``ರಶ್ಮಿ , ಮನೆಯ ಎಲ್ಲ ಕೆಲಸಗಳನ್ನೂ ಮಾಡಲು ಕಲಿತುಕೊ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಮದುವೆಯ ಬಳಿಕ ಅತ್ತೆ ಮನೆಯವರು ಇವಳಿಗೆ ಅಮ್ಮ ಏನೂ ಕಲಿಸಿಯೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.''
``ಶಿಲ್ಪಾ, ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟು ವರ್ಷ ಓದಬೇಕು ಅಂತಿದೀಯಾ? ನಿನಗೆ ತಕ್ಕ ವರನನ್ನು ಎಲ್ಲಿಂದ ಹುಡುಕೋದು? ಎಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಓದುತ್ತೀಯೋ ಅಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ವರದಕ್ಷಿಣೆ ಕೊಡಬೇಕು.''
``ಶ್ರೇಯಾಗೆ ಇನ್ನು 10 ವರ್ಷ. ಆದರೆ ಅವಳು ಎಷ್ಟು ನೀಟಾಗಿ ಮನೆ ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸ್ತಿದಾಳೆ ನೋಡು, ಮುಂದೆ ಅವಳು ಒಳ್ಳೆಯ ಗೃಹಿಣಿಯಾಗಿ ನಮ್ಮ ಹೆಸರು ಬೆಳಗಿಸ್ತಾಳೆ.''
``ಮಧು, ನಿನಗೆ 12 ವರ್ಷ ಆಯ್ತು. ಸದಾ `ಕ್ಕಿ....ಕ್ಕಿ....' ಅಂತ ನಗ್ತಾ ಇರಬೇಡ. ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಓದ್ತಾ ಇರು. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನಿನ್ನಂತಹ ಪೆದ್ದು ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಯಾರು ಮದುವೆ ಆಗ್ತಾರೆ?''
ಈ ಮೇಲ್ಕಂಡ ಹೇಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಹೋಲುವ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಹುಡುಗಿ ತನ್ನ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟೊ ಬಾರಿ ಕೇಳಿರುತ್ತಾಳೆ. ಆ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಕೇಳಿಯೇ ಅವರು ದೊಡ್ಡವರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಹುಡುಗಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಕಪ್ಪಗಿದ್ದರೆ... ಡಬಲ್ ಎಂ.ಎ ಮಾಡು. ಏಕೆಂದರೆ ನಿನ್ನ ನೌಕರಿ ನೋಡಿಯಾದರೂ ಯಾರಾದರೂ ಮದುವೆಯಾಗಬಹುದು. ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಊನವಿದ್ದರೆ ಹೆಚ್ಚು ವರದಕ್ಷಿಣೆ ಕೊಟ್ಟು ಗಂಡನ ಮನೆಯವರ ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿಸಬೇಕು...... ಇತ್ಯಾದಿ, ಇತ್ಯಾದಿ.
ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿಯೇ ಈ ರೀತಿಯ ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡಿ ತಂದೆತಾಯಿ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಕುಗ್ಗಿಸಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಹುಡುಗಿ ಹುಟ್ಟಿರುವುದೇ ಮದುವೆಯಾಗಲು ಎಂಬಂತೆ ಅವರು ಮಾತಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ತಂದೆತಾಯಿಯ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ಹುಡುಗಿಯರು ಮದುವೆಯೇ ತಮ್ಮ ಅಂತಿಮ ಗುರಿ ಎಂಬಂತೆ ಕನಸು ಹೆಣೆಯತೊಡಗುತ್ತಾರೆ. ಮದುವೆಗಾಗಿ ಅವರು ಏನೆಲ್ಲ ಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧರಾಗುತ್ತಾರೆ, ಎಂತೆಂಥದೊ ಕೋರ್ಸ್‌ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಮದುವೆಯ ಬಳಿಕ?
ಮರೆತು ಹೋಗುವ ತಮ್ಮತನ
ಮದುವೆಯ ಬಳಿಕ ಅವಳು ಗಂಡ, ಮಕ್ಕಳು, ಕುಟುಂಬಕ್ಕಾಗಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಮರ್ಪಿತಳಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಇದನ್ನೇ ಕಲಿಸಲಾಗಿದೆ. ತನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಕೂಡ ಅವಳು ಆ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಯೇ ನೋಡಿರುತ್ತಾಳೆ. ಆದರೆ ಅದೊಂದು ಸಮಯ ಬರುತ್ತದೆ. ಏಕತಾನತೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿ ತಾನೆಲ್ಲಿ ಬಂದು ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ, ತಾನೇಕೆ ಜೀವಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ? ತನ್ನ ಗುರುತು ಪರಿಚಯ ಏನು ಎಂದು ಯೋಚಿಸುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಶಶಿಕಲಾ ಒಳ್ಳೆಯ ಮನೆತನದ, ಸಾಕಷ್ಟು ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆದ ಯುವತಿ. ಅವರ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸರಿಸಮಾನ ಎಂಬಂತಹ ಕುಟುಂಬದ ಯುವಕನೊಂದಿಗೆ ಅವಳ ಮದುವೆಯಾಯಿತು. ಗಂಡ ಕೂಡ ಒಳ್ಳೆಯನೇ. ಆದರೆ ಕುಟುಂಬದ ಸದಸ್ಯರು ಮದುವೆಯ ಬಳಿಕ ನೌಕರಿ ಮಾಡಲು ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ನಿನಗೇನು ಕೊರತೆಯಾಗಿದೆ? ನೀನ್ಯಾಕೆ ನೌಕರಿ ಮಾಡಬೇಕು? ನೀನು ನೌಕರಿಗೆ ಹೋಗುವುದರಿಂದ ಸಮಾಜ ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಏನೇನು ಮಾತಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂದು ನೀನು ಯೋಚಿಸಿದ್ದೀಯಾ? ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿದರು. ಶಶಿಕಲಾರ ತಂದೆತಾಯಿ ಕೂಡ ಅವರ ಮಾತೇ ಸರಿ ಎಂದರು. ಶಶಿಕಲಾ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ನೊಂದುಕೊಂಡು ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಸೀಮಿತಳಾಗುಳಿದಳು. ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಅವಳು ಒಳ್ಳೆಯ ಜಾಬ್‌ಮಾಡಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಅವಳು ಗೃಹಿಣಿಯಾಗಿ ಉಳಿಯಬೇಕಾಯಿತು.
