ಮದುವೆಯಾದ 12 ವರ್ಷಗಳ ಬಳಿಕ ಹೆಂಡತಿ ಹತ್ತಿರ ಬಂದರೆ ನನಗೆ ಇರುಸುಮುರುಸು ಆಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅದೊಂದು ದಿನ......
ನನಗೆ ಅವಳು ಈ ಮೂಲಕ ಅಷ್ಟೊಂದು ಸುಂದರವಾಗಿ ಎಂದೂ ಕಂಡು ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ಭಾರಿ ದೇಹ ನನಗೆ ದಢೂತಿ ಎಂದೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಕೂದಲಿಲ್ಲದ ಜಡೆ, ಮುಂಗುರುಳು ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ಓಲಾಡುತ್ತಾ ನನಗವಳು ಕುರೂಪಿ ಎಂದೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಈಗ ಅವಳ ಮುಂಗುರಳನ್ನು ನೇವರಿಸುವ ಇಚ್ಛೆ ನನಗಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅವಳ ಸಾದಾಸೀದಾ ಉಡುಗೆ ಹಳ್ಳಿಯ ಪೆದ್ದು ಹುಡುಗಿ ಥರಾ ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅದೇ ಈಗ ಅವಳ ಸರಳತೆ ಸಜ್ಜನಿಕೆಯ ಉಡುಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಈಗವಳು ನನಗೆ ತೆಳ್ಳನೆಯ ಕಾಯದ ಸುಂದರಿ ಎನಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ನನ್ನ ಯೋಚನೆಯ ಬಗೆಗೆ ನನಗೆ ಅಚ್ಚರಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ನನ್ನ ಎರಡು ಮಕ್ಕಳ ತಾಯಿ, ನನ್ನ ಅರ್ಧಾಂಗಿ ಇಂದು ನನಗೆ ಬಹಳ ಮನೋಹರಿ ಅನಿಸತೊಡಗಿದ್ದಾಳೆ. ನನ್ನ ಈ ಮಾತುಗಳು ನಿಮಗೆ ಅತಿಶಯೋಕ್ತಿ ಎನಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ನನಗೆ ಮಾತ್ರ ಅದು ವಾಸ್ತವ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಕವಿಯ ಕಲ್ಪನೆಯ ನಾಯಕಿಯ ಹಾಗೆ ನನ್ನೊಡತಿ ನನಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಅವಳ ರೂಪ ಲಾವಣ್ಯ ಋಷಿ ಮುನಿಗಳ ತಪಸ್ಸನ್ನು ಭಂಗ ಮಾಡುವಂಥದು ಎಂದೆನಿಸತೊಡಗಿದೆ. ಅವಳನ್ನು ಮನಸಾರೆ ಪ್ರೀತಿಸಬೇಕೆಂಬ ಅಭಿಲಾಷೆ ನನ್ನ ಅಂತರ್ಮನವನ್ನು ಕಲಕಿಬಿಟ್ಟಿದೆ.
ಹೆಂಡತಿಯ ಬಗೆಗಿನ ಈ ವಿಚಾರಗಳು ಮೊದಲ ಬಾರಿ ನನ್ನ ಹೃದಯದ ಮೇಲೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ ಎಂದೇನಲ್ಲ. 12 ವರ್ಷಗಳ ಮುಂಚೆ ತೆಳ್ಳನೆಯ ಕಾಯದ ಸುಂದರಿ ನಂದಿನಿ ನನ್ನ ಅರ್ಧಾಂಗಿಯಾದಾಗ ನನ್ನ ಖುಷಿಗೆ ಮೇರೆಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಮಗಳ ಮದುವೆಯಲ್ಲಿ ನಂದಿನಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ನಾನೇ ಸ್ವತಃ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಹೇಳಿ ಮದುವೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಕಳಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದೆ.
ಹೀಗೆಯೇ ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಪಯಣ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು. ಎರಡು ಮಕ್ಕಳಾದ ಬಳಿಕ ಅವಳ ಆದ್ಯತೆಗಳು ಬದಲಾಗಿದ್ದವು. ನನ್ನ ಬದಲಿಗೆ ಅವಳು ಮಕ್ಕಳ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನ ಕೊಡಲು ಆರಂಭಿಸಿದ್ದಳು. ತನ್ನ ಬಗೆಗೂ ಅವಳು ಅಷ್ಟಾಗಿ ಗಮನ ಕೊಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಸದಾ ಮನೆಗೆಲಸಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಮಗ್ನಳಾಗಿರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಕ್ರಮೇಣ ಅವಳ ದೇಹದಲ್ಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ವಿರಕ್ತನನ್ನಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿತು.
ನನ್ನೆಲ್ಲ ಕೆಲಸ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಅವಳು ಈಗಲೂ ಅತ್ಯಂತ ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಯಾವ ಆಸಕ್ತಿಯೂ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಸದಾ ಸಿಡಿದೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಮನೆಗೆಲಸಗಳಿಂದ ಬಿಡುವು ಪಡೆದು ರಾತ್ರಿ ಅವಳು ನನ್ನ ಸಮೀಪ ಬಯಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಅವಳ ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತ ಬಟ್ಟೆಗಳು, ಎಣ್ಣೆ ಮಸಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಹೋಗಿದ್ದ ಅವಳ ದೇಹದ ವಾಸನೆಯಿಂದ ರೋಸಿಹೋಗಿ, ಅವಳ ಮೇಲೆ ಸಿಡುಕಿ ದೂರ ಸರಿಸಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಯಾವುದಾದರೊಂದು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ, ಗೃಹಪ್ರವೇಶ, ನಾಮಕರಣ, ಮದುವೆ ಮುಂತಾದ ಕಡೆ ಅವಳನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರ ಫ್ಯಾಷನೆಬಲ್, ಬಳುಕು ಬಳ್ಳಿಯಂತಿರುವ ಪತ್ನಿಯರ ಮುಂದೆ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಹಳ್ಳಿಯ ಪೆದ್ದು ಹುಡುಗಿ ಅನಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸುವ, ಸಿಂಗಾರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಜ್ಞೆಯೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ನನಗನಿಸುತ್ತಿತ್ತು.
