ಕಥೆ – ರಂಜಿತಾ
ಇಂದು ವಿನಿತಾ ತೋರಿದ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ಎಲ್ಲ ಯುವತಿಯರೂ ತೋರಿದ್ದಾದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಅತ್ಯಾಚಾರ, ಕಿರುಕುಳಗಳು ಸಾಕಷ್ಟು ತಗ್ಗಲಿವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಈ ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ!
“ಅಮ್ಮಾ ಪಪ್ಪಾ ಇನ್ನು ಕಾರ್ ಕಳಿಸಿಲ್ಲ. ಇವತ್ತು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾದ ಟ್ಯೂಷನ್ ಕ್ಲಾಸ್ ಇದೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಪ್ರತಿ ದಿನ ಹೀಗೆಯೇ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಇನ್ನು ನಾನೇನಾದರೂ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಫೇಲ್ ಆದರೆ ನನ್ನನ್ನು ದೂರಬೇಡಿ ಪ್ಲೀಸ್….” ವಿನಿತಾ ತಾನು ಮಹಡಿ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತಿಳಿಯುತ್ತಾ ಬೇಸರದಿಂದ ನುಡಿದಳು.
“ಇಲ್ಲ, ಪಪ್ಪಾ ಇನ್ನೇನು ಕಾರು ಕಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಬೇಸರಪಡಬೇಡ. ಏನೂ ಕೆಟ್ಟದಾಗುವುದಿಲ್ಲ,” ಪ್ರಶಾಂತಿ ತನ್ನೊಬ್ಬಳೇ ಮಗಳನ್ನು ಸಮಾಧಾನಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.
“ನಮ್ಮ ಸರ್ ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷ ತಡವಾದರೂ ಸಹ ಕ್ಲಾಸ್ಗೆ ಸೇರಿಸಲ್ಲ. ನಾನೇನು ಮಾಡಲಿ?” ಎಂದಾಗ ಪ್ರಶಾಂತಿಗೂ ಏನೆಂದು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುವುದೋ ತಿಳಿಯದಾಗಿತ್ತು. ಅಂತೂ ಐದಾರು ನಿಮಿಷಗಳಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ಕಾರು ಬಂದಿತ್ತು. ವಿನಿತಾ ಅಂತೂ ಅಂದಿನ ಟ್ಯೂಷನ್ ಕ್ಲಾಸ್ಗೆ ಹೊರಟಳು. ಮತ್ತೆ ಮರುದಿನ ಸಹ ಇದೇ ರೀತಿ ಪುನರಾವರ್ತಿಸಿದಾಗ ವಿನಿತಾ ರೋಸಿಹೋದಳು. “ಮಮ್ಮಿ, ನನಗೊಂದು ಸ್ಕೂಟಿ ಕೊಡಿಸು…. ಪ್ರತಿ ದಿನ ಪಪ್ಪಾ ಕಾರ್ ಕಳಿಸುವುದು ತಡವಾಗುತ್ತೆ. ಅಲ್ಲದೆ, ನನ್ನ ಗೆಳತಿಯರೆಲ್ಲರೂ ಸ್ಕೂಟಿಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಾರೆ. ನಾನೂ ಸ್ಕೂಟಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ ಆಗ ಟ್ಯೂಷನ್ಗೆ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ತಲುಪಬಹುದು. ಅಲ್ಲದೆ, ಅವರೊಡನೆ ಔಟಿಂಗ್ ಸಹ ಹೋಗಲು ಬಹಳ ಸಂತಸವಾಗುತ್ತದೆ….”
“ಸ್ಕೂಟಿ ಏನೋ ಕೊಡಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಈ ನಗರದ ರಸ್ತೆಗಳು ಹೇಗಿದೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಲ್ವಾ? ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಹೊಂಡ, ಗುಂಡಿಗಳು…. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಏನಾದರೂ ಅಪ್ಪಿತಪ್ಪಿ ಅಪಘಾತವಾದರೆ….?“
“ಅಯ್ಯೋ! ನಾನೇನು ಚಿಕ್ಕವಳಲ್ಲ. ನೀವಿಬ್ಬರೂ ನನ್ನನ್ನ ಇನ್ನೂ ಮಗು ಎಂದುಕೊಂಡಿರುವಿರಿ?!”
