ರಾತ್ರಿಯ 2 ಗಂಟೆ ಹೊಡೆಯಿತು. ವಿಭಾ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹೊರಳಿ ಮಲಗಿದಳು. ಅರೆ, ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತಾದರೂ ನಿದ್ರೆ ಹತ್ತಿರ ಸುಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಏನಾಗಿದೆ? ಎಲ್ಲ ಇದ್ದಂತೇ ಇದೆ. ಯಾವುದೂ ಬದಲಾಗಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾದರೆ ಈ ವ್ಯಾಕುಲತೆ ಏಕೆ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ? ಈ ದ್ವಂದ್ವ ಏತಕ್ಕಾಗಿ? ಅವಳು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಳು. ಸುಜಯ್‌ ಒಳ್ಳೆಯ ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದ. ಪ್ರೀತಿ, ಕಿಟ್ಟಿ ಇಬ್ಬರೂ ಕನಸಿನ ಲೋಕ ಸೇರಿದ್ದರು. ಅವರ ತುಟಿಗಳ ಮೇಲೆ ಮಂದಹಾಸ ನಲಿದಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಗೂರ್ಖಾ ದೊಣ್ಣೆ ಕುಟ್ಟುತ್ತಾ ನಡೆದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ.
`ಈ ಗೂರ್ಖಾನನ್ನು ಮಲಗಲು ಕಳಿಸಿ, ನಾನೇ ಆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಹೋಗಲೇ? ಆಗ ಹೇಗೂ ರಾತ್ರಿಯಾದರೂ ಕಳೆಯುತ್ತೆ,' ವಿಭಾ ತನ್ನಲ್ಲೇ ಹೇಳಿಕೊಂಡಳು. ಅವಳು ಏನು ಮಾಡಬೇಕು? ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು? ಅವಳಿಡುವ ಹೆಜ್ಜೆ ಅವಳ ಇದುವರೆಗಿನ ಸುಂದರ ಬದುಕನ್ನೇ ಹಾಳು ಮಾಡೀತು.
ಸುಜಯ್‌ನನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿ, ಅವನಿಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟರೆ? ಆದರೆ ಸುಜಯ್‌ ಇದನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುವನೇ? ಅವನಿಂದ ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಮದುವೆಯಾಗಿ 15 ವರ್ಷಗಳೇ ಆದವು. ಅವಳ ಬದುಕು ಒಂದೇ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಗತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೋ ಸಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದ ಮೇಲೆ ಅವಳಿಗೆ ಆಗಿರುವುದಾದರೂ ಏನು?
ಹೀಗೇಕಾಯಿತೆಂದು ವಿಭಾ ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಯೋಚಿಸಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಎಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿದಳು? ಅವಳ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಅದೇನು ಕುಂದುಕೊರತೆ ಇತ್ತು? ಎಲ್ಲ ಶೂನ್ಯ ಎಂದೇಕೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತಿದೆ? 15 ವರ್ಷಗಳ ವೈವಾಹಿಕ ಜೀವನ ಈ ಶೂನ್ಯವನ್ನೇಕೆ ತುಂಬಿಲ್ಲ? ಉತ್ತರಕ್ಕಾಗಿ ಅವಳು ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ತಡಕಾಡಿದ್ದಳು.
ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ ಪ್ರತಿಭಾವಂತೆ ಎನಿಸಿದ್ದ ವಿಭಾ, ಮನೆಯ ಎಲ್ಲರ ಕಣ್ಮಣಿ ವಿಭಾ, ಅಪೂರ್ವ ಸುಂದರಿ ವಿಭಾ, ಶ್ರೀಮಂತ ಗಂಡನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೆಂಡತಿ ವಿಭಾ, ಇಬ್ಬರು ಮುದ್ದು ಮಕ್ಕಳ ಮಮತೆಯ ತಾಯಿ ವಿಭಾ! ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಇದ್ದೂ ಈ ಅಶಾಂತಿ, ಈ ಒದ್ದಾಟ, ಈ ಉಕ್ಕುವ ಪ್ರೇಮ ಏತಕ್ಕೆ?
ಹೇಮಂತ್‌ ಯಾವಾಗಲೂ ಅವಳ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಸುತ್ತಾಡುವುದೇಕೆ? ಎಲ್ಲ ಸರಿಯಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವಾಗಲೇ ಅವನು ಅವಳ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದ. ತನ್ನ ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದ ಕೆಲವು ಆಸೆ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳನ್ನು, ಕೆಲವು ಅಭಿಲಾಷೆಗಳನ್ನು ಅವಳು ಮರೆತೇಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಹೇಮಂತ ಅವೆಲ್ಲವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಹಸಿರಾಗಿಸಿದ್ದ.
ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಪಾರ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅಕಸ್ಮಾತಾಗಿ ವಿಭಾ ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ಸುಜಯ್‌ನೇ ಅವನ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸಿದ್ದ, ``ವಿಭಾ ಇವರು ಡಾ. ಹೇಮಂತ್‌. ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯರು, ಪ್ರವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಹಿತಿ.''
``ಅರೆ, ಡಾಕ್ಟರ್‌ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತಿ! ವೃತ್ತಿಗೂ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗೂ ಸಂಬಂಧವೇ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ?'' ವಿಭಾ ನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದ್ದಳು.
``ಹೌದು, ಇದೇ ನನ್ನ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯ. ಇದೇ ನನ್ನನ್ನು ಬೇರೆಯವರಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುತ್ತದೆ,'' ಹೇಮಂತ ತಾನೂ ನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದ್ದ, ``ನಿಮ್ಮಂತೆ.''
``ನಾನೇ? ಯಾಕಪ್ಪಾ, ನಾನೇನೂ ಡಾಕ್ಟರೂ ಅಲ್ಲ, ಸಾಹಿತಿಯೂ ಅಲ್ಲ. ಸರ್ವೇ ಸಾಧಾರಣ ಮಹಿಳೆ ಅಷ್ಟೆ.''
``ನೋಡಿದ್ರಾ, ಅದಕ್ಕೇ ನಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ಈ ಗತಿ ಬಂದಿದೆ. ಇಲ್ಲಿಯ ಮಹಿಳೆಯರು ಬಹುಬೇಗ ತಮ್ಮನ್ನು ಸಾಧಾರಣ ಅಂತ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡುಬಿಡ್ತಾರೆ.''
