯಾಸ ನಡೆಸಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವುದರ ಅರಿವು ಮೂಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಕ್ಲಾಸ್‌ ಪ್ರೆಸೆಂಟೇಶನ್‌ ಮಾತ್ರವೇ ಹೊರತು, ಪರ್ಫಾರ್ಮೆನ್ಸ್ ತೋರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲವೇ ಸಾರ್ಜನಿಕರೆದುರು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಆಯೋಜಿತವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಕೇವಲ ಪೋಷಕರಿಗೆ, ಮಿತ್ರರಿಗೆ ಮಾತ್ರವೇ ಪ್ರದರ್ಶನ ಏರ್ಪಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ.

25 ವರ್ಷಗಳಿಂದಲೂ, ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಡೆಸುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದೇವೆ. ಇನ್ನು ಏಪ್ರಿಲ್‌‌ನಲ್ಲಿ ನಾವೇ ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ ಪ್ರೋಗ್ರಾಂನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ನಡೆಸುತ್ತೇವೆ. ನಾವೇ ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ ಕಂಪೋಸ್‌ ಮಾಡುವುದಲ್ಲದೆ, ಅಲ್ಲಿನ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಲೋಕಲ್ ಆರ್ಟಿಸ್ಟ್ ಗಳನ್ನು ಕರೆಸಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಆಯೋಜಿಸುತ್ತೇವೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಭಾರತದಿಂದಲೂ ಸಂಗೀತಗಾರರು, ನೃತ್ಯ ಕಲಾವಿದರನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸುತ್ತೇವೆ. ಈ ಎರಡು ದೊಡ್ಡ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲದೆ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಫಂಡ್‌ ರೈಸಿಂಗ್‌ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತೇವೆ.

ಲೈಬ್ರರಿಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮ್ ನೀಡುತ್ತೇವೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುವ ಭಾರತೀಯ ಹಿರಿಯ ನಾಗರಿಕರಿಗಾಗಿ ವಿಶೇಷ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತೇವೆ. ಇದೆಲ್ಲ ನಾನ್‌ ಫ್ರಾಫಿಟ್‌ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಅಲ್ಲದೆ, ಶಾಲೆಗಳಿಗೆ ತೆರಳಿ ಲೆಕ್ಚರ್‌ಡೆಮಾನ್‌ಸ್ಟ್ರೇಷನ್‌ ನೀಡುತ್ತೇವೆ, ವರ್ಕ್‌ಶಾಪ್‌ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ. ಯೋಗ ವರ್ಕ್‌ಶಾಪ್‌ ಸಹ ನಡೆಸುತ್ತೇವೆ. ಯಾವುದೇ ಭಾರತೀಯ ನೃತ್ಯ ಶೈಲಿಗೆ ಯೋಗ ಬುನಾದಿಯಾಗಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಯೋಗಕ್ಕೂ ಬಹಳ ಮಹತ್ವ ನೀಡುತ್ತೇವೆ. ಜೊತೆಗೆ ಕರ್ನಾಟಕ ಸಂಗೀತ ಹಾಗೂ ಹಿಂದೂಸ್ತಾನಿ ಸಂಗೀತಗಳ ಕುರಿತಂತೆ ಕಲಿಸುತ್ತೇವೆ. ನೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಾಗಿ ಸಂಗೀತದ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ಇದೂ ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ.

ಒಟ್ಟಾರೆ ಪಂಪಾ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಅಕಾಡೆಮಿ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸಂಸ್ಥೆಯಾಗಿ ಇಂದು ಬೆಳೆದಿದೆ. ಕಳೆದ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್‌ಗೆ ಪ್ರಧಾನಿ ನರೇಂದ್ರ ವೋದಿ ಅಮೆರಿಕಾಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರ ಸ್ವಾಗತಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಆಯೋಜಿತವಾಗಿತ್ತು. ಹತ್ತು ನಿಮಿಷದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 20 ಸಾವಿರ ಮಂದಿ ಸೇರಿದ್ದರು. ಅದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಅವಕಾಶ! ಆರ್‌.ಎಸ್‌.ಎಸ್‌.ಗಾಗಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಡೆಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಉಡುಪಿ ಪುತ್ತಿಗೆ ಮಠದ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಅಮೆರಿಕಾಗೆ ತೆರಳಿ ಅಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ವೃಂದಾವನ ದೇವಾಲಯ ನಿರ್ಮಿಸಿದ್ದಾರೆ. ನವೆಂಬರ್‌ರಂದು ಅದಕ್ಕಾಗಿ `ಭಕ್ತಿ’ ಎನ್ನುವ ವಿಶೇಷ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಮ್ಮ ಕಡೆಯಿಂದ ನಡೆಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ.

ನಿಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯ ಹಾಗೂ ನೀವು ನೃತ್ಯದ ಕಡೆಗೆ ಸೆಳೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ಆ ಸನ್ನಿವೇಶದ ಕುರಿತು ತಿಳಿಸಿ. 

ನಾನು ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದದ್ದೆಲ್ಲಾ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಗಾಂಧಿ ಬಜಾರಿನಲ್ಲಿ. ಓದಿದ್ದು ಗೋಕುಲಂ ಗಾರ್ಡನ್‌ ಸ್ಕೂಲ್‌ನಲ್ಲಿ. ಅಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಸ್ಕೂಲ್ ‌ಬಿಟ್ಟಾಗ ಅಲ್ಲಿನ ಕಟ್ಟೆ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಒಬ್ಬ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಯಾರಿಗಾಗಿ ನಾನು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ, ಅದು ಈಗ ನೆನಪಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲೇ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೊಂದು ಸಣ್ಣ ಗ್ಯಾರೇಜ್‌ ಇತ್ತು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಒಂದು ಬಗೆಯ ರಿದಂ ಪ್ಯಾಟರ್ನ್‌ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದಾಗ ಒಂದಷ್ಟು ಜನ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದ್ಯಾವ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಎನ್ನುವುದೂ ನನಗಾಗ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಾನೂ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಕಲಿಯಬೇಕೆಂದಿದ್ದೇನೆ ಎಂದಾಗ ಅಮ್ಮ ನನ್ನನ್ನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಸೇರಿಸಿದರು.

ನನ್ನ ಮೊದಲ ಗುರು ಲಲಿತಾ ದೊರೈ. ಅವರಿಂದ ನನ್ನ ನೃತ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಆರಂಭವಾಯಿತು. ಮುಂದೆ ಇದೇ ನೃತ್ಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಬೆಂಗಳೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಿಂದ ಬ್ಯಾಚುಲರ್‌ ಡಿಗ್ರಿ ಪಡೆದುಕೊಂಡೆ. ಅಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಎಲ್ಲಾ ವಿಧದ ನೃತ್ಯ ಪ್ರಕಾರದ ಪರಿಚಯವಾಗಿತ್ತು. ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಗುರುಗಳು, ಪ್ರಾಚಾರ್ಯರು ನನಗೆ ದೊರಕಿದರು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮ ನನಗೆ ನೃತ್ಯದ ಬಗೆಗಿನ ವೈವಿಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶವಾಯಿತು. ಇದಾದ ಬಳಿಕ ನಾನು ಪ್ರಭಾತ್‌ ಕಲಾವಿದರ ಬಳಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿಕೊಂಡೆ. ಅಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಹದಿನೈದು ವರ್ಷ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದೆ. ಹಲವಾರು ಬಗೆಯ ಕೊರಿಯೋಗ್ರಫಿ ಪರ್ಫಾರ್ಮೆನ್ಸ್ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಇದರ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಡಾ. ಮಾಯಾ ರಾವ್‌ರ ಬಳಿ ಕಥಕ್‌ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ನನಗೀಗ ಭರತನಾಟ್ಯ ಹಾಗೂ ಕಥಕ್‌ ಎರಡೂ ನೃತ್ಯ ಪ್ರಕಾರಗಳು ಸಿದ್ಧಿಸಿವೆ. ಹೀಗೆ ನಾನಿನ್ನೇನು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದ ಕಲಾವಿದೆಯಾಗಿ ಸ್ಟೇಜ್ ಪರ್ಫಾರ್ಮೆನ್ಸ್ ನೀಡಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ 1991ರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಕೆನಡಾಗೆ ಹೋಗುವ ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಾಲ ಇದ್ದು ಅಲ್ಲಿಂದ ಅಮೆರಿಕಾಗೆ ತೆರಳಿದೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಇಪ್ಪತೆದು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿಯೇ ನೆಲೆಸಿದ್ದೇನೆ.

ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಖ್ಯಾತಿಯ ಕೊರಿಯೋಗ್ರಾಫರ್‌ ಲಾರೆನ್ಸ್ ಪೆಕ್‌ರೊಂದಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದೀರಿ. ಅವರ ಜೊತೆಗಿನ ನಿಮ್ಮ ಅನುಭವ ಹೇಗಿತ್ತು?

ಒಂದು ದಿನ ಇಮೇಲ್ ಚೆಕ್‌ ಮಾಡುತ್ತಿರಬೇಕಾದರೆ, ಸಬ್ಜೆಕ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ `ಸ್ಯಾನ್‌ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋ ಆಪ್ರಾ ಹೌಸ್‌’ ಎಂದು ನಮೂದಾಗಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ತೆರೆದು ಓದಿದಾಗ ಅವರು ಡ್ಯಾನ್ಸರ್‌ಗಳಿಗಾಗಿ ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿರುವ ವಿಚಾರ ತಿಳಿಯಿತು. ನನ್ನ ಪಾಲಿಗದು ಗ್ರೇಟ್‌ಆಪರ್ಚುನಿಟಿ ಆಗಿತ್ತು. ನಾನು ಹಿಂದು ಮುಂದು ನೋಡಲಿಲ್ಲ. `ಎಸ್‌ ಐ ಆವ್‌ ಕಮಿಂಗ್‌’ ಎಂದು ರಿಪ್ಲೈ ಕಳಿಸಿದೆ. ಲಾರೆನ್ಸ್ ಪೆಕ್‌ ಆ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮೇನ್‌ ಕೊರಿಯೋಗ್ರಾಫರ್‌. ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದು ಇಲ್ಲಿ ಬಂದು ಪರ್ಫಾರ್ಮೆನ್ಸ್ ಮಾಡ್ತೀರಾ? ಎಂದರು. ನನಗೂ ಇಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ಒಪ್ಪಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 12 ಶೋ ನಡೆದಿತ್ತು. ಸುಮಾರು 2-3 ಸಾವಿರ ಜನ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ಆಡಿಟೋರಿಯಂನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪರ್ಫಾರ್ಮೆನ್ಸ್ ಏರ್ಪಾಟಾಗಿತ್ತು. ನಾನಲ್ಲಿದ್ದಷ್ಟು ದಿನ ಬಹಳ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಕಲಿತುಕೊಂಡೆ. ಸ್ಟೇಜ್‌ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ಬಾಡಿ ಲ್ಯಾಂಗ್ವೇಜ್‌ ಹೇಗಿರಬೇಕು? ಕಾಸ್ಟ್ಯೂಮ್, ಜ್ಯೂವೆಲರಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ಎಷ್ಟು ಮುಖ್ಯ. ಡೈಲಾಗ್‌ ಡೆಲಿರಿ ಹೇಗಿರಬೇಕು? ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಿಚಾರಗಳನ್ನೂ ಬಹಳ ವಿವರವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿಕೊಟ್ಟರು.

ಬನ್ನಂಜೆಯವರ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಭಾಗಹಿಸಲಿಕ್ಕಾಗಿ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೀರಿ. ನಿಮಗೆ ಅವರ ಪರಿಚಯ ಹೇಗಾಯಿತು?