“ಹಾಗಲ್ಲ ವಿನಿ, ನಮ್ಮ ಆತಂಕ ನಿನಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ.”
ವಿನಿತಾ ಮೌನವಾಗಿ ಕೋಣೆಯತ್ತ ನಡೆದಳು. ಅವಳಿಗೆ ಬಹಳ ಬೇಸರವಾಗಿತ್ತು. ಅಂದು ಸಂಜೆ ಮಹಂತೇಶ್ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಪ್ರಶಾಂತಿಯೇ ಮಾತು ತೆಗೆದಳು, “ನೋಡಿ, ನಿಮ್ಮ ಮಗಳು ಸ್ಕೂಟಿ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನೀವು ಅವಳಿಗಾಗಿ ಕಾರು ಕಳುಹಿಸುವುದು ತಡವಾಗುತ್ತಿದೆ.”
“ಏನು ಮಾಡಲಿ? ನಾನು ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಕಾರು ಕಳಿಸುತ್ತೇನೆ. ಆದರೆ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಜಾಮ್ ನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿ ತಡವಾಗುತ್ತಿದೆ.”
“ನೀವೇನೋ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತೀರಿ. ಆದರೆ ಅವಳ ಟ್ಯೂಷನ್ ಕ್ಲಾಸ್ಗೆ ತಡವಾದರೆ ಒಳಗೆ ಸೇರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಇದು ಅವಳ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ತೊಂದರೆ. ನಾಳೆ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಅಂಕ ಗಳಿಸಿದರೆ ಏನು ಮಾಡುವುದು?”
ಮಹಂತೇಶ್ಗೂ ತಕ್ಷಣ ಇದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ಹೊಳೆಯಲಿಲ್ಲ. “ವಿನಿ ಇನ್ನೂ ಚಿಕ್ಕವಳು… ಅವಳಿಗೆ ಸ್ಕೂಟಿ ಕೊಡಿಸಿದರೆ ನಾಳೆ ಅವಳು ಏನಾದರೂ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಅದಕ್ಕೇನು ಮಾಡಲಿ?” ಎಂದೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕೋಣೆಯಿಂದ ಹೊರ ಬಂದ ವಿನಿತಾ, “ನಾನು ಕಾಲೇಜು ಸೇರಿದ್ದೇನೆ. ನಾನಿನ್ನು ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿಯಲ್ಲ. ನನ್ನ ಗೆಳತಿಯರೆಲ್ಲ ಆಗಲೇ ಅವರವರ ಸ್ವಂತ ವಾಹನದಲ್ಲಿ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಟ್ಯೂಷನ್ಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ,” ಎಂದಾಗ ಮಹಂತೇಶ್ ಅವಳ ವಾದ ಸರಣಿಗೆ ತಲೆಬಾಗಬೇಕಾಯಿತು.
ಇದಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಮೂರು ದಿನಗಳು ಕಳೆದವು. ಅಂದು ಮಹಂತೇಶ್ ವಿನಿತಾಳನ್ನು ಕರೆದು, “ನೋಡು ನಾನು ನಿನಗಾಗಿ ಹೊಸ ಸ್ಕೂಟಿಯನ್ನು ತಂದಿದ್ದೇನೆ,” ಎಂದಾಗ ವಿನಿತಾ ಖುಷಿಯಿಂದ ಕುಣಿದಾಡಿದಳು.
ಮಹಂತೇಶ್ ತಮ್ಮ ಪುಟ್ಟ ಮಗಳು ದೊಡ್ಡವಳಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ಸಂತಸಪಟ್ಟನು.
