ಅನಿತಾಳಿಗೆ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ತಾನು ಬರೆದ ಲೇಖನ ಕಾದಂಬರಿಗಳನ್ನು ಪುಸ್ತಕವಾಗಿ ಪ್ರಕಟಿಸಬೇಕೆಂದು ಬಲು ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಅವಳ ಬದುಕು, ಆರ್ಥಿಕ ಸೌಲಭ್ಯ ಇದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ಮುಂದೆ ತನ್ನ ಆಸೆಯನ್ನು ಮಗಳಾದರೂ ನೆರವೇರಿಸಲಿ ಎಂದು ಅವಳು 22 ವರ್ಷದವಳಾದಗಾ ಉನ್ನತ ವ್ಯಾಸಂಗ ಮುಗಿಸಿ ನಂತರ ತನ್ನ ಟ್ರಂಕ್‌ ನ್ನು ತೆರೆದು ನೋಡಬೇಕೆಂದು ಗಂಡನಿಂದ ವಚನ ಪಡೆದು ತೀರಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ ಆ ಟ್ರಂಕಿನ ಮೇಲೆ ಗಮನವಿರಿಸಿದ್ದ ಮಗಳು ಶಾರದಾ ಮುಂದೆ ಅದನ್ನು ತೆರೆದು ನೋಡಿ ತಾಯಿಯ ಅಭಿಲಾಷೆಯನ್ನು ಅರಿತಳೇ....? ತಾಯಿಯ ಕನಸನ್ನು ನನಸಾಗಿಸುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದಳೆ....?
ಮುಂದೆ ಓದಿ......
ತಾಯಿಯ ಆಸೆಯಂತೆ ಉನ್ನತ ವ್ಯಾಸಂಗ ಮುಗಿಸಿ, ಅಮ್ಮನ ಟ್ರಂಕಿನ ಕೀಲಿ ಕೈ ಪಡೆದು ಅದರಲ್ಲಿ ಇದ್ದುದನ್ನು ಶಾರದಾ ಗಮನಿಸಿ ಮೂಕವಿಸ್ಮಿತಳಾದಳು. ಮುಂದೆ ಅವಳು ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಕನಸನ್ನು ನನಸು ಮಾಡಿದ್ದು ಹೇಗೆ? ಇದಕ್ಕೆ ಅವಳ ತಂದೆಯ ಸಹಕಾರವಿತ್ತೇ.......?
ಮಾವ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಆಕ್ಷೇಪಿಸದಿದ್ದರೂ, ಅತ್ತೆಯ ಕಿರಿಕಿರ ಮಾತ್ರ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಮಗುವಿಗೆ ಎರಡು ವರ್ಷವಾಯಿತು. ಅವಳ ಆಟ ಪಾಠಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನ ನೋವನ್ನು ಮರೆತಳು ಅನಿತಾ. ಈ ವರ್ಷ ಮಹಿಳಾ ದಿನಾಚರಣೆಯ ಪ್ರಯುಕ್ತ ಮಹಿಳಾ ಮಂಡಳಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಮಹಿಳಾ ಲೇಖಕಿಯನ್ನು ಕರೆದು ಸನ್ಮಾನ ಮಾಡುವುದು ಎಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದರು.
ನೂರೈತ್ತಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದ ಮತ್ತು ಅನಿತಾಳಿಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾದ ಲೇಖಕಿಯನ್ನೇ ಕರೆಸಿದ್ದರು. ಆ ಲೇಖಕಿಯ ಜೊತೆ ತುಂಬಾ ಮಾತನಾಡಬೇಕು, ಬರೆಯಲು ಸಮಯ ಹೇಗೆ ಹೊಂದಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಿ ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಕೇಳಬೇಕು, ಅವರ ಸಲಹೆ ಸೂಚನೆಗಳು ತನಗೆ ಉಪಯುಕ್ತವಾಗಬಹುದು ಎಂದು ಅನಿತಾ ಪ್ಲಾನ್‌ ಮಾಡಿಕೊಂಡಳು.
ಮಹಿಳಾ ಲೇಖಕಿ ಬಂದಾಗ ಅವರಿಗೆ ಸನ್ಮಾನ ಮಾಡಿ ಅವರು ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಮಾತನಾಡಿದ ಮೇಲೆ ನಿಮಗೆ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಏನಾದರೂ ಕೇಳುವುದು ಇದ್ದರೆ ಕೇಳಬಹುದು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.
ಕೆಲವರು ನಿಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಕಾದಂಬರಿ ಯಾವುದು? ನಿಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಬರೆಯುತ್ತಾರಾ? ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಕೇಳಿದರು.
ಅನಿತಾ ಮಾತ್ರ, ``ಮೇಡಂ, ನೀವು ಯಾವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬರೆಯುತ್ತೀರಾ....? ಬರೆಯಲು ಅಂತ ಏನಾದರೂ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಮಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೀರಾ....?'' ಎಂದು ಕೇಳಿದಳು.
ಲೇಖಕಿ ನಗು ನಗುತ್ತಾ, ``ಬರವಣಿಗೆಗೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಮಯ ಅಂತ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಕಷ್ಟ. ನಮ್ಮ ಮನದಲ್ಲಿ ಭಾವನೆಗಳು ಬಂದಾಗ ಅದನ್ನು ಬರೆದುಬಿಡಬೇಕು. ಇಲ್ಲಾ ಅಂದರೆ ಅದು ಮರೆತೇ ಹೋಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ನಾನೂ ಹಾಗೆಯೇ.... ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಅಡುಗೆ ಮಾಡುವಾಗ ಮಧ್ಯೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಷಯಗಳು ಹೊಳೆದಾಗ ಅಡುಗೆಯನ್ನು ಅರ್ಧಕ್ಕೇ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಥಟ್ಟಂತ ಬರೆದುಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ನಂತರ ಅಡುಗೆ ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತೇನೆ. ಕೆಲವು ಬಾರಿ ಮಲಗಿದಾಗ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಎಚ್ಚರವಾದಾಗ ಮನದಲ್ಲಿ ಭಾವನೆಗಳು ಮೂಡುತ್ತವೆ. ಆಗ ಎದ್ದು ಅದನ್ನು ಪೇಪರ್‌ ನಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಿಬಿಡುವೆ!'' ಎಂದರು.
``ನಿಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದವರು ಇದಕ್ಕೆ ಸಹಕಾರ ನೀಡುತ್ತಾರಾ....?'' ಮತ್ತೆ ಕೇಳಿದಳು ಅನಿತಾ.