1982ರಲ್ಲಿ ಅವರು `ಮಧ್ವಾಚಾರ್ಯ’ ಮೂವಿ ಮಾಡಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಯಿತು. ನನ್ನ ಪತಿಯ ಅಣ್ಣ ಮಧ್ವಾಚಾರ್ಯ ಪಾತ್ರ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಆಗ ನಾನು ಪ್ರಭಾತ್‌ ಕಲಾವಿದರ ಸಂಘದಲ್ಲಿದ್ದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಅವರು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬನ್ನಂಜೆ ಅವರ ಕುರಿತು ಮಾತಾಡಿದರು. ಆದರೆ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ನಂತರ ನಾನು ಅಮೆರಿಕಾಗೆ ತೆರಳಿದೆ. ಅಲ್ಲಿಯೂ ಕೆಲವು ಸ್ನೇಹಿತರು ಬನ್ನಂಜೆಯವರು ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರವಚನಕ್ಕೆ ಬರುವಂತೆ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಮ್ಮೆ ನಾನು ಪ್ರವಚನಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ಅವರ ಭೇಟಿಯಾಯಿತು. ಹೀಗೆ ನನ್ನ ಮತ್ತು ಬನ್ನಂಜೆ ಗುರುಗಳ ನಡುವೆ ಆತ್ಮೀಯತೆ ಬೆಳೆಯಿತು. ಈಗ್ಗೆ 2 ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಅವರು ಪ್ರವಚನಕ್ಕಾಗಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕಳೆದ ಬಾರಿ ಬಂದಾಗ, `ನನ್ನ 80ನೇ ಜನ್ಮದಿನವನ್ನು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನೀನು ಬರಬೇಕು,’ ಎಂದು ಆಹ್ವಾನಿಸಿದರು. ಗುರುಗಳ ಕರೆಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸಿ ಬಂದೆ. ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ 45 ನಿಮಿಷಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ `ಗುರು ನಮನ’ ಹೆಸರಿನ ಪರ್ಫಾರ್ಮೆನ್ಸ್ ನೀಡಿದೆ. ಅವರೇ ರಚಿಸಿದ ನರಸಿಂಹ ಸ್ತುತಿಗೆ ನೃತ್ಯ ರೂಪಕ ನೀಡಿದೆ. ಅವರ ಹಾಗೂ ಅವರ ಅಪಾರ ಸಂಖ್ಯೆಯ  ಶಿಷ್ಯರು, ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಎದುರಿಗೆ ಪರ್ಫಾರ್ಮೆನ್ಸ್ ನೀಡಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ನನ್ನ ಅದೃಷ್ಟ.

ಕೆನಡಾ, ಯು.ಎಸ್‌.ಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರದರ್ಶನ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೀರಿ. ಆದರೆ, ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನೀವು ಇಷ್ಟರವರೆಗೆ ಯಾವ ಬಗೆಯಲ್ಲಿ ಫರ್ಫಾರ್ಮೆನ್ಸ್ ನೀಡಿದ್ದೀರಿ? ಇಲ್ಲಿನ ಜನರಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರದರ್ಶನದ ಕುರಿತು ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು ಬಂದಿವೆ?

ಹಾಗೆ ನೋಡಲು ಹೋದರೆ ಕಳೆದ 25 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಇದು (ಬನ್ನಂಜೆ 80ರ ಸಂಭ್ರಮ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ) ನನ್ನ ದೇಶದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಪರ್ಫಾರ್ಮೆನ್ಸ್! ಕೆಲವು ವರ್ಷದ ಹಿಂದಿ ಒಂದು ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಡೆಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಅದು ಕೇವಲ ಶಾಲಾ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿತ್ತೇ ಹೊರತು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ದೊಡ್ಡ ಆಡಿಟೋರಿಯಂನಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ಜನರ ಮುಂದೆ ನನ್ನ ಫಸ್ಟ್ ಪ್ರೋಗ್ರಾಂ `ಗುರು ನಮನ’ ಬನ್ನಂಜೆ ಗುರುಗಳ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ. ಎಷ್ಟೋ ಅವಕಾಶಗಳು ಬಂದರೂ ನಾನು ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿದ್ದುದರಿಂದ ನನಗೆ ಬರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಾನು ನೀಡಿದ ಈ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಸಿಕ್ಕಿದೆ ಎಂದರೆ ತಪ್ಪಲ್ಲ.

ನಿಮ್ಮ ಪತಿ ಬಿಂದು ಮಾಧವ್ ನಿಮಗೆ ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ, ಸಹಕಾರ ನೀಡುತ್ತಾರೆ? ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ನಾಲ್ಕು ಮಾತು ತಿಳಿಸಿ.

