ಪವಿತ್ರಾಳಿಗೆ ಕಪಾಟಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟ ಒಂದು ಸೀರೆ ಜಗತ್ತಿನ ಅತ್ಯಂತ ಬೆಲೆಬಾಳು ವಸ್ತುವಾಗಿತ್ತು. ಅದೊಂದು ದಿನ ಅವಳು ಅದೇ ಸೀರೆಯನ್ನು ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡು ನೋಡತೊಡಗಿದಳು. ಅವಳಿಗೆ ಒಮ್ಮೆಲೆ ಅಳು ಬಂದಿತು. ಆಗ ಆಗಿದ್ದಾದರೂ ಏನು……?
ಪವಿತ್ರಾ ಮನೆಯಿಂದ ಬಂದ ಕೊರಿಯರ್‌ ನ್ನು ಬಹಳ ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ತೆರೆದು ನೋಡಿದಳು. ಅದರಲ್ಲಿ 2 ಲೇಯರ್ಸ್‌ ಗಳ ಕೆಳಗೆ 3 ಸೀರೆಗಳು ಇಣುಕುತ್ತಿದ್ದವು. ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಣ್ಣಿನ ಬಣ್ಣದ್ದು, ಇನ್ನೊಂದು ಹಸಿರು, ಅದರ ಮೇಲೆ ಹೂಗಳು ಅರಳಿ ನಿಂತಿದ್ದವು. ಮೂರನೆಯದ್ದು ಗಾಢ ಕಿತ್ತಳೆ ಬಣ್ಣದ್ದು.
ಪವಿತ್ರಾ ಸೀರೆಗಳನ್ನು ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡು ಆಲೋಚಿಸತೊಡಗಿದಳು. ತನಗೊಪ್ಪುವ ಸೀರೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಒಂದು ಕೂಡ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅಮ್ಮ, ಅತ್ತಿಗೆ ಅಥವಾ ಅಜ್ಜಿಗೆ ಉಡುಗೊರೆ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಸಿಂಥೆಟಿಕ್‌ ಜಾರ್ಜೆಟ್‌ ಸೀರೆಗಳು ದೊರೆತಾಗ, ಅವು ತಕ್ಷಣವೇ ಉಡುಗೊರೆ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅವಳಿಗೆ ಬಂದುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದವು.
ಅಕ್ಕನಂತೂ ಮುಖ ಸಿಂಡರಿಸುತ್ತಾ, “ನನ್ನ ಬಳಿಯಂತೂ ಇಟ್ಟಲ್ಲಿಯೇ ಇಟ್ಟುಬಿಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ನೀನಾದರೆ ಸ್ಕೂಲ್ ಗೆ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಅದರ ಬೆಲೆಯನ್ನಾದರೂ ವಸೂಲಿ ಮಾಡಿದ ಹಾಗಾಗುತ್ತದೆ,” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ.
ಪವಿತ್ರಾ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಬಳಿ ಸಿಂಥೆಟಿಕ್‌ ಜಾರ್ಜೆಟ್‌ ನ ಬಹುದೊಡ್ಡ ಸಂಗ್ರಹವೇ ಇತ್ತು. ಮಕ್ಕಳು ಕೂಡ ಆಗಾಗ ಹೇಳುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ, “ಬೆಡ್‌ ನ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲೂ ಅಮ್ಮನ ಸೀರೆಗಳು, ಕಪಾಟಿನಲ್ಲೂ ಅಮ್ಮನ ಸೀರೆಗಳು. ಆದಾಗ್ಯೂ ಅಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಬಳಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯ ಸೀರೆಗಳಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ.”
ಇಂದು ಶಾಲೆಯ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವ. ಇಂದು ಎಲ್ಲ ಟೀಚರ್ಸ್ ಬಹಳಷ್ಟು ಅಲಂಕರಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿರುತ್ತಾರೆ. ಬಹಳಷ್ಟು ಟೀಚರ್ಸ್ ಗಳಿಗೆ ಈ ನೌಕರಿ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬರುವ ಹಾಗೂ ಜನರ ಜೊತೆ ಬೆರೆಯುವ ಏಕೈಕ ಉಪಾಯವಾಗಿತ್ತು.
ಪವಿತ್ರಾ ಕೂಡ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಂದುವಂತಹ ಎಂಬ್ರಾಯ್ಡರಿ ಮಾಡಿದ ಬ್ಲೌಸ್‌ ಧರಿಸಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಶಾಲೆಯ ಗೇಟ್‌ ಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಜಯಂತಿ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾದಳು.
