ಝೂ ಅಥವಾ ಮೃಗಾಲಯ ಎಂದಾಗ ನೆನಪಾಗುವುದು ಮೈಸೂರಿನ ಮೃಗಾಲಯ. ಮೈಸೂರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಝೂಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡದೆ ಬರುವುದಂಟೆ? ನಾವು ಚಿಕ್ಕವರಿದ್ದಾಗ, ಇಲ್ಲ ಮಕ್ಕಳು ಚಿಕ್ಕವರಿರುವಾಗ ಮುಂದೆ ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಝೂನ ಭೇಟಿಯಂತೂ ಖಾಯಂ ಇದ್ದದ್ದೇ.
ಆದರೆ ಸಿಂಗಪೂರದ ಝೂನ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯೇ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಾಣಿ ಮತ್ತು ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಇರುವಂತಹುದೇ ಪರಿಸರ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿರುವ ರೀತಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ಮೆಚ್ಚಬೇಕಾದದ್ದೇ. ಬಹಳ ವಿಶಾಲವಾದ ತಾಣವದು. ಒಂದೆಡೆಯಿಂದ ಮತ್ತೊಂದೆಡೆಗೆ ಹೋಗುವ ಶಟಲ್‌ಗಳಿರುತ್ತವೆ. ನೀವು ಇಳಿದ ತಾಣವನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಬರುವ ಶಟಲ್‌ಹತ್ತಬಹುದು. ನಿರಂತರಾಗಿ ಶಟಲ್‌ಗಳು ಓಡಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ. ಜೊತೆಗೆ ವೀಕ್ಷಕರಿಗಾಗಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಂದ ಮನರಂಜನೆಯ ಶೋಗಳು. ಝೂ ಎಂದರೆ ಬೋನಿನಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳೆನ್ನುವ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಬದಲಿಸಿ ಸುಂದರವಾಗಿ ರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ನಾವು ಝೂಗೆ ಹೋದಾಗ ತುಂತುರು ಮಳೆ ಹನಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಮಳೆ ಮತ್ತು ಚಳಿಯನ್ನು ತಡೆಯಲಾಗದೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ದೊರಕುತ್ತಿದ್ದ ರೈನ್‌ ಕೋಟ್‌ ಕೊಂಡುಕೊಂಡೆವು. ಆದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮಳೆ ನಿಂತು ಸೂರ್ಯ ತನ್ನ ತಾಪವನ್ನು ತೋರಿಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟ. ಸಿಂಗಪೂರದ ಹವಾಮಾನವೇ ಹಾಗೆ. ಎಷ್ಟೇ ಜೋರಾಗಿ ಮಳೆ ಬಂದರೂ ಅದು ಒಂದೆರಡು ಘಂಟೆಯಷ್ಟೆ. ನಂತರ ನಿಂತೇ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಮಳೆ ಅಲ್ಲಿ ಅಪರೂಪವೇನಲ್ಲ.
ಸಿಂಗಾಪೂರದ ಝೂವನ್ನು 68 ಎಕರೆಯಷ್ಟು ವಿಶಾಲವಾದ ತಾಣದಲ್ಲಿ 1973ರಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗಾಗಿ ತೆರೆಯಲಾಯಿತು. 315 ಜಾತಿಯ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ಅದರಲ್ಲಿ ಶೇ.6ರಷ್ಟು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗಿರುವ ಈ ಮೃಗಾಲಯಕ್ಕೆ ದಿನವೊಂದರಲ್ಲಿ 1.6 ಮಿಲಿಯನ್‌ ಜನರು ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ತೆರೆದ ತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನಿರಿಸುವ ಆಧುನಿಕ ರೀತಿಯನ್ನು ಅವಳಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ. ಹಿಂದಿನ ಝೂಗಳಂತೆ ಪಂಜರ ಅಥವಾ ಬೋನಿನೊಳಗೆ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಕೂಡಿ ಹಾಕುವ ರೀತಿಯಿಂದಲ್ಲ. ನೋಡುಗರಿಗೂ ಮತ್ತು ಮೃಗಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದಂತಹ ತಡೆಗಳನ್ನು ಅಂದರೆ ಸುತ್ತಲೂ ವಿಶಾಲವಾದ ಕಂದಕಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿ, ಕೆಲವೆಡೆ ಅದರಲ್ಲಿ ನೀರಿರುವಂತೆಯೇ ಕೃತಕ ಕೊಳಗಳನ್ನು ಮೂಡಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಕೆಲವು ಬರಿಯ ಹಸಿರು ಗಿಡ ಮರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೆ ಇನ್ನಿತರೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಜಲಸಂಪನ್ಮೂಲವನ್ನು ಮೂಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲ ಕೃತಕವೇ ಆದರೂ ನೈಸರ್ಗಿಕತೆಯನ್ನು ಮೂಡಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಮೃಗಗಳನ್ನು ಗಾಜಿನ ತಡೆಗಳೊಳಗಿರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ಮೃಗಾಲಯಕ್ಕಾಗಿ 28 ಹೆಕ್ಟೇರ್‌ಗಳನ್ನು ಮೀಸಲಾಗಿಟ್ಟರೆ ಜೊತೆಗೆ ಮತ್ತೆ 40 ಹೆಕ್ಟೇರ್‌ಗಳಷ್ಟು ವಿಶಾಲವಾದ ಅರಣ್ಯವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅದನ್ನು ನೈಟ್‌ ಸಫಾರಿಗಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಓಡಾಡಲು ಟ್ರಾಮ್, ಶಟಲ್ಸ್, ಕುದುರೆ ಗಾಡಿ, ಕುದುರೆ ಸವಾರಿ, ವಿದ್ಯುತ್‌ ಸ್ಕೂಟರ್‌ ಮತ್ತು ಓಡಾಡಲಾಗದಿದ್ದವರಿಗೆ ವೀಲ್‌ಚೇರ್‌ ಸಹ ಲಭ್ಯ.
ಬರಿಯ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ನೋಡುವುದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಅವುಗಳ ಮನರಂಜನಾ ಕೂಟಗಳನ್ನೂ ನೋಡಬಹುದು. ಮುಂಜಾನೆ ಒರಾಂಗಟೋಗಳೊಡನೆ ಉಪಾಹಾರ, ಅವುಗಳಿಗೆ ಆಹಾರ ನೀಡುವುದನ್ನು ತೋರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿ ನೋಡುಗರನ್ನೂ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯಗಳನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಶೋನಲ್ಲೂ ವಿವರಣೆ ನೀಡುವ ನಿರೂಪಕರು, ನೋಡುಗರು ಕೂರಲು ಆ್ಯಂಫಿ ಥಿಯೇಟರ್‌, ಆಸನಗಳು ಬಹಳ ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ರೂಪಿಸಲಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಶೋನಲ್ಲೂ ನಿರೂಪಕರು ಬಹಳ ಸ್ವಾರಸ್ಯವಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಹೆಬ್ಬಾವುಗಳನ್ನು ಮೈ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಮತ್ತು ನೋಡುಗರಿಗೂ ಅದನ್ನು ಮುಟ್ಟಿಸಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ನಿಬ್ಬೆರಗಾಗಿ ನೋಡುವುದಷ್ಟೇ ನಮ್ಮ ಕೆಲಸವಾಗಿತ್ತು.
ಮಳೆ ಕಾಡು, ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕವಾಗಿ ಹೋರಾಡುವ ವಿಷಯವನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಮಾಡುವ ರೂಪಕ ಮನಮುಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿನ ಸ್ಥಳೀಯರು, ಮಳೆ ಕಾಡಿನ ಪ್ರಾಣಿಗಳು, ಭಾಗವಹಿಸುತ್ತವೆ. ನಗರೀಕರಣದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಕಾಡುಗಳ ಅವನತಿ ವಿಶ್ವದ ಎಲ್ಲೆಡೆಯಲ್ಲೂ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಕಾಡುಗಳ ನಾಶವನ್ನು ತಡೆಯುವುದೇ ಈ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಿಜೇತ ರೂಪಕದ ಉದ್ದೇಶ.
ಆನೆಗಳ ಆಟ ಮತ್ತು ಕಾಯಕವನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಮತ್ತೊಂದು ಆಟ, ಅವು ಹೇಗೆ ಮನುಜನಿಗೆ ಉಪಯುಕ್ತ, ಮರ ಸಾಗಾಣಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಆನೆಗಳ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುವ ನೋಟವಿದು.
ಫ್ಲಾಷ್‌ ಸಫಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿನ ಜಲ ಸಸ್ತನಿಗಳೆನಿಸಿಕೊಂಡ ನೀರಾನೆ, ಸೀಲ್‌, ಮತ್ತಷ್ಟು ಪಕ್ಷಿಗಳು ವಿವಿಧ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತವೆ.
ಇನ್ನು ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿಯೇ ಒಂದು ವಿಭಾಗವಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಸಾಕುಪ್ರಾಣಿ, ಪಕ್ಷಿಗಳ ಆಟಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಒಟ್ಟಾರೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಮನರಂಜನೆ ಮತ್ತು ಭೇಷ್‌ ಎನ್ನುವ ಭಾವವನ್ನು ಮೂಡಿಸುವ ತಾಣ.
ಮಿರಮಿರನೆ ಮಿಂಚುವ ಪಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಒಡಲ ಮೇಲೆ ಸಿಂಗರಿಸಿಕೊಂಡ ಜೀಬ್ರಾಗಳ ಮೈಯನ್ನು ಸವರ ಬೇಕೆನಿಸುವಷ್ಟು ನುಣುಪಾದ ಮೈ ಹೊತ್ತ ಜೀಬ್ರಾಗಳನ್ನು ನೋಡೀ ಆನಂದವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಕತ್ತನ್ನು ಚಾಚಿ ನಿಂತ ಜಿರಾಫೆಯನ್ನು ಕತ್ತೇರಿಸಿ ನೋಡಿದೆವು. ಬಾಯ್ತೆರೆದು ನಿಂತ ನೀರಾನೆ, ಅಲ್ಲಿಂದಿಲ್ಲಿಗೆ ನೆಗೆದಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಜಿಂಕೆಗಳ ಗುಂಪು, ಶ್ರೀಮದ್ಗಾಂಭೀರ್ಯದಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಮೃಗರಾಜ ಸಿಂಹದ ಸೈನ್ಯ, ಆನೆಗಳ ಗುಂಪು ಅವುಗಳೊಡನೆ ನಾವು ನಲಿದಾಡಬಹುದು. ಅಲ್ಲದೆ ಕೀಟಗಳದೇ ಇನ್ನೊಂದು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ. ಒಂದೆಡೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಕೈ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಸ್ಪರ್ಶ ಸುಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬಹುದು. ಹಿಮಕರಡಿ ಜೀವಿಸಲು ಬೇಕಾದ ತಾಪಮಾನವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತಹ ವಿಭಾಗ, ಬೆಳ್ಳನೆಯ ಮಂಜಿನೊಳಗೆ ಓಡಾಡುವ, ನೀರಿನೊಳಗೆ ಈಜಾಡುವ ಹೊಳೆಯುವಂತಹ ಶ್ವೇತವರ್ಣದ ಪೋಲಾರ್‌ ಬೇರ್‌, ಇಲ್ಲಿನ ಒರಾಂಗಟೋನ್ಸ್ ಕಾಲೋನಿ ಇಡೀ ವಿಶ್ವದಲ್ಲೇ ದೊಡ್ಡದೆನಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಬಹಳಷ್ಟು ಜಾತಿಯ ಕೋತಿಗಳು, ಅವುಗಳದೇ ಒಂದು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಅಲ್ಲಿದೆ. ಎಲ್ಲ ಒಳಗೆ ಬೋನಿನಂತಲ್ಲಾದರೂ ವಿಶಾಲವಾದ ತಾಣ. ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೊಂದು ಅಂಚಿದೆ, ಅದರಾಚೆ ಹೋಗುವಂತಿಲ್ಲ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನೋಡುಗರಿಗಂತೂ ನಿಜಕ್ಕೂ ಪೈಸಾ ವಸೂಲ್‌, ಅವರು ಪ್ರವಾಸದ್ಯೋಮಕ್ಕೆ ನೀಡುವ ಆದ್ಯತೆಯನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಮೂಡದೆ ಇರದು.
– ಮಂಜುಳಾ ರಾಜ್‌
