ಯಾವುದೇ ವಯಸ್ಸಿನ ಪುರುಷನಿಗೆ ಯಾವುದೇ ವಯಸ್ಸಿನ ಮಹಿಳೆಯಿಂದ ಸಿಗಬಹುದಾದ ಖುಷಿಯನ್ನು ಅವನು ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡಲು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಮಾತುಗಳಿಂದಲೇ ಆಗಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ಒಬ್ಬ ಮಹಿಳೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದೊ, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆಯೋ ಮಾಡಿದ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಅವನು ಸಾಕಷ್ಟು ಮನರಂಜನೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ತಾನು ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಮೂರ್ಖಳನ್ನಾಗಿಸಿ ಖುಷಿ ಪಟ್ಟುಕೊಂಡೆ, ಪುರುಷತ್ವದ ಮಜಾ ಪಡೆದುಕೊಂಡೆ ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಒಂದು ಸಲ ಒಬ್ಬ ಪುರುಷ ನಾಗರಿಕತೆಯ ಮುಚ್ಚುಮರೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಮೌನಿಯಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ವಿವಶನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಹಾಗಾಗಲೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಇಂತಹ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವನ ಬುದ್ಧಿಮಟ್ಟದ ಮುಖವಾಡ ಬಹುಬೇಗನೇ ಕಳಚಿಬೀಳುತ್ತದೆ. ಛೇಡಿಸುವಿಕೆ ಹಾಗೂ ರೇಪ್‌ನ ಇಂತಹ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಇಂದಿನ ಓದುಬರಹ ಬಲ್ಲವರು ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವ ನಾಗರಿಕ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳು ಅರಿವಿಗೆ ಬರುತ್ತವೆ. ದ್ವಂದ್ವಾರ್ಥ ಸಂಭಾಷಣೆ, ಅಶ್ಲೀಲ ಸನ್ನೆ, ವಿಚಿತ್ರ ಹಾವಭಾವದ ಮುಖಾಂತರ ಸಂವಹಿಸುವ ಅವರಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಕಡಿಮೆ ಓದಿದ ಅಥವಾ ಅನಕ್ಷರಸ್ಥರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಮಹಿಳೆ ಯಾರೇ ಆಗಿರಲಿ, ಇಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ತನ್ನ ತಾಯಿ, ತಂಗಿ, ಹೆಂಡತಿ, ಮಗಳನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿಟ್ಟು ಇತರೆ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಅವನು ಕೀಳಾಗಿ ಭಾವಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಕೀಳು ಆಲೋಚನೆ
ಮಹಿಳೆ ಎಷ್ಟು ವಿವಶಳಾಗಿರುತ್ತಾಳೊ, ಪುರುಷನ ಮೋಜಿನ ದೃಷ್ಟಿ ಅಷ್ಟೇ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಮರ್ಯಾದೆ ಹಾಗೂ ಸಂಸ್ಕಾರಗಳ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಸುರಕ್ಷಿತಳಲ್ಲ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಆಕೆ ಸುರಕ್ಷಿತಳು ಎಂದರೆ ಕೇವಲ ಸಂಬಂಧಗಳಲ್ಲಷ್ಟೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಒಬ್ಬರ ತಾಯಿ, ಸೋದರಿ, ಮಗಳು ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಮೋಜುಮಜಾಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.
ಆಫೀಸುಗಳಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರು ಪುರುಷರು ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯೂ ಹೌದು, ಕೆಲವರಿಗೆ ಮಜ ಹೌದು. ಕೂದಲು ಹಣ್ಣಾದ ವೃದ್ಧರು ಹಾಗೂ ಮಧ್ಯವಯಸ್ಕರು ಕೂಡ ಯುವತಿಯರತ್ತ ಕಳ್ಳನೋಟ ಬೀರುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಪಾರ್ಕ್‌ನಲ್ಲೂ ಕೂಡ ವೃದ್ಧರು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಸುತ್ತಾಡಲು ಬರುವ ಮಹಿಳೆಯರತ್ತ ಕಣ್ಣುಹರಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ನಾಲ್ಕನೇ ದರ್ಜೆ ನೌಕರರು ಎರಡನೇ ದರ್ಜೆಯ ಮಹಿಳಾ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳ ವಿವಶತೆಯ ಆನಂದ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಯಾವ ಮಹಿಳೆ ಹೇಗಿದ್ದಾಳೆ, ಅವಳ ಕುಟುಂಬ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಏನು ಎಂದು ಅವರ ನಡುವೆ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಮಹಿಳೆಯೊಬ್ಬಳ ಸೀರೆಯ ಸೆರಗು ಭುಜದಿಂದ ಜಾರಿದರೆ ಅವರ ನೋಟ ಅತ್ತ ಕಡೆಯೇ ನೆಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ. ಪರ್ಸ್‌ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಾಗ ಬಗ್ಗಿ ಅದನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೋದರೆ ಅವಳ ಕಡೆಯೇ ಅವರು ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವೊಂದು ಆಫೀಸುಗಳಲ್ಲಂತೂ ಯಾವ ಮಹಿಳೆಯ ಪೀರಿಯಡ್ಸ್ ಯಾವಾಗ ಎನ್ನುವುದು ಪುರುಷ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯ ನಡುವೆ ಚರ್ಚೆಯೇ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಕೀಳು ಆಲೋಚನೆಯ ಮೇಲೆ ಅಂಕುಶ ಹೇರುವುದಂತೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿ ಹಾಗೂ ಮಹಿಳೆ ಇಬ್ಬರ ಆಲೋಚನೆಯೂ ಒಂದೇ ರೀತಿ. ಆದರೆ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು, ಅಪಾಯವನ್ನು ಅರಿಯುವುದು ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಬಹುಬೇಗ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ.