ಜಯಂತಿ ನಗುತ್ತಲೇ, “ಜಾರ್ಜೆಟ್‌ ಲೇಡಿ, ಇಂದಾದರೂ ಶಿಫಾನ್‌ ಅಥವಾ ಕ್ರೇಪ್‌ ಸೀರೆ ಉಡಬಹುದಿತ್ತು,” ಎಂದಳು.
ಜಯಂತಿ ಗುಲಾಬಿ ಬಣ್ಣದ ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಂದುವಂತಹ ಮತ್ತೊಂದು ಆಭರಣ ಕತ್ತನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿತ್ತು.
“ನಾನಂತೂ ಲಿನೆನ್‌ ಅಥವಾ ಕಾಟನ್‌ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೇನನ್ನೂ ಉಡುವುದಿಲ್ಲ,” ಎಂದು ನೀಲಾ ಹೇಳಿದಳು.
“ಕಾಟನ್‌ ಸೌತ್‌ ನದ್ದು ಹಾಗೂ ಲಿನೆನ್‌ 24 ಗ್ರಾಂನದ್ದು.”
“ನೀವು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕ್ಯಾರಿ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ. ಇಂತಹ ಸೀರೆಗಳಲ್ಲಿ ನಾನೆಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತೇನೆ,” ಎಂದು ಪವಿತ್ರಾ ಹೇಳಿದಳು.
ಎಲ್ಲ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯರು ದುಬಾರಿ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟ ಟೀಚರ್ಸ್ ಗಳಿಗಷ್ಟೇ ಕಾಂಪ್ಲಿಮೆಂಟ್‌ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ಪವಿತ್ರಾ ಗಮನಿಸಿದಳು.
ಯಾವುದೇ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯರು ಇಲ್ಲವೇ ಟೀಚರ್ಸ್ ಅವಳನ್ನು ಹೊಗಳಲಿಲ್ಲ. ಅವಳು ತನ್ನ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಡುವಾಗ, ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮುಖ ನೋಡಿದಾಗ ಅದು ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಕಂಡಿತು.
ಆಗ ಅವಳು ಪ್ರೀತಿಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿ ಮಾನಸಾ ಬಂದು ಹೇಳಿದಳು, “ಮ್ಯಾಮ್, ನೀವು ಎಂದಿನಂತೆ ಇಂದೂ ಚೆನ್ನಾಗಿಯೇ ಕಾಣ್ತೀದೀರಾ.”
ಮಾನಸ ಹೇಳಿದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಅವಳಿಗೆ ಏನೋ ಒಂಥರಾ ಆಯಿತು. ಎಂದಿನಂತೆ ಇಂದೂ ಕೂಡ ತಾನು ಅಷ್ಟೇ ನೀರಸವಾಗಿ ಕಾಣ್ತೀದ್ದೇನೆ ಎಂದೆನಿಸಿತು.
ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಬಳಿಕ ಅವಳು ತಾನಿನ್ನು ಯೋಚಿಸಿ, ವಿಚಾರ ವಿಮರ್ಶೆ ಮಾಡಿ ಸೀರೆಗಳ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಮನನಲ್ಲೇ ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು. ತನ್ನ ಗಂಡನ ಸಂಬಳ ಬೇರೆಯವರ ಹಾಗೆ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ಆದರೂ ಒಂದೆರಡು ದುಬಾರಿ ಸೀರೆಯನ್ನಾದರೂ ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳದಷ್ಟು ಬಡತನವೇನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ಪವಿತ್ರಾ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ವಿನಯ್‌ ಹಾಗೂ ಮಕ್ಕಳು ಸಾಕಷ್ಟು ಗೊಂದಲ ಗಲಾಟೆ ನಡೆಸಿದ್ದರು. ಮೊದಲೇ ಅವಳ ಮೂಡ್‌ ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗಿತ್ತು. ಗಂಡ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಕೂಗಾಟ ಕೇಳಿ ಅವಳ ಮೂಡ್‌ ಮತ್ತಷ್ಟು ಕೆಟ್ಟು ಹೋಯಿತು.
