ನಾಯಿಮರಿ ನಾಯಿಮರಿ ತಿಂಡಿ ಬೇಕೇ,ತಿಂಡಿ ಬೇಕು ತೀರ್ಥ ಬೇಕು ಎಲ್ಲಾ ಬೇಕು, ನಾಯಿಮರಿ ನಿನಗೆ ತಿಂಡಿ ಏಕೆ ಬೇಕು? ತಿಂದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಮನೆಯ ಕಾಯಬೇಕು.
ಈ ಪದ್ಯವನ್ನು ನಾವೆಲ್ಲರೂ ನಮ್ಮ ಚಿಕ್ಕಂದಿನಲ್ಲಿ ಕಲಿತಿದ್ದೇವೆ. ಆಗೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲೊಂದು ಇಲ್ಲೊಂದು ಅಪರೂಪದ ಮನೆಗಳವರು ನಾಯಿಯನ್ನು ಸಾಕುತ್ತಿದ್ದರು. ನಾಯಿಯನ್ನು ಸಾಕುವುದು ಮನೆಯನ್ನು ಕಾಯಲೆಂದೇ ಎನ್ನುವ ಭಾವನೆ. ಅದು ಮನೆಯ ಹೊರಗಿರುತ್ತಿತ್ತು ಅಥವಾ ಕೆಲವು ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ನಾಯಿಗೆಂದೇ ಒಂದು ಗೂಡನ್ನು ಕಟ್ಟಿಸಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ನನ್ನ ತಮ್ಮನಿಗೆ ನಾಯಿಯೆಂದರೆ ಬಹಳ ಆಸೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲೊಂದು ನಾಯಿಗೂಡಿತ್ತು. ಆದರೆ ಈಗ ನಾಯಿಯನ್ನು ಸಾಕು ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯೇ ಬದಲಾಗಿದೆ.
ಮನೆಗೆ ನಾಯಿಯ ಆಗಮನ
ಮೊಮ್ಮಗಳು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬೀದಿ ನಾಯಿ ಹಾಕಿದ ಪುಟ್ಟ ಮರಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿ, ಅದನ್ನು ಮುದ್ದು ಮಾಡುವುದು, ಅದಕ್ಕೆ ಹಾಲು ಹಾಕುವುದನ್ನು ಕಂಡ ಮಗ ಮೊಮ್ಮಗಳ ಹೆಸರು ಹೇಳಿ ನಾಯಿಯೊಂದನ್ನು ತಂದ. ಮುದ್ದಾದ ಲ್ಯಾಬರ್‌ ಡಾ ಜಾತಿಯದು. ನೋಡಲು ಬೆಳ್ಳಗೆ ಮುದ್ದು ಮುದ್ದಾಗಿತ್ತು. ಅದಕ್ಕೆ ಡಸ್ಕಿ ಎಂದು ನಾಮಕರಣವಾಯಿತು. ಅದು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಒಂದು ತಿಂಗಳು ವಯಸ್ಸಷ್ಟೇ. ಮನೆಯೆಲ್ಲಾ ಓಡಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಉಚ್ಚೆ, ಕಕ್ಕ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಮನೆಗೆ ಒಂದು ಮೂಟೆ ಮರಳು ಬಂತು. ನಾಯಿ ಗಲೀಜು ಮಾಡಿದರೆ ಅದರ ಮೇಲೆ ಮರಳು ಹಾಕಿ ಅದನ್ನು ತೆಗೆದು ಒಂದು ಬಕೆಟ್‌ ಗೆ ಹಾಕುವುದು ನಡೆದಿತ್ತು.
ನಾಯಿಯ ಉಪಚಾರಕ್ಕೆ....
ನಾಯಿಗೆ ಮಲಗಲು ಹಾಸಿಗೆ ಬೇಡವೇ? ಒಂದು ಮಕಮಲ್ ಹಾಸಿಗೆ ಬಂತು ಅಷ್ಟೇ. ಆದರೆ ಅದಂತೂ ಒಂದು ದಿನ ಅದರ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿದ್ದನ್ನು ನಾ ಕಾಣೆ. ನಂತರ ಅದಕ್ಕೆ ಕೊಡು ಆಹಾರ ಬಂತು. ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಡ್ರಾನಲ್ಲಿ ಅದರ ಆಹಾರ. ಅದಕ್ಕೆ ಕೊಡುವ ಬಿಸ್ಕೆಟ್‌, ಉಗುರು ಕತ್ತರಿಸಲು ಅದಕ್ಕೊಂದು ನೇಲ್ ಕಟರ್‌, ಅದರ ಔಷಧಿಗಳು ಎಲ್ಲವೂ ತುಂಬಿತು. ಅದನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ವ್ಯಾಕ್ಸಿನ್‌ ಕೊಡಿಸಲಾಯಿತು. ಅದಕ್ಕೆ ಯಾವ ರೀತಿಯ ಆಹಾರ ನೀಡಬೇಕು. ಎಷ್ಚು ಹೊತ್ತು ಕೊಡಬೇಕು ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ಬಂದದ್ದಲ್ಲದೆ, ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲೂ ಅದರ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಹುಡುಕಾಟ, ಈ ನಾಯಿ ಬಹಳ ಸ್ನೇಹ ಜೀವಿಯಂತೆ. ಅದನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕಿದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಬೇಸರವಾಗುತ್ತಂತೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಇದು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸರ್ವ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಓಡಾಡುತ್ತಿತ್ತು.
ಅದಕ್ಕೆ ಹಲ್ಲು ಬಂದಾಗ
ಅದು ಚಿಕ್ಕದಿರುವಾಗ, ಅದಕ್ಕೆ ಹಲ್ಲು ಬರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಚ್ಚಿ ಹಾಕುವುದು ಅದರ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿತ್ತು. ಹೀಗಾಗಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿನ ಉಡನ್‌ ಫ್ಲೋರಿಂಗ್‌, ಮ್ಯಾಟ್‌ ಗಳು ಏನು ಸಿಕ್ಕರೂ ಅದನ್ನು ಕಚ್ಚುತ್ತಿತ್ತು. ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ಅಷ್ಟೇ, ನಂತರ ಸರಿ ಹೋಗುತ್ತೆ ಎನ್ನುವುದು ನಮ್ಮ ಸಮಾಧಾನ. ಈಗ ಅದು ಒಂದು ವರ್ಷದ್ದಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿ ದಿನ ಅದನ್ನು ಎರಡು ಬಾರಿ ಹೊರಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಲು ಜನರನ್ನು ನೇಮಿಸಲಾಯಿತು. ಅವರ ಕರ್ತವ್ಯ ನಿರ್ವಹಣೆಯಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಮನೆಯವರಿಗೆ ಕೆಲಸ ಕಡಿಮೆಯಾಯಿತು.