ಕೆಟ್ಟ ಪದ್ಧತಿಗಳ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಶೋಷಣೆ
ಈಗಲೂ ದೇಶದ ಗುಡ್ಡಗಾಡು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕೆಟ್ಟ ಪದ್ಧತಿ ರೂಢಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳ ಮದುವೆಯನ್ನು ಹುಡುಗನ ಬಟ್ಟೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯ ಬೆಲೆ ಹುಡುಗನ ಪೋಷಾಕಿಗಿಂತಲೂ ಕಡಿಮೆ. ಪುರುಷತ್ವ ಅಂದರೆ ಇದೇನಾ? ರಜಪೂತರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ನಿರತ ರಜಪೂತನ ವಿವಾಹವನ್ನು ಅವನ ಖಡ್ಗದೊಂದಿಗೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ವಿವಾಹವನ್ನು ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದವರು ವಿದ್ವಾಂಸರೆಂದು ಕರೆಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಸಾಧುಸಂತರು. ಇದೆಂಥ ಧರ್ಮ? ತನ್ನದೇ ಅಧೀನದಲ್ಲಿರುವ ಮಹಿಳೆಯ ಜೊತೆ ನಿಷ್ಕರುಣೆ ತೋರಲು ಏನು ಕಾರಣ? ವರನ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ತರಾತುರಿಯಲ್ಲಿ ಮದುವೆ ಮಾಡಿ ಮಹಿಳೆಯೊಬ್ಬಳ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನೇ ಹೊಸಕಿ ಹಾಕಿದ್ದು ಏನನ್ನು ತಾನೇ ಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ? ಮಹಿಳೆಯೊಬ್ಬಳ ರವಿಕೆ ಅಥವಾ ಸೀರೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಪುರುಷನ ಪುರುಷತ್ವ ಅಂದರೆ ಇದೇನಾ? ಮದುವೆ ಮಾಡಿದ ಉದಾಹರಣೆ ನಮಗೆ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ನೋಡಲು ಸಿಗುತ್ತದೆಯೇ? ಸ್ತ್ರೀ ಶಿಕ್ಷಣದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಈಗಲೂ ಅನೇಕ ದುಷ್ಟ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಜಾರಿಯಲ್ಲಿವೆ. ಹುಡುಗಿಯರ ಸಾವಿಗೆ ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ಯಾವ ಕೈಗಳು ಈಗ ನಿರ್ಮಿತಿಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಾಶ ಮಾಡುತ್ತಿವೆಯೊ, ಅವರಿಗೆ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಯೇ ತಮ್ಮ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಅಡಗಿದೆ ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಪುರುಷನಿಗೆ ಜನ್ಮ ಕೊಡುವವಳು ಮಹಿಳೆಯೇ ಎಂಬ ಕಟುಸತ್ಯವನ್ನು ಪುರುಷ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.
ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಈಗ ಅತ್ಯಾಚಾರಗಳ ಪ್ರಮಾಣ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಈಗ ಮೊದಲಿನ ಹಾಗೆ ಹುಡುಗಿಯರು ತಮ್ಮೊಳಗೆ ಬಂಧಿಯಾಗುವುದು, ಮುದುರಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಬಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ಇದು ಸರಿ ಕೂಡ. ಯಾರು ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು, ಏಕೆ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು? ಆದರೆ ಸೃಷ್ಟಿ ಅವಳಿಗೆ ಈಗಲೂ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ವಿವಶಳನ್ನಾಗಿಸುತ್ತಿದೆ. ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಕಟಕಟೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತಿರುವ ಮಹಿಳೆ ಎಷ್ಟು ಅತ್ಯಾಚಾರಗಳನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯ? ಆ್ಯಸಿಡ್‌ ದಾಳಿ ಕೂಡ ಒಂದು ರೀತಿಯ ದೈಹಿಕ ಹಾಗೂ ಮಾನಸಿಕ ಅತ್ಯಾಚಾರವೇ ಹೌದು.