“ನಾನು ಈಗಷ್ಟೇ ಶಾಲೆಯಿಂದ ದಣಿದು ಬಂದಿರುವೆ. ನಿಮಗೆ ಇದೇನು ಪ್ರಾಣಿ ಸಂಗ್ರಹಾಲಯದಂತೆ ಕಾಣ್ತಿದೆಯಾ,” ಎಂದು ಕಿರುಚಿ ಹೇಳಿದಳು.
ಅಮ್ಮನ ಕೋಪ ಕಂಡು ಆಶಾ ಮತ್ತು ಉಷಾ ತಮ್ಮ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಂಡರು.
ವಿನಯ್‌ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು, “ಏನಾಯ್ತು ಪವಿ, ನೀನೇಕೆ ನಿನ್ನ ಸುಂದರ ಮೂಡ್‌ ನ್ನು ಹೀಗೆ ಹಾಳು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವೆ?” ಎಂದು ಕೇಳಿದ.
ಪವಿತ್ರಾ ಕಣ್ಣಾಲಿಗಳಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿಕೊಂಡು, “ಕೇವಲ ನಿಮಗಷ್ಟೇ ಹೀಗನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಇಂದು ಯಾರೂ ನನ್ನನ್ನು ಹೊಗಳಲಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರೂ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನಷ್ಟೇ ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ನನ್ನ ಬಳಿಯಂತೂ ಒಂದೇ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಸೀರೆ ಇಲ್ಲ,” ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು.
“ಇಷ್ಟೇನಾ ವಿಷಯ? ನೀನು ಇದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದಾ? ನೀನು ಈಗಲೇ ತಯಾರಾಗು, ಹೊರಗೇ ತಿನ್ನೋಣ ಮತ್ತೆ ನಿನಗಿಷ್ಟವಾದ ಸೀರೆ ಕೂಡ ಖರೀದಿಸೋಣ,” ಎಂದು ವಿನಯ್‌ ಹೇಳಿದ.
ವಿನಯ್‌ ನ ಸ್ಕೂಟರ್‌ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸೀರೆ ಮಳಿಗೆಯ ಮುಂದೆ ನಿಂತಾಗ, “ನೀವೇಕೆ ದುಂದುವೆಚ್ಚ ಮಾಡಲು ಹೊರಟಿರುವಿರಿ?” ಎಂದು ಪವಿತ್ರಾ ಕೇಳಿದಳು.
“ಒಂದು ಸಲ ನೋಡಿಯೇ ಬರೋಣ. ನೀನು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗ್ತೀಯ. ಹೊರಗೆ ಹೋಗುವುದು ಬರುವುದು ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತೆ,” ಎಂದು ವಿನಯ್‌ ಹೇಳಿದ.
“ಹ್ಞೂಂ…. ತೋರಿಸಿ,” ಎಂದು ಪವಿತ್ರಾ ಹೇಳಿದಳು.
ಅಂಗಡಿಯವ ಸೀರೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ತೋರಿಸತೊಡಗಿದ. ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಒಂದು ಭರ್ಜರಿ ಸೀರೆಗಳು. ಯಾವುದೂ 8000ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಪವಿತ್ರಾಳ ಗಮನ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಒಂದು ಸೀರೆಯ ಮೇಲೆ ಹೋಯಿತು. ಅತ್ಯಂತ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸೀರೆ, ಅದರ ಮೇಲೆ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಹೂಗಳ ಚಿತ್ರಗಳಿದ್ದವು.
ಅಂಗಡಿಕಾರ ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವನೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು, “ನೋಡಿ ಈ ಸೀರೆ ಹೂವಿಗಿಂತ ಹಗರುವಾಗಿದೆ. ಇದು ನಿಮಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಒಪ್ಪುತ್ತದೆ,” ಎಂದ.
“ಇದರ ಬೆಲೆ ಎಷ್ಟು?”
“12000 ರೂ.”
“ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡಿಮೆ ಬೆಲೆಯದ್ದು ತೋರಿಸಿ,” ಪವಿತ್ರಾ ಹೇಳಿದಳು.
“ಅದನ್ನು ಮೈಮೇಲೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡಾದರೂ ನೋಡು,” ಎಂದು ವಿನಯ್‌ ಹೇಳಿದ.
ಪವಿತ್ರಾ ಆ ಸೀರೆಯ ಸೆರಗನ್ನು ತನ್ನ ಮೈಮೇಲೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ನೋಡಿದಳು. ಅದು ತನಗಾಗಿಯೇ ನೇಯ್ದಿದ್ದಾರೆ ಎನಿಸಿತು.