ನಾನು ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದು 1994ರಲ್ಲಿ. ಅಮೆರಿಕಾಗೆ ಹೋದ ನಂತರವೇ ಮದುವೆಯಾದೆವು. ಅವರು ನನ್ನ ಪತಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ನನ್ನ ಕ್ಲೋಸ್‌ ಫ್ರೆಂಡ್‌ ಕೂಡ. ಪ್ರಭಾತ್‌ ಕಲಾವಿದರ ಸಂಗದಲ್ಲಿ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಒಟ್ಟಿಗೇ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ನಮ್ಮ ಪರಿಚಯವಾಯಿತು. ಇನ್ನು ನಮ್ಮ ಕಮ್ಯೂನಿಟಿಯಲ್ಲಿ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಎಂದರೆ ಅದು ಡೆಡ್‌ ಎಗೆನೆಸ್ಟ್. ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಮಾಡುವುದೆಂದರೆ ಅದೆಲ್ಲಾ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಕಳಂಕವೆನ್ನುವಂತಿತ್ತು. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ಮಾತ್ರ ನನ್ನ ಆಸಕ್ತಿಗೆ ಎಂದೂ ಅಡ್ಡಿ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಮುಂದೆ ನನ್ನ ಪತಿ ಸಹ ನನಗೆ ಉತ್ತಮ ಸಹಕಾರ ನೀಡಿದರು. ಇಬ್ಬರೂ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ನೃತ್ಯ ಸಂಬಂಧಿತ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಹೀ ಈಸ್‌ ಮೈ ಬ್ಯಾಕ್‌ ಬೋನ್‌. ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಹಕಾರ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ನನ್ನ ಪರ್ಫಾರ್ಮೆನ್ಸ್ಗೆ ಅವರೇ ಲೈಟಿಂಗ್‌ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಕುಟುಂಬವೆಲ್ಲಾ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿಯೇ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಸಹ ನನ್ನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಸಹಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಾವೆಲ್ಲಾ ಒಂದೇ ಟೀಮಿನಂತಿದ್ದೇವೆ. ಒಟ್ಟಾರೆ ನಾನು ಬಹಳ ಲಕ್ಕಿ!

ಇಂದಿನ ನೃತ್ಯ ಶೈಲಿಯ ಕುರಿತಂತೆ ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯವೇನು?

ಹೌದು, ಇವತ್ತು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಪ್ರಕಾರದ ನೃತ್ಯಗಳು ಬಂದಿವೆ. ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್, ಕಮರ್ಷಿಯಲ್ ನೃತ್ಯ ಕೂಡ ಇದೆ. ಆದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕೂ ಅದರದೇ ಆದ ಆಡಿಯನ್ಸ್ ಇದ್ದಾರೆ. ನಾನು ಯಾವುದನ್ನೂ ದೂರಲು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಭಾರತೀಯ ನೃತ್ಯ ಶೈಲಿಗೆ ಇವತ್ತಿಗೂ ವಿಶ್ವ ಮನ್ನಣೆ ಇದ್ದೇ ಇದೆ. ನಾವು ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೂ ಅದನ್ನೇ ಹೇಳುತ್ತೇವೆ.

ನಿಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಯೋಜನೆಗಳೇನು?

ಮುಂದಿನ ಯೋಜನೆಗಳೆಂದರೆ, ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ನಾವು ನೀಡುವ ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ತಯಾರಿ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಇದರ ಮಧ್ಯೆ ನಾನು ನನ್ನ ಈ ಬಗೆಯ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳನ್ನು ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಪಂಪಾ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಅಕಾಡೆಮಿಯ 25ನೇ ವರ್ಷದ ಆಚರಣೆ ಇದೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.

ನಿಮ್ಮ ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಳೆಯುತ್ತೀರಿ?

ನಾನು ಫ್ರೀ ಆಗಿದ್ದಾಗ ಅಡುಗೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ. ಗಾರ್ಡನಿಂಗ್‌ ನನಗೆ ಇಷ್ಟ. ಒಂದಷ್ಟು ಜನ ಟೀಂನೊಂದಿಗೆ ಹೈಕ್‌ಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ. ನಾನು ಜಿಮ್ ಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ. ಯೋಗ, ಎಕ್ಸರ್‌ಸೈಜ್‌ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ. ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಗೆ ಬಾಡಿ ಮಸಲ್ಸ್ ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್‌ ಆಗಿರಬೇಕಾದದ್ದು ಅತಿ ಅಗತ್ಯ. ಹಾಗಾಗಿ ಎಕ್ಸರ್‌ಸೈಜ್‌ ಅತ್ಯಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮೂವಿ ನೋಡೋದೂ ಉಂಟು. ಆದರೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದು ಅಡುಗೆ ಮಾಡೋದು ನನಗೆ ಬಹಳ ಇಷ್ಟ.