ಪುರುಷ ಜಾತಿ ಅದೆಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ಒಂದು ವರ್ಗದ ಸುಖಕ್ಕೆ ಹಾಗೂ ಮೋಜಿಗಾಗಿ ಅವಳನ್ನು ವಸ್ತು ಎಂಬಂತೆ ಪರಿವರ್ತಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ! ಮನುಷ್ಯ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಶ್ರೇಷ್ಠ ರಚನೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವನಲ್ಲಿ ಯೋಚನೆ, ತರ್ಕ, ಬುದ್ಧಿ, ವಿವೇಕ ಇದೆ. ತನ್ನ ಯೋಚನೆಯ ಮುಖಾಂತರ ಹೊಸ ಹೊಸ ತರ್ಕದ ಬಲೆ ಹೆಣೆದು ಅವನು ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಮೋಸಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ಗೊಂದಲಕ್ಕೆ ಕೆಡಹುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಪ್ರಾಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಪಶು ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಇದ್ದರೂ ಅ ಹೆಣ್ಣು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅಷ್ಟು ಕಠೋರ ನಿಲುವು ತಾಳುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಮನುಷ್ಯ ಜಾತಿ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ವಸ್ತು ಎಂದು ಭಾವಿಸುವುದನ್ನು ಹೇಗೆ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಬೇಕು?
ಸಮಾಜ ಸುಧಾರಣೆ ಯಾವಾಗ?
ಏಕಾಂಗಿ ಮಹಿಳೆ ವಿಚ್ಛೇದಿತೆ, ವಿಧವೆ ಅಥವಾ ಕುಮಾರಿ ಹೀಗೆ ಯಾರೇ ಆಗಿರಬಹುದು. ಅವಳಿಗೆ ಯಾರ ಜೊತೆಗೂ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಆಟಿಕೆ ವಸ್ತು, ಮನರಂಜನೆಯ ವಸ್ತುವಿನಂತೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳ ಆಕ್ರಂದನ, ಪ್ರಾರ್ಥನೆ, ಕಣ್ಣೀರು ಎಲ್ಲ ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತವೆ. ಅವಳು ಬೆಲೆ, ನೆಲೆ ಇಲ್ಲದವಳಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತಾಳೆ. ಅಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವುದು ಅವಳ ದೇಹ ಮಾತ್ರ. ಸಜೀವ ದೇಹ ಹೊಂದಿದ್ದ ಪುರುಷತ್ವ ಅಂದರೆ ಇದೇನಾ?
ಪುರುಷತ್ವ ಅಂದರೆ ಇದೇನಾ?
ಆಕೆ ಸ್ಪಂದನೆಯಿಲ್ಲದಂತಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳನ್ನು ಫ್ರೀಜ್‌ ಮಾಡಿಬಿಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪುರುಷರಿಗೆ ಮಹಿಳೆಯರಿಂದ ಈ ಮಜಾ ಜಾತ್ರೆಗಳು, ಸಾರ್ಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಜನದಟ್ಟಣೆಯ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಅವಳ ದೇಹ ಸ್ಪರ್ಶಿಸುವುದು, ಬಟ್ಟೆ ಎಳೆಯುವುದು, ಕೂದಲು ಜಗ್ಗುವುದು ಹೀಗೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಚುಂಬನದ ಪದ್ಧತಿಯಿಲ್ಲ. ಅದೊಂದು ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೂ ಏನೇನು ನೋಡಬೇಕಾಗುತ್ತಿತ್ತೊ? ನದಿ, ಝರಿ, ಕೆರೆ, ಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವ, ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಿಸುವ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ನೋಡಲು ಅದೆಷ್ಟು ಪುರುಷರು ಕಾಯ್ದು ಕೂತಿರುತ್ತಾರೊ ಏನೋ? ಬಯಲು ಶೌಚಕ್ಕೆ ರಾತ್ರಿ ಹೊತ್ತು ಬರುವ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಕಾಣಲು ಅದೆಷ್ಟೊ ಪುರುಷ ಕಣ್ಣುಗಳು ಕಾಯ್ದು ನಿಂತಿರುತ್ತವೆ.
ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಹಾಗೂ ಸಂಸ್ಕಾರಗಳ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಕಟಕಟೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲಾಗಿದೆ. ಯಾವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಪರಾಧಿ ಎಂದು ಘೋಷಿಸುತ್ತದೋ, ಪುರುಷ ಆ ಕೆಲಸವನ್ನು ತಲೆ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಧೂಳಿನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು ಮಹಿಳೆ ಮೈಲಿಗೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಏಕೆಂದರೆ ತನ್ನ ಬಟ್ಟೆಯಿಂದ ಧೂಳು ಝಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಮಾಜ ಅವಳಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ದ್ವಂದ್ವ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮರ್ಯಾದೆಯಿಂದ ಸ್ತ್ರೀ ಯಾವಾಗ ಮುಕ್ತಳಾಗುತ್ತಾಳೊ?
– ಸುಷ್ಮಾ ನವೀನ್‌