ಪವಿತ್ರಾಳ ಮನಸ್ಸು ಶಾಲೆಯತ್ತ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ಭಾಸವಾಯಿತು. ಜಯಂತಿ ಹಾಗೂ ನೀಲಾ ತನ್ನ ಸೀರೆಯ ಕಡೆಯೇ ಆಸೆಗಣ್ಣಿನಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ಅನಿಸಿತು.
ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯರ ಸಮೂಹ ತನ್ನನ್ನು ಸುತ್ತುವರಿದಿರುವಂತೆ ಎಲ್ಲರೂ ಏಕ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ, `ಮ್ಯಾಮ್ ಯೂ ಆರ್‌ ಲುಕಿಂಗ್‌ ಸೋ ಕ್ಯೂಟ್‌,’ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿರುವಂತೆ ಭಾಸವಾಯಿತು.
“ಅದನ್ನು ಎಷ್ಟೊತ್ತು ಹಾಗೆಯೇ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿರುತ್ತೀಯಾ?” ವಿನಯ್‌ ಕೇಳಿದ.ಅಂತೂ ಸೀರೆ ಖರೀದಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊರಗೆ ಬಂದಾಗ, ಪವಿತ್ರಾ ಬಹಳ ಖುಷಿಗೊಂಡಿದ್ದಳು. ಅದು ಅವಳ ಮೊದಲ ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆಯಾಗಿತ್ತು.
“ನಾನು ಈ ಸೀರೆಯನ್ನು ವಿಶೇಷ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ತೀನಿ,” ಎಂದಳು ಪವಿತ್ರಾ.
ಪವಿತ್ರಾ ಮರುದಿನ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಸ್ಟಾಫ್‌ ರೂಮ್ ನಲ್ಲಿ ಸೀರೆಗಳ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಮೊದಲು ಪವಿತ್ರಾ ಇಂತಹ ಚರ್ಚೆಗಳಿಂದ ದೂರವಿರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಈಗ ಅವಳ ಬಳಿ ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆ ಇತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಅವಳು ಕೂಡ ಗಮನವಿಟ್ಟು ಆಲಿಸತೊಡಗಿದಳು.
ನೀಲಾ ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆಯನ್ನು ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು.
“ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆ ದುಬಾರಿಯೇನೊ ಸರಿ. ಆದರೆ ಸಿಂಥೆಟಿಕ್‌ ಜಾರ್ಜೆಟ್‌ ಅದರ ಮುಂದೆ ಏನೇನೂ ಇಲ್ಲ,” ಎಂದು ಪವಿತ್ರಾ ಹೇಳಿದಳು.
ತಾನು ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆಯನ್ನು ಯಾವಾಗ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡು ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೋ ಎಂದು ಪವಿತ್ರಾ ಕಾಯತೊಡಗಿದಳು. ಮೊದಲು ಅವಳು ಪೇರೆಂಟ್ಸ್ ಟೀಚರ್‌ ಮೀಟಿಂಗ್‌ ಇರುವ ದಿನದಂದು ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು. ಆ ಬಳಿಕ ಅವಳು ಟೀಚರ್ಸ್ ಡೇನಂದು ಸೀರೆ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಬೆರಗುಗೊಳಿಸ್ತೀನಿ ಎಂದುಕೊಂಡಳು. ಅವಳು ಅಂದೇ ಆ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು. ಆದರೆ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್‌ 5 ರಂದು ಬೆಳಗ್ಗೆಯಿಂದ ಶುರುವಾದ ಮಳೆ ನಿಲ್ಲುವ ಹಾಗೇ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ.
ಪವಿತ್ರಾ ಸಿದ್ಧಳಾಗತೊಡಗಿದಾಗ ವಿನಯ್‌ ಹೇಳಿದ, “ಪವಿ, ಆ ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆಯನ್ನೇ ಉಟ್ಟುಕೋ.”
ಪವಿತ್ರಾ ಬೇಸರದ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ, “ವಿನಯ್‌ ಇಷ್ಟೊಂದು ದುಬಾರಿ ಸೀರೆಯನ್ನು ಮಳೆಯ ದಿನದಂದು ಉಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ಹಾಳುಗೆಡಹಿ…..?” ಎಂದಳು.
