ಕಥೆ - ಭವ್ಯಾ ಕೆ. ರಾವ್
ರಾತ್ರಿ 11 ಗಂಟೆಯಾಗಿತ್ತು, ಹೊರಗೆ ಮಳೆ ಬೀಳುತ್ತಿತ್ತು. ವನಿತಾ ತನ್ನ ಬೆಡ್‌ರೂಮಿನ ತೆರೆದ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಹೊರಗಿನ ದೃಶ್ಯ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಕಣ್ಣೀರು ಅವಳ ಕೆನ್ನೆಗಳನ್ನು ತೋಯಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಬಿರುಗಾಳಿ ಏಳುತ್ತಿತ್ತು. ಅವಳು ಬಹಳ ಉದಾಸಳಾಗಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಅಂತಹ ಸುಂದರ ವಾತಾರಣದಲ್ಲಿ ಸತೀಶನ ತೋಳುಗಳಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿ ಆನಂದ ಹೊಂದಬೇಕೆಂದು ಬಯಸಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಈಗ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಉದಾಸಳಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದಳು. ಅವಳು 2 ಗಂಟೆಯಿಂದ ಲ್ಯಾಪ್‌ಟಾಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಸತೀಶ್‌ನನ್ನು ಕಂಡು ತನ್ನನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾರದೆ ಕೇಳಿದಳು, ``ಸತೀಶ್‌, ಏನಾಗ್ತಿದೆ? ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತೀರಿ?''
``ನೀನು ಮಲಕ್ಕೋ. ನನಗೆ ನಿದ್ದೆ ಬರ್ತಿಲ್ಲ.''
ನಿದ್ದೆ ಬರ್ತಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಹೆಂಡತಿ ಜೊತೆ ಕಳೆಯಬಹುದಲ್ವಾ? ಎಂದು ಹೇಳಬೇಕೆನ್ನಿಸಿತು. ಆದರೆ ವನಿತಾಗೆ ಹೇಳಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಇದು ಒಂದು ದಿನದ ವಿಷಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ದಿನ ಇದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಾಗಿತ್ತು. ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ 10 ದಿನ ಸತೀಶ್‌ ಟೂರ್‌ನಲ್ಲಿರುತ್ತಿದ್ದ. ಉಳಿದ ದಿನಗಳು ಆಫೀಸ್‌ ಅಥವಾ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಲ್ಯಾಪ್‌ಟಾಪ್‌ ಅಥವಾ ತನ್ನ ಫೋನ್‌ನಲ್ಲಿ ವ್ಯಸ್ತನಾಗಿರುತ್ತಿದ್ದ.
ವನಿತಾಗೆ ಗಂಟಲು ಒಣಗಿದಂತಾದಾಗ ಅಡುಗೆಮನೆಗೆ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಹೋದಳು. ಅತ್ತೆ ಮಾವನ ರೂಮಿನ ಲೈಟ್‌ ಆಫ್‌ ಆಗಿತ್ತು. ಮಕ್ಕಳ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದಾಗ ಶರತ್‌ ಮತ್ತು ಶ್ವೇತಾ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಮನೆ ಶಾಂತವಾಗಿತ್ತು.
ಅವಳು ನೀರು ಕುಡಿದು ರೂಮಿಗೆ ಬಂದು ಮಲಗಿದಳು. ಪ್ರೀತಿಯ ನಶೆ ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಅದು ಹೇಗೆ ಇಳಿದುಹೋಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಯೋಚಿಸತೊಡಗಿದಳು. ರೊಮ್ಯಾನ್ಸ್ ಕನಸು ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ಏಕೆ ಕಮರಿಹೋಗುತ್ತದೆ? ದಿನನಿತ್ಯದ ವ್ಯಸ್ತ ದಿನಚರಿಯ ಭಾರದಡಿ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಗೆ ಮತ್ತು ಏಕೆ ಮಾಯವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಪ್ರೀತಿ ಇದ್ದರೂ ಅದರ ಮೇಲೆ ಮಂಜಿನ ಹೊದಿಕೆ ಹೊದಿಸಲಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹಳೆಯ ದಿನಗಳು ಕನಸಿನಂತೆ ಕಾಣುತ್ತವೆ.
ಸತೀಶ್‌ ತನ್ನ ಗೆಳೆಯರ ಮುಂದೆ ನನಗಂತೂ ಮನೆ ಕಡೆ ಟೆನ್ಶನ್ನೇ ಇಲ್ಲ. ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಬಗ್ಗೆ, ಮಕ್ಕಳ ಓದಿನ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ವನಿತಾ ಸಂಭಾಳಿಸುತ್ತಾಳೆ ಅಂತ ಜಂಭ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಳ್ತಾನೆ. ಆಗೆಲ್ಲಾ ವನಿತಾಗೆ ಚುಚ್ಚಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಹ್ಞೂಂ, ಸತೀಶ್‌ಗೆ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಏನಾದರೂ ಕರ್ತವ್ಯ ಇದೆ ಅನ್ನಿಸೋದಿಲ್ವಾ?
ಇಂದು ಅವಳು ಬಹಳ ಒಂಟಿತನ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಬೇಸರದಿಂದ ಎದ್ದು ಕುಳಿತಳು. ನಂತರ ಹೇಳಿದಳು, ``ಸತೀಶ್‌, ನಾವು ಹೀಗೇ ಯಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಬದುಕಿರೋದಾ? ನಾವು ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಅಮೂಲ್ಯ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ತಿದ್ದೀವಿ ಅಂತ ನಿಮಗೆ ಅನ್ನಿಸೋದಿಲ್ವಾ? ಅವು ಮತ್ತೆ ನಮಗೆ ಸಿಗಲ್ಲ.''
ಸತೀಶ್‌ ಲ್ಯಾಪ್‌ಟಾಪ್‌ನಿಂದ ದೃಷ್ಟಿ ತೆಗೆಯದೆ ಹೇಳಿದ, ``ವನಿತಾ, ಇವತ್ತು ನಾನು ಇರೋ ಪೊಸಿಷನ್‌ನಿಂದಲೇ ಮನೇಲಿ ಎಲ್ಲ ರೀತಿಯ ಸೌಲಭ್ಯಗಳಿವೆ. ನಿನಗೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ. ನೀನ್ಯಾಕೆ ಉದಾಸಳಾಗಿದ್ದೀಯ?''
``ನನಗೆ ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಹಾಗೂ ಕೊಂಚ ಸಮಯ ಬೇಕು.''