ಸ್ಕೂಟಿ ತೆಗೆಸಿಕೊಟ್ಟ ನಾಲ್ಕು ದಿನ ವಿನಿತಾಗೆ ಟ್ರಾಫಿಕ್ನಲ್ಲಿ ಗಾಡಿ ಓಡಿಸಲು ತುಸು ಪ್ರಯಾಸಪಟ್ಟಳು. ಆದರೆ ಅವಳ ಗೆಳತಿಯರಾದ ನಿಖಿತಾ, ಮಾನಸಿ, ಸಂಗೀತಾ ಎಲ್ಲರ ಸಹಾಯ, ಪ್ರೋತ್ಸಾಹದಿಂದ ಬೇಗನೇ ತಯಾರಾದಳು. ಈಗ ಕಾರಿಗಾಗಿ ಕಾಯದೆ ತಾನೇ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಕಾಲೇಜು ಮತ್ತು ಟ್ಯೂಷನ್ಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದುದು ಪ್ರಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಮಹಂತೇಶ್ರಿಗೆ ಸಂತಸ ತಂದಿತ್ತು.
“ಏಯ್, ನನ್ನ ಬಿಡು. ನಿನಗೆ ಯಾರೂ ಅಕ್ಕತಂಗಿಯರಿಲ್ಲವೇ?” ವಿನಿತಾ ಆಗಂತುಕನನ್ನು ದಿಟ್ಟ ನೋಟದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ಕೇಳಿದಳು.
“ಇದ್ದಾರೆ. ಅಕ್ಕತಂಗಿಯರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಹೆಂಡತಿಯೂ ಇದ್ದಾಳೆ. ಆದರೆ ನನಗೆ ಚೆಂದದ ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ಕಂಡರೆ ಒಂದು ಬಗೆಯಲ್ಲಿ ಹುಚ್ಚು ಕೆರಳುತ್ತದೆ.”
“ಓಹೋ! ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಂಡತಿ ಇದ್ದರೂ ಬೇರೆ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣಿಡಲು ನಾಚಿಕೆಯಾಗಲ್ಲವೇ? ನಾನೀಗಲೇ ನಿನ್ನನ್ನು ನಮ್ಮ ಪ್ರಿನ್ಸಿಗೆ ಹೇಳಿ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಹಿಡಿಸಿಕೊಡುತ್ತೇನೆ,” ಎನ್ನುತ್ತಾ ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬಲವನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಅವನನ್ನು ಮೆಟ್ಟಿಲಿನಲ್ಲಿ ಕೆಡವಿ ತಾನು ಸರಸರನೆ ಇಳಿದು ಎದುರಿಗೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದ ಸ್ಕೂಟಿ ಏರಿ ವೇಗವಾಗಿ ಇನ್ನೊಂದು ಟ್ಯೂಷನ್ ಕ್ಲಾಸ್ನತ್ತ ಹೊರಟಳು.
ಅಂದು ಎಂದಿನ ಹಾಗೆ ಟ್ಯೂಷನ್ಗೆ ಹೋಗಿದ್ದ ವಿನಿತಾಗೆ ಅಲ್ಲಿನ ಮ್ಯಾಥಮೆಟಿಕ್ಸ್ ಸರ್ ಒಂದು ಟೆಸ್ಟ್ ನೀಡಿದ್ದರು. ಅದನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿಯೇ ಮುಂದಿನ ತರಗತಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು. ಇವಳ ಗೆಳತಿಯರಾದ ನಿಖಿತಾ, ಸಂಗೀತಾ ಎಲ್ಲರೂ ಆಗಲೇ ಟೆಸ್ಟ್ ಬರೆದು ಹೊರಟಿದ್ದರು.
ವಿನಿತಾ ತರಾತುರಿಯಿಂದ ಟೆಸ್ಟ್ ಬರೆದು ಮುಗಿಸಿ ಪೇಪರ್ನ್ನು ಟೇಬಲ್ ಮೇಲಿದ್ದ ಅಟೆಂಡೆವ್ಸ್ ಶೀಟ್ನ ಬಳಿ ಇಟ್ಟು ಮೆಟ್ಟಿಲಿಳಿದು ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಎದುರಿನಿಂದ ಬಂದ ಅದೇ ಆಗಂತುಕ ಅವಳ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಎಳೆದ. ಎಳೆದ ರಭಸಕ್ಕೆ ಅವಳು ಅವನ ಮೈಮೇಲೆ ಬೀಳುವಂತಾಗಿ ಮುಗ್ಗರಿಸಿದಳು. ಹಿಡಿತ ಬಿಗಿಗೊಳಿಸಿದ ಆತ ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಬಳಸಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಕೀಟಲೆಗೆ ತೊಡಗಿದ. ಅವಳು ಹೇಗೋ ಅವನ ಕೈ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಸ್ಕೂಟಿ ಏರಿ ಹೊರಟಳು. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಿಖಿತಾಳಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿದ ವಿನಿತಾ ತನ್ನ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸಿ ತಕ್ಷಣ ಬರುವಂತೆ ಕರೆದಳು. ಹಾಗೆ ಕರೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗಲೇ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಬಂದಿದ್ದ ನಾಲ್ಕು ಬೈಕ್ ಸವಾರರು ಇವಳ ಸ್ಕೂಟಿಯನ್ನು ಅಡ್ಡಗಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಸುತ್ತುವರಿದರು.
