ಕಥೆ - ವಿನುತಾ ರಘುವೀರ್‌
ಮೇಜರ್‌ ಸೂರ್ಯಕಾಂತ್‌ ಆರ್ಮಿ ಡ್ಯೂಟಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಝಿಯಾಗಿದ್ದ. ಆಗ ಆತನಿಗೆ ಪತ್ನಿ ತನುಜಾ ಗರ್ಭವತಿ ಎಂಬ ಸುದ್ದಿ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಆಗ ತನು ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡಿ ಸೂರ್ಯನಿಗೆ ಗಂಟಲು ಗದ್ಗದಿತವಾಯಿತು. ತಾನು ಈ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ತನು ಜೊತೆ ಇಲ್ಲ ಎಂಬ ಸಂಕಟ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಆಗ ಅವನು ಹೆಂಡತಿ ಜೊತೆ ಫೋನಿನಲ್ಲೇ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಹೀಗೆ ಮಾಡು, ಹೀಗೆ ಮಾಡಬೇಡ ಇತ್ಯಾದಿ ಅನೇಕ ಸಲಹೆಗಳನ್ನಿತ್ತ. ಕಾಶ್ಮೀರದ ಅತಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಭಯೋತ್ಪಾದಕರ ಅಟ್ಟಹಾಸ ಎದುರಿಸುತ್ತಾ, ಅಡಿಗಡಿಗೂ ಜೀವವನ್ನು ಯಮನ ಬಳಿ ಪಣಕ್ಕೊಡ್ಡುತ್ತಿದ್ದ. ಅಂಥ ಗಟ್ಟಿ ಜೀವದ ಸೂರ್ಯ ಇಂದು ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕಂದ ಬರುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಾದಾಗ ಬಹಳ ಭಾವುಕನಾದ. ತಾನು ಅಲ್ಲಿ ಪತ್ನಿ ಬಳಿ ಇಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ನೆನೆದೇ ಕಂಬನಿ ತುಂಬಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಸದೆಬಡಿಯಬಲ್ಲ ಕಠೋರ ಹೃದಯದ ವೀರಾಧಿ ವೀರನೇ ಆದರೂ ಅವನೂ ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನೇ ಅಲ್ಲವೇ? ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರಂತೆ ಅವನು ಈ ಹೊತ್ತು ಪತ್ನಿಯ ಬಳಿ ಇರಲಾಗದು ಎಂದು ವಿವೇಕ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಹೃದಯ ಕೇಳಬೇಕಲ್ಲವೇ? ಆದರೆ ಮಾತೃಭೂಮಿಯ ಸೇವೆಗಾಗಿ ಜೀವವನ್ನೇ ಮುಡಿಪಾಗಿಟ್ಟಿರುವಾಗ ಇಂಥ ತ್ಯಾಗ ಅನಿವಾರ್ಯ.
ಆ ಸಂಜೆ ಮೆಸ್‌ ಬಳಿ ಬಂದು, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇಂದು ತನ್ನ ವತಿಯಿಂದ 2-2 ಬಟ್ಟಲು ಶ್ಯಾವಿಗೆ ಪಾಯಸ ಕೊಡಬೇಕೆಂದು ಹಣ ಕಟ್ಟಿ ಬಂದ. ಗೆಳೆಯರಿಗೆ ವಿಷಯ ತಿಳಿದು ಅವರೆಲ್ಲ ಖುಷಿಯಿಂದ ಅವನನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಿಕೊಂಡು ಶುಭಾಶಯ ಕೋರಿದರು. ಆ ರಾತ್ರಿ ಸೂರ್ಯ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಲೇ ಇಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ದೂರದ ತುಮಕೂರಿನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯಲಿದ್ದ ಸಂಭ್ರಮವನ್ನು ನೆನೆದು ಇಲ್ಲಿಂದಲೇ ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ.