ಪವಿತ್ರಾ ಶಾಲೆಗೆ ತಲುಪಿದಾಗ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನೀರು ತುಂಬಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಜಯಂತಿ ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬಂದು ಡೌಲಿನಿಂದ ಹೇಳಿದಳು, “ಜಾರ್ಜೆಟ್‌ ಲೇಡಿ, ಇಂದಾದರೂ ನೀವು ಆ ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತೀರೆಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ.”
“ಇಂತಹ ಜೋರು ಮಳೆಯ ದಿನದಂದು ಆ ಸೀರೆ ಹೇಗೆ ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು?” ಎಂದಳು ಪವಿತ್ರಾ ಬೇಸರದಿಂದ.
ನೀಲಾ ಗ್ರೇ ಹಾಗೂ ಗೋಲ್ಡನ್‌ ಲಿನೆನ್‌ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟಿದ್ದಳು, “ಈ ಹವಾಮಾನಕ್ಕೆ ಲಿನೆನ್‌ ಸೀರೆ ಸೂಕ್ತವಾಗಿರುತ್ತದೆ,” ಎಂದು ವೈಯ್ಯಾರದಿಂದ ಹೇಳಿದಳು.
ತಾನೆಷ್ಟು ಮೂರ್ಖಳು ಎಂದು ಪವಿತ್ರಾಳಿಗೆ ಅನಿಸತೊಡಗಿತು. ಪವಿತ್ರಾಳ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬದಂದು ವಿನಯ್‌ ಹೇಳಿದ, “ಸಂಜೆ ನಾವು ಡಿನ್ನರ್‌ ಗೆ ಹೋಗೋಣ. ನೀನು ಅದೇ ಸೀರೆಯನ್ನು ಉಟ್ಟುಕೊ.”
“ಯಾವುದಾದರೂ ಫಂಕ್ಷನ್‌ ನಲ್ಲಿ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡರಾಯ್ತು ಬಿಡಿ,” ಎಂದಳು ಪವಿತ್ರಾ.
ವಿನಯ್‌ ಸಿಡಿಮಿಡಿಗೊಂಡು, “ಮಾರ್ಚ್‌ ನಿಂದ ಫೆಬ್ರವರಿ ಬಂತು. ಎಂದಾದರೊಮ್ಮೆ ಆ ಸೀರೆಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಗಾಳಿ ಬೆಳಕನ್ನು ತೋರಿಸಬೇಕಲ್ಲ….” ಎಂದು ಹೇಳಿದ.
“ಈ ಸಲ ಪೇರೆಂಟ್‌ ಟೀಚರ್‌ ಮೀಟಿಂಗ್‌ಗೆ ಅವಶ್ಯವಾಗಿ ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ತೀನಿ,” ಎಂದು ಪವಿತ್ರಾ ಹೇಳಿದಳು.
ಪೇರೆಂಟ್‌ ಟೀಚರ್‌ ಮೀಟಿಂಗ್‌ ದಿನದಂದು ವಿನಯ್‌ ಅವಳಿಗೆ ನೆನಪು ಮಾಡಿದ. ಅದಕ್ಕವಳು, “ಇಂದು ನನಗೆ ಅದೆಷ್ಟು ಕೆಲಸ ಇರುತ್ತದೆಂದರೆ, ಸೀರೆ ಸುಕ್ಕು ಸುಕ್ಕಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ,” ಎಂದಳು.
ಪವಿತ್ರಾಳಿಗೆ ಈಗ ಈ ಸೀರೆ ಹೇಗೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿತ್ತೆಂದರೆ, ಅದು ಸೀರೆಯಲ್ಲ ಈವರೆಗೆ ಕೂಡಿಟ್ಟ ನಿಧಿ ಎಂಬಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಪವಿತ್ರಾ ಕಪಾಟಿನಲ್ಲಿ ಹ್ಯಾಂಗರ್‌ ಗೆ ನೇತು ಹಾಕಿದ್ದ ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆಯನ್ನು ಮಮತೆಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಪೇರೆಂಟ್‌ ಟೀಚರ್‌ ಮೀಟಿಂಗ್‌ ನಂದು ಪವಿತ್ರಾ ಸಿಲ್ಕ್ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಳು.
