ನನ್ನ ಮಗಳು ನೇಹಾ ಅಮೆರಿಕಾದ ಟೆಕ್ಸಾಸ್ ರಾಜ್ಯದ ಡಲಾಸ್ ನಗರದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾಳೆ. ನಾವು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಲು ಹೈದರಾಬಾದ್ನಿಂದ ಲಂಡನ್ಗೆ ಬೆಳಗಿನ 6 ಗಂಟೆ ಫ್ಲೈಟ್ ಹಿಡಿದೆವು. ಅದು 9 ಗಂಟೆಗಳ ಸುದೀರ್ಘ ಯಾತ್ರೆ. ಅಲ್ಲಿ 3 ಗಂಟೆ ಕಾದ ನಂತರ ಡಲಾಸ್ ತಲುಪಲು ಬೇರೊಂದು ಫ್ಲೈಟ್ ಹಿಡಿದೆವು. ಆದರೆ ಲಂಡನ್ನಿನ ಹೀಥ್ರೋ ಏರ್ಪೋರ್ಟ್ ಎಷ್ಟು ಭಾರಿ ಇದೆ ಅಂದ್ರೆ, ಅಲ್ಲಿನ ನಮ್ಮ ಗಮ್ಯ ತಲುಪಲು ಹೊರಗಿನಿಂದ ಬಸ್ ಹಿಡಿದು, ಒಳಗೂ ದೂರ ನಡೆಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿನ ದಾರಿ ಎಷ್ಟು ನೀಟ್ ಅಂದ್ರೆ, ನಡೆಯುವವರಿಗೆ ಲೇಶ ಮಾತ್ರ ಕಷ್ಟ ಎನಿಸದು ಅಥವಾ ಸುಸ್ತು ಕಾಣದು. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಎಷ್ಟೋ ಉಲ್ಲಾಸ ದೊರಕುತ್ತದೆ.
ಇಡೀ ದಾರಿ ಪೂರ್ತಿ ನೆಟ್ ಸಿಗದ ಕಾರಣ, ಫೇಸ್ಬುಕ್, ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್ ನಿದ್ರಿಸಿತ್ತು. ಡಲಾಸ್ ತಲುಪಿದಾಕ್ಷಣ ರಾಶಿ ರಾಶಿ ಮೆಸೇಜ್ಗಳು ಇಳಿದವು. ಭಾರತದಿಂದ ಮಗ ಹಲವು ಸಂದೇಶ ಕಳುಹಿಸಿದ್ದ. ನಮ್ಮನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಮಗಳು ನೇಹಾ ಏರ್ಪೋರ್ಟಿಗೇ ಬಂದಿದ್ದಳು. ಅಂತೂ ಅಮೆರಿಕಾದ ಏರ್ಪೋರ್ಟ್ನಿಂದ ಹೊರಬರುವ ಔಪಚಾರಿಕತೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿದೆವು. ಅಂತೂ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಬರಲು ನಮಗೆ 2 ಗಂಟೆ ಆಯಿತು. ನಮ್ಮ ಲಗೇಜ್ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹರಸಾಹಸ ಪಡಬೇಕಾಯ್ತು. ಅವರ ಪ್ರಶ್ನಾವಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸಿ ಬರುಷ್ಟವರಲ್ಲಿ ಸಾಕು ಸಾಕಾಯಿತು.
ಪ್ರಭಾವಿತಗೊಳಿಸುವ ಶಿಸ್ತು ಕ್ರಮ
ಅಂತೂ ಸೆಕ್ಯೂರಿಟಿ ಚೆಕಿಂಗ್ ಮುಗಿಸಿ ಅಮೆರಿಕಾ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದಾಯಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಜನರ ದೊಂಬಿ ಇದ್ದರೂ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಶಾಂತ ವಾತಾರಣವಿತ್ತು. ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನೂ ಯಂತ್ರಗಳೇ ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಅಲ್ಲಿನ ಶಿಸ್ತು ಕ್ರಮ ಎಂಥವರನ್ನೂ ಬೆರಗುಗೊಳಿಸುವಂತಿತ್ತು. ಹೊರಗೆ ಮಗಳು ನೇಹಾ, ಅಳಿಯ, ಮೊಮ್ಮಗಳ ಚೀನೂ ಕೈ ಬೀಸುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದರು. ಅವರ ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಮೊಮ್ಮಗಳು ರಿಬ್ಬನ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿಸಿ, ಬೊಕೆ ನೀಡಿ ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡಳು. ಫ್ರೆಶ್ ಆಗಿ ಬಂದು ಡಿನ್ನರ್ ಮುಗಿಸುಷ್ಟವರಲ್ಲಿ ಸುಸ್ತೆಲ್ಲ ಮಂಗಮಾಯ! ಬೆಳಗ್ಗೆ ತಡವಾಗಿ ಎದ್ದು ದೈನಂದಿನ ಕೆಲಸ ಆರಂಭಿಸಿದೆವು.
ಮೊಮ್ಮಗಳಿಗೆ ಶಾಲೆ ಇದ್ದುದರಿಂದ, ಇವರ ಮನೆಯಿಂದ ಕಾರ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ದೂರ ಹೋಗಿ, ಮಗಳು ಚೀನೂಳನ್ನು ಶಾಲಾ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿಸಿ ಬಂದಳು. ಅಲ್ಲಿ ಪಬ್ಲಿಕ್ ಟ್ರಾನ್ಸ್ ಪೋರ್ಟ್ ಆಗಿ ಬಸ್ಸು ಜನಪ್ರಿಯವಲ್ಲ. ಶಿಸ್ತಾಗಿ ಗಾಡಿಗಳು ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಫಾಲೋ ಮಾಡುತ್ತಾ ಹೊರಡುತ್ತವೆ. ಆದಷ್ಟೂ ಮನೆಗೆ ಹತ್ತಿರವಿರುವ ಶಾಲೆಗಳಿಗೇ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸೇರಿಸುತ್ತಾರಂತೆ.
ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ
ಇಡೀ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ಕುರಿತು ವಿಶೇಷ ಗಮನ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮಕ್ಕಳ ಶಾಲೆಗೆ ಫೀಸ್ ಕಟ್ಟುವ ಬಾಬತ್ತು ಇಲ್ಲ! ಪ್ರೈಮರಿ ಶಾಲೆ ಮಕ್ಕಳ ಬಳಿ ಪುಸ್ತಕಗಳೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ವಾರಕ್ಕೆ 5 ದಿನಗಳು ಮಾತ್ರ ಶಾಲೆ. ಸಣ್ಣ ಮಕ್ಕಳಿಗಂತೂ ಹೋಂವರ್ಕ್ ಗೋಜಿಲ್ಲ. ಕ್ರಾಫ್ಟ್, ಆರ್ಟ್ ವರ್ಕ್ ಹಾಗೂ ನೈತಿಕ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಮಹತ್ವ.
ಈ ರೀತಿ ಮಕ್ಕಳ ಪೂರ್ಣ ವಿಕಾಸ ಆಗುತ್ತದೆ. ಮಕ್ಕಳು ಸ್ವಾವಲಂಬಿ, ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಹೊಂದಲು ತರಬೇತಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಬುಕ್ವರ್ಮ್ ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಹತ್ವವಿಲ್ಲ. ಮಕ್ಕಳಂತೂ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಟೆನ್ಶನ್ ಇಲ್ಲದೆ ಆರಾಮವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಬ್ಯಾಗಿನ ಹೊರೆಯಿಲ್ಲ, ಹೀಗಾಗಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ತಮ್ಮ ಹವ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಪ್ರಿಪೇರ್ ಆಗುತ್ತಾರೆ. ಪಾಲಕರು ಮೊದಲೇ ಅನುಮತಿ ಪಡೆದು ಮಾರನೇ ದಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಲಂಚ್ ಕೊಂಡುಹೋಗಿ, ಅವರು ತಿಂದು ಮುಗಿಸುವವರೆಗೂ ಕಾಯಬಹುದು.