ಮುಂದಿನ ಯುವ ಪೀಳಿಗೆಗೆ, ನೃತ್ಯ ಕಲಾವಿದರಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಸಂದೇಶವೇನು?

ಯಾರೇ ಆದರೂ ಉತ್ತಮ ನೃತ್ಯಗಾರರಾಗಬೇಕೆಂದರೆ ಕೇವಲ ಶಾಲೆಗೆ ಬಂದು ಕಲಿತುಹೋಗುವುದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಏನನ್ನು ಕಲಿಯುತ್ತೀರೋ ಅದನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಮುಂದುವರಿಯಿರಿ. ನಿಮ್ಮ ಗುರುಗಳ ಬಳಿ ಕಲಿತ ವಿದ್ಯೆಯ ಕುರಿತಂತೆ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಸಿದಾಗ, ಇನ್ನಷ್ಟು ವಿಚಾರ ನಿಮಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ಒಟ್ಟಾರೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹಂತವನ್ನೂ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅಭ್ಯಸಿಸಬೇಕು. ನೃತ್ಯ ಮಾಡುವಾಗ ಏನೋ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೈ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲಾಡಿಸುವುದಲ್ಲ. ಹಾಡು, ಅದರ ಹಿಂದಿರುವ ಅರ್ಥ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನೂ ಕಲಿಯಬೇಕು. ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದಾಗಲೇ ನಮಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಭಾವಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಭಿನಯಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಭಾರತೀಯ ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ಸ್, ಮೈಥಾಲಜಿಯನ್ನೂ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಬೇಕು. ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡು ಅಭಿನಯಿಸುವುದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಸಹಜ ಅಭಿನಯ ಮೂಡಿಬರಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ. ಸಂಗೀತ, ತಾಳಗಳ ಅರಿವನ್ನು ಮೂಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿದಾಗ ಒಬ್ಬ ಯಶಸ್ವಿ ನೃತ್ಯಗಾರರಾಗಲು ಖಂಡಿತಾ ಕಷ್ಟವಾಗರದು.

ನಿಮಗೆ ಹಾಲಿವುಡ್‌ ಅಥವಾ ಬಾಲಿವುಡ್‌ ಕಡೆಯಿಂದ ಸಿನಿಮಾಗೆ ಕೊರಿಯೋಗ್ರಫಿಗಾಗಿ ಆಹ್ವಾನ ಬಂದಿತ್ತೆ?

ಕೆಲವೊಂದು ಬಂದಿತ್ತು. ಆದರೆ ನಾನು ಅದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಆಸಕ್ತಿಯ ಕ್ಷೇತ್ರವೇ ಬೇರೆ. ನನಗೂ ಸಿನಿಮಾ ರಂಗಕ್ಕೂ ಸಾಮ್ಯತೆ ಸರಿಯಾಗಲಾರದು. ಸಿನಿಮಾ ಕೊರಿಯೊಗ್ರ್ರಫಿ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆಂದೂ ಆಸಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ. ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ರಿಯಾಲಿಸ್ಟಿಕ್‌ಆಗಿರಬೇಕು. ಆದರೆ ಸಿನಿಮಾ ನೃತ್ಯಗಳು ಯಾವುದೂ ನೈಜವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ನಾನು ಸ್ಟೇಜ್‌ ಪರ್ಫಾರ್ಮೆನ್ಸ್ ನೀಡಿದಾಗ ನನಗೇನು ಸಮಾಧಾನ ದೊರಕುತ್ತದೋ ಆ ಸಮಾಧಾನ ನನಗಲ್ಲಿ ದೊರಕಲಾರದು. ಒಟ್ಟಾರೆ ಇದು ನನ್ನ ಕ್ಷೇತ್ರವಲ್ಲ, ನಾನು ಆ ಕಡೆ ಹೋಗಲಾರೆ.

–  ರಾಘವೇಂದ್ರ ಅಡಿಗ ಎಚ್ಚೆನ್‌.