ಕೆಲವೇ ಕ್ಷಣಗಳ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ವಿನಿತಾ ತನ್ನ ಸ್ಕೂಟಿಯನ್ನು ವೇಗಾಗಿ ಓಡಿಸಿ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದಳು. ತುಸು ದೂರ ಹೋಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿಖಿತಾ ಮತ್ತಿತರ ಗೆಳತಿಯರೂ ವಿನಿತಾಳ ಜೊತೆ ಸೇರಿದರು. ವಿನಿತಾ ಮುಂದಾಗಿ ನಿಂತು ಆಗಂತುಕನ ಕಾಲರ್ಗೆ ಕೈಹಾಕಿ ಎಳೆದು ಅವನನ್ನು ಬೈಕ್ನಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಸಿದಳು.
“ಏನೋ….. ನಿನಗೆ ಹುಡುಗಿ ಬೇಕಾ? ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವವಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಊರಲ್ಲಿ ಇರುವವರೆಲ್ಲ ಬೇಕೇನೋ?” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಒಬ್ಬರಾದ ಮೇಲೋಬ್ಬರು ಅವನನ್ನು ಹಿಡಿದು ಹೊಡೆಯಲಾರಂಭಿಸಿದರು. ಅಷ್ಟಕ್ಕೆ ಸುಮ್ಮನಾಗದೆ ವಿನಿತಾ ಸ್ನೇಹಿತೆಯೊಬ್ಬಳು ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿದಳು.
“ಅಯ್ಯೋ, ಮೇಡಂ ನನ್ನನ್ನು ಬಿಡಿ….. ನನ್ನ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ತಿಳಿದರೆ ಆಘಾತವಾಗುತ್ತದೆ,” ಈಗವನ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪವಿತ್ತು.
“ನನಗೂ ಹೆಂಡತಿ, ಮಗಳು ಇದ್ದಾರೆ. ನಾನೆಂದೂ ಇಂತಹ ತಪ್ಪು ಮಾಡಲಾರೆ.” ಅವನು ಅಂಗಲಾಚುತ್ತಿದ್ದ. ಆದರೆ ವಿನಿತಾ ಮತ್ತಿತರರು ಅಷ್ಟು ಬೇಗ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಸ್ಟೇಷನ್ಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು.
ಇಷ್ಟರಲ್ಲಾಗಲೇ ಮಹಂತೇಶ್ ಮತ್ತು ಪ್ರಶಾಂತಿ ಸ್ಟೇಷನ್ಗೆ ಬಂದಿದ್ದರು. ಮಹಂತೇಶ್ಗೆ ತನ್ನ ಮಗಳನ್ನು ಕಂಡಾಗ ಒಮ್ಮೆ ಆತಂಕವಾದರೂ ಅವಳ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿದ್ದ ಧೈರ್ಯ ಕಂಡು ಸಮಾಧಾನವಾಗಿತ್ತು.
“ಏನ್ ಸಾರ್ ಈಗ ಇವನ ಮೇಲೆ ಎಫ್ಐಆರ್ ದಾಖಲಿಸಲಾ?” ಇನ್ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್ ಮಹಂತೇಶ್ನತ್ತ ತಿರುಗಿ ಕೇಳಿದರು.
