ಕಥೆ - ಎಂ. ಸಂಧ್ಯಾ ಮೂರ್ತಿ
ಅತಿಯಾದ ಪ್ರೀತಿ ಬೇರೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಗೌಣವಾಗಿಸುತ್ತದಂತೆ! ಅದಿತಿಗೆ ಆದದ್ದೂ ಹೀಗೇ.... ತನ್ನ ಪ್ರೇಮಿ ಮೂರು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ, ಅವನೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಹೆಣ್ಣು ಇದ್ದದ್ದು ದೊಡ್ಡ ಅಪಾರ್ಥಕ್ಕೆ ದಾರಿಯಾಯ್ತು. ಅದು ಸರಿಹೋದದ್ದು ಹೇಗೆ....?
ಅದಿತಿ ಮತ್ತು ರಾಹುಲ್ ಕೆಲವು ತಿಂಗಳಿನಿಂದಲೂ ಪರಸ್ಪರ ಗಾಢವಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಇಬ್ಬರೂ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷಣವನ್ನೂ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಕಳೆಯಬೇಕೆಂದು ಅಪೇಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.
ಈ ಮಧ್ಯೆ ರಾಹುಲ್ ಆಫೀಸ್‌ ಕೆಲಸದ ನಿಮಿತ್ತ ಮೂರು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ದೂರ ಪ್ರಯಾಣ ಕೈಗೊಂಡಿದ್ದ. ಇದರಿಂದ ಅದಿತಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಬೇಸರವಾಗಿ ದಿನ ಕಳೆಯುವುದೇ ಬಹಳ ಕಷ್ಟವೆನಿಸತೊಡಗಿತು. ಶಾಪಿಂಗ್‌ಗೆ, ಕಾಫಿ ಡೇಗೆ ಹೋಗುವಾಗೆಲ್ಲಾ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ರಾಹುಲ್ ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದ್ದ. ಇಬ್ಬರೂ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಜಗಳವಾಡಿ ಕೋಪಿಸಿಕೊಂಡು ಮಾತನಾಡದಿರುವುದೂ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಎಂದೂ ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರೂ ಭೇಟಿ ಆಗದೆ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ಅದಿತಿ ಒಮ್ಮೆ ತನ್ನ ಕೈಗಡಿಯಾರದತ್ತ ನೋಡಿಕೊಂಡಳು. ಅದು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಮೂರು ಗಂಟೆ ತೋರಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಏರ್‌ಪೋರ್ಟ್‌ ಹೊರಗೆ ಕಾರು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಅದಿತಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡದೆ ರಾಹುಲ್ ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದ್ದ.
ಇದೆಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿದ್ದು? ಅವಳೇ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಗೊಂದಲಕ್ಕೀಡಾದಳು. ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಒಂದು ಲೇಟ್‌ ನೈಟ್‌ ಪಾರ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ರಾಹುಲ್ ಆಕಸ್ಮಿಕ ಭೇಟಿಯಾಗಿದ್ದ ಪರಸ್ಪರರಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟು ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಸ್ನೇಹ ಮೂಡಿತ್ತು! ಹಾಗೆ ಸ್ನೇಹ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ ಬಲು ಬೇಗನೇ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿತ್ತು. ಪ್ರೇಮ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಕೈಹಿಡಿದು ಹೋದದ್ದು ಎಲ್ಲಿಗೆ? ಯಾವ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಎಂದು ಅವಳಿಗೇ ನೆನಪಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆ ಸುತ್ತುವಾಗೆಲ್ಲಾ ಇಬ್ಬರ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಸಂತಸ, ತೃಪ್ತಿ ಅದು ಯಾವ ಸಿರಿಸಂಪತ್ತಿಗಿಂತಲೂ ಕಡಿಮೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಲೇ ಕಾರಿನ ಸೀಟಿಗೆ ಹಾಗೆ ಒರಗಿ ಕುಳಿತಳು.
ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಅದಿತಿಗೆ ಅರಿವಿರಲಿಲ್ಲ. ತಾನು ಇಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ರಾಹು‌ಲ್‌ಗೆ ಮನಸೋತಿದ್ದೇನೆ, ಅವನಿಲ್ಲದ ತನ್ನ ಜೀವನ ಕಲ್ಪನೆಗೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ತಿಳಿದದ್ದೇ. ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಇದೇ ರೀತಿ ಅವನು ಬಿಸ್‌ನೆಸ್‌ ಟೂರ್‌ಗೆಂದು ಹೋದಾಗ. ಇಡೀ ವಾರ ಅವಳಿಗೆ ತಲೆಯೆಲ್ಲಾ ಖಾಲಿಯಾದಂತಾಗಿ ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದೇ ತಿಳಿಯದಾಯಿತು.
ಈ ಬಾರಿಯೂ ಹಾಗೇ ಆಗಿದೆ. ಈ ಬಾರಿ ರಾಹುಲ್ ತನಗೇನೂ ತಿಳಿಸದೆ ಹೊರಟುಹೋಗಿದ್ದ. ಮರುದಿನ ಫೋನ್‌ ಮಾಡಿ ನಾನು ಈ ಸಂಡೇ ವಾಪಸ್ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದಾಗಲೇ ಅವನು ಮತ್ತೆ ಪ್ರವಾಸ ತೆರಳಿದ್ದಾನೆಂದು ತಿಳಿದದ್ದು. ಈಗ ಬರಲಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಕ್ಲಾಸ್‌ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತೇ ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು.
ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಏಕೋ ಸೆಖೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿರುವಂತೆ ಅನಿಸಿತು. ಎ.ಸಿ. ಆನ್‌ ಆಗಿದ್ದರೂ ಇಲ್ಲದಂತಿದೆ ಎಂದು ಅದಿತಿ ಕಾರಿನ ಡೋರ್‌ ತೆರೆದು ಹೊರಗೆ ಬಂದು ನಿಂತಳು. ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಜನರು ಕೆಲವು ಮಕ್ಕಳೂ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು, ನಿಂತು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಬಹುತೇಕರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಬಂಧುಗಳು, ಸ್ನೇಹಿತರು ಇದೀಗ ಬರುವವರೆನ್ನುವ ಕಾತುರದ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿಂದಿದ್ದರು. ಅದಿತಿ ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾನೇ, ಇಲ್ಲಿ ನಾನೊಬ್ಬಳೇ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ ಎಂದುಕೊಂಡಳು. ಮತ್ತೆ ರಸ್ತೆಯ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ನಡೆದು ಹೊರಟಳು. ಅಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಒಂದೇ ಒಂದು ಪ್ರಾವಿಷನ್‌ ಸ್ಟೋರ್‌ ಇತ್ತು. ಅದಿತಿ ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಒಂದು ಮಿನರಲ್ ವಾಟರ್‌ ಬಾಟಲ್ ಖರೀದಿಸಿ ಪುನಃ ಕಾರಿನ ಬಳಿ ಬಂದು ನಿಂತಳು.