ತನುಜಾಳಿಗೆ ದಿನ ತುಂಬುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಸೂರ್ಯನ ಚಡಪಡಿಕೆ ಹೆಚ್ಚಿತು. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಬೆಳಗ್ಗೆ 6 ಗಂಟೆಗೇ ತನುಜಾಳಿಗೆ ಫೋನ್‌ ಮಾಡಿ, ``ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿದೆ ನಮ್ಮ ಮಗು? ಒದೆಯುತ್ತಿದೆಯಾ? ರಾತ್ರಿ ನಡುವೆ ಎದ್ದು ಹಾಲು ಕುಡಿದೆಯಾ? ಮಗುವನ್ನು ಹಸಿವಲ್ಲಿ ಕೆಡವಬೇಡ. ಬೇಗ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ತಿಂಡಿ ತಿನ್ನು. ಡಾಕ್ಟರ್‌ ಹೇಳಿದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಮರೆಯದೆ ಔಷಧಿ ತಗೋ.....'' ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದ.
ಪ್ರತಿ ದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟು ದಿನ ಉಳಿದಿದೆ ಹೆರಿಗೆಗೆ ಎಂದು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುವುದೇ ಅವನ ಕೆಲಸವಾಗಿತ್ತು. ಹೆರಿಗೆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಹೊಂದುವಂತೆ ಅವನು ದೀರ್ಘ ರಜೆಯ ಮಂಜೂರಾತಿ ಪಡೆದಿದ್ದ. ರಜೆಯ ದಿನಗಳು ಹತ್ತಿರ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅವನ ಖುಷಿ ಮೇರೆ ಮೀರುತ್ತಿತ್ತು. ಮದುವೆಗೆಂದು ರಜೆ ಪಡೆದಾಗಲಿಂದ ಅವನು ಊರಿಗೆ ಹೊರಡುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಈ ಖುಷಿ ಇಮ್ಮಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಈ ಸಲವಂತೂ ಯಾವಾಗ ತವರೂರಿಗೆ ಹೋಗುವೆನೋ ಎಂದು ದಿನದಿನ ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ.
ಇತ್ತ ತನುಜಾ ಸಹ ಯಾವಾಗ ಗಂಡ ಬರುವನೋ ಎಂದು ಬಹಳ ವಿಹ್ವಲತೆಯಿಂದ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ರಾತ್ರಿ ಹೊತ್ತು ನಿದ್ದೆ ಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಗಲು ಅದೂ ಇದೂ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾ ಹೇಗೋ ಕಳೆದು ಬಿಡುವಳು, ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ದೆಯಿಲ್ಲದೆ ಹಾಸಿಗೆ ಮೇಲೆ ಹೊರಳಾಡುವುದೇ ಆಗಿತ್ತು. ಸೂರ್ಯ ಬೇಕೆಂದೇ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಿ ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ನೈಟ್‌ ಡ್ಯೂಟಿಗೆ ಬದಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನು ರಾತ್ರಿ ಪಾಳಿಯಲ್ಲಿ 11-3ರವರೆಗೆ ಡ್ಯೂಟಿ ಪೂರೈಸುತ್ತಿದ್ದ. ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕಿದಾಗೆಲ್ಲ ತನು ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದ. ಪ್ರತಿ 10-15 ನಿಮಿಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಜೋರಾಗಿ ತನ್ನ ಸೀಟಿ ಊದಿ, `ಆಲ್ ಈಸ್‌ ವೆಲ್‌' ಎಂದು ತನ್ನ ಜಾಗದ ಸುರಕ್ಷತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಇತರರನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯಿಂದಲೂ ಇದೇ ರೀತಿ ಉತ್ತರ ಬಂದಾಗ, ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ತನು ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡಲು ಸಜ್ಜಾಗುತ್ತಿದ್ದ. ಹೀಗೆ ಎರಡೂ ಕೆಲಸ ಸುಗಮವಾಗಿ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ. ತನ್ನ ದೇಶ ಹಾಗೂ ಪತ್ನಿ ಎರಡೂ ಕಡೆ ಅವನು ತನ್ನ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಕರ್ತವ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದ.