ಹೊಸ ಸೆಕ್ಷನ್‌ ನಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಸೀರೆ ಧರಿಸಿ ತಾನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅಸೂಯೆ ಉಂಟು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಅವಳು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು. ಆದರೆ ಕೊರೋನಾದ ಕಾರಣದಿಂದ ಶಾಲೆಗಳು ಅನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಅವಧಿಗೆ ಮುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟವು. ಪವಿತ್ರಾಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ತಾನು ಈ ಸೀರೆಯನ್ನು ತನ್ನ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬದಂದು ಇಲ್ಲವೇ ಪೇರೆಂಟ್‌ ಟೀಚರ್‌ ಮೀಟಿಂಗ್‌ ನಲ್ಲಿ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. ನೋಡು ನೋಡುತ್ತಿರುವಂತೆ 10 ತಿಂಗಳು ಕಳೆದುಹೋದವು. ಲಾಕ್‌ ಡೌನ್‌ ಕಾರಣದಿಂದ ಶಿಫಾನ್‌, ಜಾರ್ಜೆಟ್‌ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಯಾವುದೇ ಸೀರೆಗೂ ಹೊರಗಿನ ಗಾಳಿ, ಬೆಳಕು ಸೋಕಲಿಲ್ಲ.
ಕ್ರಮೇಣ ಲಾಕ್‌ ಡೌನ್‌ ಮುಗಿದು, ಜೀವನ ವಾಸ್ತವದ ಹಳಿಗೆ ಬಂದಿತ್ತು. ಪವಿತ್ರಾಳ ಅಣ್ಣ ತನ್ನ ಮಗನ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬದಂದು ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಗೆಟ್‌ ಟು ಗೆದರ್‌ ಪಾರ್ಟಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ. ಪವಿತ್ರಾ ತನ್ನ ಅಣ್ಣನ ಮಗನ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬದ ದಿನದಂದು ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು. ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆ ಉಡುವ ಹಕ್ಕು ಅತ್ತಿಗೆಗಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ತನಗೂ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಪವಿತ್ರಾಗೆ ತೋರಿಸಿಕೊಡಬೇಕಿತ್ತು. ಅದೆಷ್ಟೋ ರಿಸ್ಕ್ ಗಳ ಬಳಿಕ ಅವಳಿಗೆ ಹೊರಗೆ ಹೋಗುವ ಅವಕಾಶ ದೊರಕಿತ್ತು. ಅಣ್ಣನ ಮಗನಿಗೆಂದು ಅವಳು ಗಿಫ್ಟ್ ಪ್ಯಾಕೊಂದನ್ನು ರೆಡಿ ಮಾಡಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬಳಿಕ ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಹೋದಳು.
ಹೊರಗೆ ವಿನಯ್‌ ಹಾಗೂ ಮಕ್ಕಳಿಬ್ಬರೂ ಅವಳಿಗಾಗಿ ಕಾಯ್ದು ಕುಳಿತಿದ್ದರು.
ವಿನಯ್‌ ಸ್ವಲ್ಪ ತುಂಟತನದಿಂದ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ, “ಮಕ್ಕಳೇ, ಇವತ್ತು ಅಮ್ಮನಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರವೇ ಇರಬೇಕು. ಏಕೆಂದರೆ ನಿಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ಇವತ್ತು 12,000 ರೂ.ಗಳ ಭಾರಿ ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.”
ಅರ್ಧ ಗಂಟೆಯಾದರೂ ಪವಿತ್ರಾ ತನ್ನ ರೂಮಿನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ವಿನಯ್‌ ಸ್ವಲ್ಪ ಜೋರಾದ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ, “ನೀನಿವತ್ತು ಯಾರದ್ದಾದರೂ ಪ್ರಾಣಕ್ಕೆ ಕಂಟಕ ತರ್ತಿಯಾ ಅನಿಸುತ್ತೆ,” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ ಅವನು ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದಾಗ, ಪವಿತ್ರಾ ಜೋರಾಗಿ ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು. ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಅನಾಥವಾಗಿ ಬಿದ್ದುಕೊಂಡಿತ್ತು.
ವಿನಯ್‌ ಸೀರೆಯನ್ನು ಹಾಗೆಯೇ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡಾಗ, ಅದರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ರಂಧ್ರಗಳಾಗಿದ್ದವು. ವಿನಯ್‌ ಯೋಚಿಸತೊಡಗಿದ, `ಈ ಶಿಫಾನ್‌ ಸೀರೆ ಈ ಜಾರ್ಜೆಟ್‌ ಲೇಡಿಯ ಭಾಗ್ಯದಲ್ಲಿಲ್ಲ.’
