ನೀರಜಾ ಹೊಸ್ತಿಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಒಳಗೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದಳು. ಮನೆ ಎಂದಿನಂತೆ ನಿಶ್ಶಬ್ದವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಸಂತೆಯ ಗದ್ದಲ ತುಂಬಿತ್ತು. ಯಾರೋ ಒಬ್ಬ ಮೇಜಿನ ಮೇಲೆ ಕೈಬೆರಳುಗಳಿಂದ ತಬಲಾ ಬಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಸೋಫಾದ ಮೇಲಿರಿಸಿದ್ದ ಕುಶನ್‌ನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಿ ಹಾರಿಸಿ ಹಿಡಿಯುವ ಆಟ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ. ಉಷಾ ಸ್ಟೀರಿಯೋದಿಂದ ಜೋರಾಗಿ ಮೊಳಗುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಡಿಗೆ ದನಿ ಸೇರಿಸಿ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ನೀರಜಾಳನ್ನು ನೋಡಿದೊಡನೆ ಎಲ್ಲರೂ ಬೊಂಬೆಗಳಂತೆ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟರು. ಎಲ್ಲೆಡೆ ಮೌನ ಆವರಿಸಿತು. ಉಷಾ ಸ್ಟೀರಿಯೋ ಆರಿಸಿಬಿಟ್ಟಳು.
ನೀರಜಾಳಿಗೆ ತಾನೂ ಜೋರಾಗಿ ನಕ್ಕು ಈ ಎಳೆಯರ ಆಟದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆಯಾಯಿತು. ಆದರೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ಅವಳೀಗ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನಂತೆ ಬೆಳೆದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಈಗ ಮಕ್ಕಳೊಡನೆ ಕಲೆತು ಆಡಲು ಅವಳ ಆ ಬೆಳವಣಿಗೆಯೇ ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿತ್ತು.
ನೀರಜಾ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ನಗೆಯನ್ನು ಎಳೆತಂದು ಕೇಳಿದಳು, ``ರಾಜೂ, ನಿನ್ನ ವ್ಯಾಸಂಗ ಹೇಗೆ ನಡೆದಿದೆ?''
``ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಅಕ್ಕಾ.''
``ಉಷಾ, ನಿನ್ನ ಪರೀಕ್ಷೆ ಯಾವಾಗ?''
``ಮುಂದಿನ ತಿಂಗಳಿಂದ ಅಕ್ಕ, ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದ್ತಿದ್ದೀನಿ.''
ಮತ್ತೆ ಮೌನ ವ್ಯಾಪಿಸಿತು. ನೀರಜಾ ತನ್ನ ಕೋಣೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಲೇ, ಅದುವರೆಗೆ ಅದುಮಿದಂತಿದ್ದ ಹುಡುಗರು ಕುಸುಕುಸನೆ ಮಾತನಾಡತೊಡಗಿದರು. ನೀರಜಾ ಸೀರೆ ಕಳಚಿ, ನೈಟಿ ಧರಿಸಿದಳು, ಮನೆಯ ಪಕ್ಕದ ಗುಲಾಬಿ ತೋಟಕ್ಕೆ ಬಂದಳು.
``ನಮಸ್ಕಾರ ಅಮ್ಮ...'' ಮಾಲಿ ಕೈ ಜೋಡಿಸಿ ವಂದಿಸಿದ.
ರಾತ್ರಿ ಮಾಲಿಯ ಮಗ ಜೋರಾಗಿ ಅಳುತ್ತಿದ್ದ. ಅದಕ್ಕೇನು ಕಾರಣ ಎಂದು ಕೇಳಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡಳು ನೀರಜಾ. ಆದರೆ ತನ್ನ ದೊಡ್ಡಸ್ತಿಕೆಯ, ಗಾಂಭೀರ್ಯದ ಮುಖವಾಡ ಕಳಚಿಬಿದ್ದೀತೆಂದು, ಅವಳು ಮಾತುಗಳನ್ನು ಮನದಲ್ಲೇ ಅಡಗಿಸಿಕೊಂಡಳು.
``ಮನೆ ಮುಂದೆ ಇರೋ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಬಳ್ಳಿ ಕಡ್ಡಿ ಕಡ್ಡಿಯಾಗಿ ಒಣಗಿಕೊಂಡಿದೆ. ಒಣಗಿರೋದನ್ನು ಕತ್ತರಿಸು.''
``ಈಗ್ಲೇ ಮಾಡ್ತೀನಮ್ಮಾ.''
ಅವಳು ಬಂದು ಲಾನಿನಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದ್ದ ಕುರ್ಚಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಳು. ಎದುರುಗಡೆ ಒಂದು ಅಶೋಕ ಮರವಿತ್ತು. ಅದರ ಹಿಂದೆ ಮುಳುಗುತ್ತಿದ್ದ ಕೆಂಪು ಸೂರ್ಯ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಪ್ರತಿದಿನ ಇದೇ ನೋಟ. ಆದರೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸೂರ್ಯನ ಮುಂದೆ ಮೋಡಗಳು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದವು.
ಪಕ್ಷಿಗಳು ಹಿಂಡು ಹಿಂಡಾಗಿ ಗುಂಪಿನತ್ತ ಹಾರುತ್ತಿದ್ದ. ತಾನೂ ಒಂದು ಹಕ್ಕಿಯಾಗಿ ಆಕಾಶದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಸುತ್ತಾಡಿ ಬರಬೇಕೆಂದು ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ನೀರಜಾ ಆಸೆಪಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಜೋರಾಗಿ ನಗಬೇಕು, ಅಳಬೇಕು, ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆ ಆಡಬೇಕು, ಜೆಯಿಂಟ್‌ ವೀಲ್ ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಬೇಕು, ಕಡ್ಡಿ ಐಸ್‌ಕ್ರೀಂ ತಿನ್ನಬೇಕು, ಅಭಿಲಾಷನ ಎದೆಗೊರಗಿ, ಅವನ ಕಣ್ಣಿನಾಳದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಹೋಗಬೇಕು....
ಅಭಿಲಾಷನ ನೆನಪಾದೊಡನೆ, ನೀರಜಾಳ ಎದೆ ಧಸಕ್ಕೆಂದಿತು. ನೆಟ್ಟಗೆ ಕುಳಿತು ತನ್ನ ಕನ್ನಡಕವನ್ನು ಒರೆಸತೊಡಗಿದಳು.
``ಅಮ್ಮಾ ಫೋನ್‌.... ಐ.ಜಿ.ಪಿ. ಸಾಹೇಬ್ರದ್ದು....'' ರಾಮಣ್ಣ ಫೋನ್‌ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಬಂದ.
ಅವಳು ಕೈ ನೀಡಿ ಅದನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಮಾತನಾಡಿದಳು. ಮಾತು ಮುಗಿಸಿ ಫೋನ್‌ನ್ನು ರಾಮಣ್ಣನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು, ``ಕಾರ್‌ ತೆಗಿ,'' ಎಂದು ಆದೇಶಿಸಿದಳು.
ಕಣ್ಣುಮುಚ್ಚಿ, ಕುರ್ಚಿಗೆ ಬೆನ್ನು ಆನಿಸಿ ನೀರಜಾ ಕುಳಿತೇ ಇದ್ದಳು. ಕಾರಿನ ಹಾರ್ನ್‌ ಕೇಳಿಸಿತು. ರಾಮಣ್ಣ ಅವಳ ಕಾಶ್ಮೀರಿ ಶಾಲ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಂದ. ಬೇರೆ ಸೀರೆ ಧರಿಸಿ ಬಂದ ನೀರಜಾ ಅವನಿಂದ ಶಾಲ್ ತೆಗೆದು ಹೊದ್ದುಕೊಂಡು ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತಳು.