ಮಹಂತೇಶ್ ಆಗಂತುಕನನ್ನೊಮ್ಮೆ, ವಿನಿತಾಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿ, “ಇಲ್ಲ… ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡಿ. ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಈ ರೀತಿ ಮಾಡದಂತೆ ಎಚ್ಚರಿಸಿ ಕಳಿಸಿ,” ಎಂದ.
“ಸರ್, ನೀವು ತುಂಬಾ ದೊಡ್ಡೋರು…. ನಿಮ್ಮ ಮಗಳಿಗಾಗಲಿ ಅಥವಾ ಇನ್ನಾರಿಗೇ ಆಗಲಿ ನಾನೆಂದೂ ಇಂತಹ ಕಿರುಕುಳ ನೀಡಲಾರೆ,” ಎಂದು ಆಗಂತುಕ ಮಹಂತೇಶ್ನತ್ತ ತಿರುಗಿ ಕೈ ಮುಗಿದ.
“ನೋಡು, ನಿನ್ನ ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಕೇಸುಗಳನ್ನು ಹಾಕದೆ ಕಳಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಇದೇ ರೀತಿ ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಪುನರಾವರ್ತನೆ ಆದರೆ ನೇರವಾಗಿ ಕಾರಾಗೃಹ ಶಿಕ್ಷೆ!” ಇನ್ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್ ಎಚ್ಚರಿಸಿದರು.
ಅವನು ತಾನು ಮತ್ತೆಂದೂ ಇಂತಹ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲಾರೆ ಎಂದು ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆ ಬರೆದುಕೊಟ್ಟು ಹೊರಟ.
ವಿನಿತಾ ಮತ್ತವಳ ಗೆಳತಿಯರು ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ಹೇಳಿದರು.“ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ನಿಮಗೆ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯಿತು?” ವಿನಿತಾ ಮಹಂತೇಶ್ಗೆ ಕೇಳಿದಳು.
“ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಿನ್ಸಿ ಹೇಳಿದರು. ಟ್ಯೂಷನ್ ಕ್ಲಾಸ್ನಿಂದ ಎಲ್ಲರೂ ಏಕಾಏಕಿ ಹೊರಟಿರಲ್ಲ, ಅವರು ಆತಂಕದಿಂದ ನಮಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ನಿಮ್ಮ ಮಗಳು ಅಪಾಯದಲ್ಲಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದರು. ನಾವು ತಕ್ಷಣ ಬಂದೆವು.
“ನಾನು ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದೆ…. ಆಗಲೇ ನೀವೆಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಡೆದು ಹಣ್ಣಾಗಿಸಿದ್ದಿರಿ. ನಾವು ಹತ್ತಿರ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸರು ಬಂದು ಅವನನ್ನು ವಶಕ್ಕೆ ಪಡೆದರು,” ಎಂದರು ಮಹಂತೇಶ್.
“ಅಂಕಲ್ ಈಗ ನಿಮ್ಮ ಮಗಳು ಮೊದಲಿನಂತಿಲ್ಲ. ಧೈರ್ಯ, ಸ್ವಾಭಿಮಾನ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ನಾಯಕಿಯಾಗುವ ಲಕ್ಷಣ ಹೊಂದಿದ್ದಾಳೆ. ಇಂದು ಅವಳು ತೋರಿದ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಯುವತಿಯರೂ ತೋರಿಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರವೇ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಅತ್ಯಾಚಾರ, ಕಿರುಕುಳಗಳು ಸಾಕಷ್ಟು ತಗ್ಗಲಿವೆ,” ಎಂದಳು ಸಂಗೀತಾ.
ಅವಳ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಪ್ರಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಮಹಂತೇಶ್ಗೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಸಮಾಧಾನ ಸಂತಸವಾಯಿತು. ನಮ್ಮ ಪುಟಾಣಿ ಮಗು ವಿನಿತಾ ಇಂದು ಬೆಳೆದು ಪ್ರಬುದ್ಧ ಹುಡುಗಿ ಆಗಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ಹೆಮ್ಮೆ ಉಂಟಾಯಿತು. ಜೊತೆಗೆ ಸ್ತ್ರೀ ಶಕ್ತಿಯ ಕುರಿತಂತೆಯೂ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಮೂಡಿತು.