ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯ ನಂತರ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಏನಾಗುತ್ತದೆ ? ಎಂದು ....
ಕೆಲವೇ ಗಂಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಳುವ ಶಬ್ದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ.
ಸಂಬಂಧಿಕರಿಗೆ ಹೋಟೆಲ್‌ಗಳಿಂದ ಆಹಾರವನ್ನು ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಕುಟುಂಬವು ವ್ಯಸ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ..
ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಓಡುತ್ತಾ ಮತ್ತು ಆಟವಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ.
ಕೆಲವು ಪುರುಷರು ಮಲಗುವ ಮುನ್ನ ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲವು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ!
ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಸಂಬಂಧಿಗಳು ಬರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಿಮ್ಮ ಮಗಳು ಹತ್ತಿರ ಫೋನ್ ಮೂಲಕ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.
ಮರುದಿನ ರಾತ್ರಿಯ ಊಟದಲ್ಲಿ, ಕೆಲವು ಸಂಬಂಧಿಕರು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಾರೆ,
ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ತರಕಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಉಪ್ಪು ಇಲ್ಲ ಎಂದು ದೂರುತ್ತಾರೆ.
ಗುಂಪು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಚದುರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ.
ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ
ನೀವು ಸತ್ತಿದ್ದೀರಿ ಎಂದು ತಿಳಿಯದೆ ನಿಮ್ಮ ಫೋನ್‌ಗೆ ಕೆಲವು ಕರೆಗಳು ಬರುತ್ತವೆ..
ಈ ನಡುವೆ ನೀವು ಯಾವುದೋ ಸಂಘಟನೆಗೆ ಸೇರಿದವರಾಗಿದ್ದರೆ, ಅವರು ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.ನುಡಿನಮನ ಆಯೋಜಿಸುತ್ತಾರೆ.
ನಿಮ್ಮ ಕಛೇರಿ ಅಥವಾ ಅಂಗಡಿಯು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬದಲಿಗೆ ಬೇರೆಯಾವರನ್ನು ಅಯ್ಕೆ ಮಾಡಲು ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಮುಂದಾಗುತ್ತದೆ
ಎರಡು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಮಗ ಮತ್ತು ಮಗಳು ಅವರ ತುರ್ತು ರಜೆ ಮುಗಿದ ನಂತರ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಮರಳುತ್ತಾರೆ.
ತಿಂಗಳ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ, ನಿಮ್ಮ ಸಂಗಾತಿಯು ಹಾಸ್ಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ನೋಡಿ ನಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಎಲ್ಲರ ಜೀವನ ಸಹಜವಾಗಿರುತ್ತದೆ
ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಮರದ ಒಣಗಿದ ಎಲೆ ಮತ್ತು ನೀವು ಬದುಕುವುದು , ಸಾಯುವುದು ನಡುವೆ ಯಾವುದೇ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿಲ್ಲವೋ,
ಅದು ತರಹ ಕಾಲ ಯಾವುದೇ ಚಲನೆಯಿಲ್ಲದೆ ತುಂಬಾ ಸುಲಭವಾಗಿ, ವೇಗವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.
ನಿಮ್ಮನ್ನು ಆಶ್ಚರ್ಯಕರ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಈ ಜಗತ್ತು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತದೆ
ಏತನ್ಮಧ್ಯೆ, ನಿಮ್ಮ ಮೊದಲ ವರ್ಷದ ಮರಣ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವವನ್ನು ಅದ್ಧೂರಿಯಾಗಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ
ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದಿವೆ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ಯಾರೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ..
ಒಂದು ದಿನ ನಿವು ಇರುವ ಹಳೆಯ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ನಿಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.
ಈಗ ನನಗೆ ಹೇಳಿ...
ಜನರು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಮರೆಯಲು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ..
ಹಾಗಾದರೆ ನೀವು ಯಾವುದಕ್ಕಾಗಿ ಓಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ?
ಮತ್ತು ನೀವು ಯಾರಿಗೋಸ್ಕರ ಚಿಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ?
ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದ ಬಹುಪಾಲು, ನಿಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರು ಮತ್ತು ನೆರೆಹೊರೆಯವರು ನಿಮ್ಮ ಪಕ್ಷ,ಸಂಘಟನೆಯವರು ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಏನು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ನೀವು 80% ರಷ್ಟು ಯೋಚಿಸುತ್ತೀರಿ.
ಅವರನ್ನು ತೃಪ್ತಿಪಡಿಸಲು ನೀವು ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತೀರಾ? ಅದರಿಂದ ಯಾವುದೇ ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಲ!
“ಜೀವನವನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ,ಇದನ್ನು ಮನಃ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಅನುಭವಿಸಿ”
ನಿಮ್ಮ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಬಿಡಿ,
ಒಳ್ಳೆಯ ಸತ್ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇರಿ
ಇದು ಜೀವನ....
